Si Pinkaw ay isang babae na nakatira sa

tambakan ng basura. ng mga basura at

habang nangangalakal siya sa tambakan,
angalakal

sinabayan niya ang kanyang

pagtratrabaho ng awit. Habang
nagtutulak ng kariton si Pinkaw
sinsabayan niya din ito ng kanyang  pag-
awit. Minsan ay tinutukso siya nga mga
bata dahil sa pangit niyang boses pero
dahil si Pinkaw ay isang mabait na babae
hindi niya ito pinapansin.
 Hindi niya nga sinasaktan ang
kanyang mga anak. Sabi ni
Pinkaw “Hindi kailangang paluin;
sapat nang sabihan sila nang
malumanay. Iba ang batang
nakikinig sa magulang dahil sa
paggalang at pagmamahal. Ang
bata kung saktan, susunod siya sa
iyo subalit magrerebelde at
  Pagdating niya galing pangangalakal, agad
niyang tinatawag ang kanyang mga anak na
si “Poray, Basing, at Takoy” sa panaghalian.
Ang ulam nila ay mga tira-tirang “Sardinas,
Karne norte, o kayay Pork-en-bins, pen de sal
na kadalasa’y nakagatan na, at kung minsan
‘kung sinuswerte, may buto ng Prayd tsiken
na may lamang nakadikit.”  Kahit ganyan lang
ang ulam nila , nagpapasalamat pa rin si
Pinkaw sa mga grasya ito. Minsan ang mga
tulong galing sa mga gobyerno ay hindi na
niya tinatanggap at binibigay ito ni Pinkaw sa
 Isang araw, pagkatapos nilang
manangha;iang mag-anak ay namilipit sa
sakit ng tiyan ang kanyang mga
anak.Marahil ay dahil sa ulam nilang
tiring sardinas.Sinabihan siya ng mga
kapitbahay na dalhin na sa ospital;
walang makitang mga kotse si Pinkaw na
magdadala sa mga anak niya sa ospital
kaya inisakay na lamang niya ang mga ito
sa kariton at dali- dali siyang pumunta sa
bahay ng doktor nguniy wala ang doctor.
 Pagpunta naman ni Pinkaw sa
pangalawang doctor, dala -dala
ang kanyang anak na nag-aagaw
buhay na, walang lumbas na
doktor ngunit nakita ni Pinkaw na
may sumisilip lang sa bintana.
Agad namang umalis si Pinkaw at
dinala niya sa ospital ang anak.
 Sinikap talaga ni Pinkaw na makarating
sila sa ospital kahit lubak- lubak at
maputik ang daanan. Pagdating doon,
hindi agad siya ini-asikaso ng mga nurse
at doktor dahil pagkakita nila kay
Pinkaw ay punit- punit lang ang  mga
damit at mahirap lang. Noong may
lumapit na doktor agad, dinala sa
Emergency room ang dalawang anak ni
Pinkaw na may sakit na “El Tor” pero
 At nabaliw na si Pinkaw at
pinagtatawanan siya ng mga
bata na nasa lansangan habang
kinakantahan niya ang kanyang
binihisang lata ng “ Hele-hele,
tulog muna. Wala rito ang iyong
nanay”
At diyo nagwakas ang kwento.