Νικόλαος Κ.

Καπλάνης
Ειδικευόμενος Νεφρολογικού Τμήματος
Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής
Ορισμός

Είναι η παρουσία παθογόνου μικροοργανισμού στα

ούρα, η οποία συνοδεύεται από κλινικά εμφανή ή μη

φλεγμονή των νεφρών ή των ουροφόρων οδών

 Ουρολοιμώξεις χωρίς
μικροβιουρία

Περινεφρικό ή ενδονεφρικό απόστημα

Πυόνεφρος

Μικροβιακή προστατίτιδα
Ταξινόμηση
Γίνεται ανάλογα με την:

1.Εντόπιση

2.Παρουσία συμπτωμάτων

3.Κλινική πορεία

4.Παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων

 Εντόπιση της λοίμωξης

Κατώτερο ουροποιητικό
 Ουρηθρίτιδα νεφρός

 Κυστίτιδα Νεφρική
πύελος

 Προστατίτιδα
ουρητήρας

Ανώτερο ουροποιητικό ουροδόχος

κύστη

 Πυελονεφρίτιδα ουρήθρα

 Νεφρικό απόστημα
Ταξινόμηση ανάλογα με την
ύπαρξη ή μη συμπτωμάτων

Συμπτωματική

Ασυμπτωματική
Ταξινόμηση ανάλογα με την
κλινική πορεία
 Οξεία

 Χρόνια

 Επαναλαμβανόμενη (recurrent)
 Υποτροπιάζουσα (relapsing)
 Επαναλοίμωξη (reinfection)
 Ταξινόμηση ανάλογα με τους
προδιαθεσικούς παράγοντες

Ανάλογα με την ύπαρξη ή μη διακρίνονται σε:

Επιπλεγμένες

Μη επιπλεγμένες
Απλές λοιμώξεις ουροποιητικού

Δεν διαταράσσεται η ακεραιότητα της δομής

και της λειτουργίας του ουροποιητικού
συστήματος

Δεν συνυπάρχει άλλο χρόνιο νόσημα λ.χ.

νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης
 Κριτήρια επιπλεγμένων
λοιμώξεων ουροποιητικού

 Πυρετός >380 C
 Δυσουρικά φαινόμενα και πολλακισουρία για >7 ημέρες
 Συμπτώματα από το γαστρεντερικό (κοιλιακό άλγος, ναυτία ή
έμετοι)
 Μακροαιματουρία (σε ασθενείς >50 ετών)
 Ανοσοκατασταλτική αγωγή
 Σακχαρώδης διαβήτης
 Χρόνια νεφρική νόσος ή δυσλειτουργία της κύστης (νευρογενής)
 Νεφρολιθίαση (υποτροπιάζουσα)
 Καθετηριασμός κύστης ή άλλες ουρολογικές παρεμβάσεις τις
τελευταίες 2 εβδομάδες
 Προηγηθείσα νοσοκομειακή περίθαλψη
 Ουρολοίμωξη με συχνές υποτροπές και έντονες κλινικές
εκδηλώσεις
Επιδημιολογία
Είναι το συχνότερο είδος
ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων (40%)

Αποτελούν το δεύτερο σε συχνότητα είδος

λοιμώξεων της κοινότητας (πρώτες του
αναπνευστικού) -7.000.000 επισκέψεις σε
μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας
στις ΗΠΑ/έτος

Ευθύνονται για πάνω από 100.000

εισαγωγές στο νοσοκομείο στις ΗΠΑ/έτος
Επιδημιολογία λοιμώξεων
ουροποιητικού-φύλο-ηλικία

Ηλικία
 Επιδημιολογία λοιμώξεων
ουροποιητικού-γυναίκες
Το 50% στην παιδική και
εφηβική ηλικία είναι του
κατώτερου ουροποιητικού

Το 20-50% των γυναικών θα

έχουν ένα τουλάχιστον
επεισόδιο στη διάρκεια
της ζωής τους

Σεξουαλικά ενεργές
γυναίκες: 0,5 επεισόδιο
οξείας κυστίτιδας
/έτος/άτομο
 Επιδημιολογία λοιμώξεων
ουροποιητικού-γυναίκες
Η συχνότητα αυξάνεται σε μετεμμηνοπαυσιακές
γυναίκες επειδή:
επίπεδα οιστρογόνων

pH κόλπου

προσκόλληση παθογόνων μικροοργανισμών στο

επιθήλιο της ουρήθρας
 Επιδημιολογία λοιμώξεων
ουροποιητικού-άνδρες
Η συχνότητα αυξάνεται μετά την 5η 10ετία λόγω:
 Συχνών καθετηριασμών
 Υπερτροφίας προστάτη

Χαμηλή συχνότητα επεισοδίων κυστίτιδας λόγω

δυσκολίας εποικισμού της ουρήθρας εξαιτίας:
 Μεγάλου μήκους ουρήθρας
 Ξηρού περιβάλλοντος της ανατομικής περιοχής
 Αντιμικροβιακών ουσιών του προστατικού εκκρίματος
 Παθογόνοι μικροοργανισμοί
λοιμώξεων ουροποιητικού συστήματος
Παθογόνο Απλές λοιμώξεις Επιπλεγμένες
λοιμώξεις
E. Coli 70-95 20-55
Staphylococci spp. 5-20 1-4
Proteus mirabilis 1-2 1-10
Klebsiella 1-2 2-20
pneumoniae
Εντερόκοκκοι 1-2 2-20
Citrobacter sp. <1 5
Enterobacter sp. <1 5
Ps. aureginosa <1 2-20
Streptococci group B <1 1-4
St. aureus <1 1-2
Άλλα <1 6-20
E. coli στη μικροσκόπηση
ούρων
E. coli στο ηλεκτρονικό
μικροσκόπιο
 Chlamydia trachomatis
Σπάνιο ενδοκυττάριο Gram(-) παθογόνο

Προκαλεί πυουρία, συμπτώματα ουρολοίμωξης και δεν

απομονώνεται σε κοινά καλλιεργητικά υλικά

Ανιχνεύεται με ειδικές καλλιέργειες ούρων και με τη

χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων
Ιογενείς ουρολοιμώξεις

Αδενοϊός τύπου II Αιμορραγική κυστίτιδα

CMV Συμπτωματολογία τυπικής λοίμωξης

κατώτερου ουροποιητικού

Ιικά στελέχη ανιχνεύονται στα ούρα σε

συστηματικές ιογενείς λοιμώξεις χωρίς ανάλογη
συμπτωματολογία
Μυκητιασικές ουρολοιμώξεις

Candida albicans

Είναι συχνές σε ασθενείς με:

1. Ουροκαθετήρα
2. Σακχαρώδη διαβήτη
3. Ανοσοκατασταλτική αγωγή
 Παθογένεση λοιμώξεων
ουροποιητικού
Η είσοδος μικροβίων γίνεται:

Ανιόντως (δια της ουρήθρας)

Η συχνότερη
Λεμφογενώς

Αιματογενώς

 Πρέπει να αναζητείται η πρωτοπαθής εστία

 Ουροεπιθήλιο
Καλύπτει τη νεφρική πύελο, τους ουρητήρες και την
ουροδόχο κύστη

Αποτελεί φραγμό για την ουρία, το νερό και εμποδίζει

την προσκόλληση μικροβίων

Διαταραχή της δομικής και λειτουργικής

ακεραιότητάς του οδηγεί σε συμπτωματική λοίμωξη
 Κλινική εικόνα λοιμώξεων
κατώτερου ουροποιητικού
Έπειξη προς ούρηση
δυσουρία

Πολλακισουρία

Υπερηβική ευαισθησία

Πλευριτικό άλγος
Κλινική εικόνα λοιμώξεων του κατώτερου
ουροποιητικού στους ηλικιωμένους

Η κλασική συμπτωματολογία μπορεί να

απουσιάζει

Μπορεί να εμφανίζεται με άτυπα συμπτώματα

όπως:

 Γαστρεντερικές διαταραχές (ναυτία, έμετοι)

 Αλλαγές της διάθεσης

 Διαφορική διάγνωση λοιμώξεων
του κατώτερου ουροποιητικού
Διάγνωση Πυουρία αιματουρία Τυπικά Τυπικά
μικρόβια χαρακτηριστικά

Ουρηθρίτιδα Ναι Σπάνια Chl. trachomatis Μικρός αριθμός

βακτηριδίων, ήπια
N. gonorrhoeae
συμπτώματα, συχνά
Herpes simplex μετά από αλλαγή
σεξουαλικού συντρόφου

Κυστίτιδα Ναι Έως 30% E. Coli Αιφνίδια έναρξη

St. saprophyticus Δυσουρία
Proteus sp Συχνουρία
Klebsiella sp
Κολπίτιδα Σπάνια Σπάνια Candida sp Μικρός αριθμός
Trichomonas βακτηριδίων, συχνά
vaginalis έκκριμα και
κνησμός
Δυσουρία χωρίς
συχνουρία
Λήψη ουροκαλλιέργειας
Προηγείται αποστείρωση με τοπικό
αντισηπτικό στην περιοχή των γεννητικών
οργάνων και απομάκρυνσή του με στεγνή
γάζα

Λήψη δείγματος στο μέσο της ούρησης

Τα ούρα δεν πρέπει να παραμείνουν

περισσότερο από μία ώρα εκτός ψυγείου και
άνω των 24 ωρών εντός ψυγείου
 Εργαστηριακός έλεγχος
Γυναίκες
 Ασυμπτωματικές: Ανάπτυξη >105/ml ούρων

 Συμπτωματικές: ανάπτυξη >102/ml ούρων

Άνδρες
 Ανάπτυξη >104/ml ούρων με ταυτόχρονη

συμπτωματολογία ουρολοίμωξης
Πρόληψη απλών ουρολοιμώξεων (1)

Μη φαρμακευτική
Απομάκρυνση εκκρίσεων
μετά από κάθε επαφή
Αποφυγή χρήσης
αντισυλληπτικών
διαφραγμάτων
Ούρηση μετά από κάθε
επαφή
Κατανάλωση χυμών από
μούρα (cranberries,
blueberries)
 Πρόληψη υποτροπιαζουσών
ουρολοιμώξεων

Φαρμακευτικά

1. Συνεχής αντιμικροβιακή κάλυψη

2. Λήψη αντιβιοτικού μετά κάθε σεξουαλική

επαφή

3. Λήψη αντιβιοτικού από την ασθενή όταν η

ίδια το θεωρεί απαραίτητο
Πρόληψη μετεμμηνοπαυσιακών
γυναικών

Χορήγηση οιστρογόνων, προκειμένου να

αποκατασταθεί η χλωρίδα του κόλπου

Προληπτική λήψη αντιβιοτικών

 Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων
κατώτερου ουροποιητικού (γυναίκες-1)

«πρώτης γραμμής» η χρήση

Νιτροφουραντοΐνης

(100 mg) 1x2 για 5 ημέρες

 Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων
κατώτερου ουροποιητικού(γυναίκες-2)

Εναλλακτικά σχήματα:
 Φθοριοκινολόνες για 3 ημέρες
 Levofloxacin (250 mg/24ωρο)
 Ciprofloxacin(250 mg/12ωρο)

Αρκεί(200
 Ofloxacin για τη θεραπεία
mg/12ωρο)
 Τrimethoprime/sulfamethoxazole
των γυναικών αγωγή
(TMP/SMX) για 3 ημέρες
 μόνο 3 ημερών;
160/800mg/12ωρο
 Amoxicillin/clavulanate για 7 ημέρες
 500/125mg/12ωρο
Κεφαλοσπορίνες per os για 7 ημέρες
 Πλεονεκτήματα 3ήμερης
αγωγής
1. Εξίσου αποτελεσματική συγκριτικά με
μακροχρόνια σχήματα

2. Μικρότερη πιθανότητα αντοχής

3. Μικρότερη πιθανότητα ανεπιθύμητων

ενεργειών

4. Μικρότερο κόστος
 Περιορισμοί χρήσης TMP/SMX

Η χρήση της TMP/SMX περιορίζεται σε:

1. Δυσανεξία

2. Ουρολοίμωξη τους τελευταίους 6 μήνες

3. Χρήση του φαρμάκου το τελευταίο 3μηνο

4. Μεγάλη ηλικία

5. Επαναλαμβανόμενη ουρολοίμωξη
 Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων
κατώτερου ουροποιητικού (γυναίκες-3)

Παρεντερική αγωγή χορηγείται σε ασθενείς

με αλλεργία στις κινολόνες ή σε
γαστρεντερικές διαταραχές

Υποχώρηση των συμπτωμάτων σε 24-48

ώρες, υποδηλώνει την ορθότητα της
επιλογής της θεραπευτικής αγωγής

Επαναλαμβανόμενη λοίμωξη θεραπεύεται με

βάση το νέο αντιβιόγραμμα
Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων
κατώτερου ουροποιητικού
(άνδρες)
Παλαιότερα οι ουρολοιμώξεις στους
άνδρες θεωρούνταν επιπλεγμένες

Ανεξάρτητα από την επιλογή αγωγής, η

διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι
τουλάχιστον 7 ημέρες
 Αντιμετώπιση επιπλεγμένων
λοιμώξεων κατώτερου
ουροποιητικού

Σε προδιάθεση λαμβάνεται καλλιέργεια

ούρων πριν τη χορήγηση αντιβιοτικού

Η αγωγή διαρκεί τουλάχιστον 14 ημέρες

 Κλινική εικόνα
Χαρακτηρίζεται από έντονες κλινικές εκδηλώσεις:

 Υψηλός πυρετός (θ>38 0C) με ή χωρίς ρίγος

 Ύψος ανάλογο της βαρύτητας
 Ευαισθησία στη σπονδυλοπλευρική γωνία
 Γαστρεντερικές διαταραχές (έμετοι), εξαιτίας
ερεθισμού του πνευμονογαστρικού νεύρου
 Άτυπη συμπτωματολογία σε ηλικιωμένους
 Σε βαριές καταστάσεις συμπτώματα σήψης
Εργαστηριακός έλεγχος
 Πυουρία

 Λευκοκυττάρωση

 Αυξημένη ΤΚΕ

 Θετική ουροκαλλιέργεια (80-95%>105/ml)

 Λευκοκυτταρικοί κύλινδροι στο ίζημα των ούρων

 Διαφορική διάγνωση
Δυσχερής σε ηλικιωμένους-πρέπει να
αποκλειστούν:
 Φλεγμονή χοληφόρων

 Παγκρεατίτιδα

 Σκωληκοειδίτιδα

 Λοιμώξεις κατώτερου ουροποιητικού επί

χρήσεως ουροκαθετήρα
 Θεραπεία οξείας
πυελονεφρίτιδας
Κατ’ οίκον νοσηλεία
 Ελεύθερο ιστορικό
 Απουσία εγκυμοσύνης
 Απουσία συμπτωμάτων τοξικότητας
 Δυνατότητα λήψης per os αντιβιοτικής αγωγής
 Δυνατότητα per os ενυδάτωσης
 Συμμόρφωση στις οδηγίες
 Σίγουρη διάγνωση

Σ’ όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις επιβάλλεται

νοσοκομειακή νοσηλεία και ΕΦ αγωγή
 Αρχές αντιμικροβιακής
αγωγής
Το κατάλληλο αντιβιοτικό δημιουργεί μεγάλες
συγκεντρώσεις στο νεφρικό ιστό και μικρές στα ούρα
και το αίμα (αμινογλυκοσίδες και
φθοριοκινολόνες)

Η αγωγή μπορεί να ξεκινήσει ΕΦ και με τη βελτίωση

της κλινικής εικόνας να μετατραπεί σε per os

Η ελάχιστη διάρκεια αγωγής είναι 14 ημέρες.

Η αποτελεσματικότητα της αγωγής υποδηλώνεται
από την κλινική βελτίωση μετά από 72 ώρες
θεραπείας
 Οξεία πυελονεφρίτιδα και
φάρμακα
 Φθοριοκινολόνες: Πολύ χαμηλή αντοχή,
χορηγούνται εύκολα και per os
gatilfloxacin- άπαξ ημερησίως, προσοχή σε
διαβητικούς, διότι κάνει υπερ- και υπο- γλυκαιμικά
επεισόδια
 Νιτροφουραντοΐνη: Δεν δημιουργεί υψηλά επίπεδα
φαρμάκου στο νεφρικό ιστό
 Κεφαλοσπορίνες: Αποτελεσματική εμπειρική
αγωγή, όταν το παθογόνο δεν είναι enterococcus
 Αμινογλυκοσίδες: 3 mg/kgΣΒ, για μικρό χρονικό
διάστημα
 Αμπικιλλίνη: Συνήθως υπάρχει ανθεκτικότητα,
προτιμάται στην αντιμετώπιση enterococcus sp
 Δοσολογίες IV χορήγησης
αντιβιοτικών
φάρμακο Δοσολογία (mg) συχνότητα
Ceftriaxone 1000-2000 Κάθε 24 ώρες
Fluoroquinolones
Ciprofloxacin
200-400 Κάθε 12 ώρες
Levofloxacin
ofloxacin 250-500 Κάθε 24 ώρες
200-400 Κάθε 12 ώρες
Gentamicin 3-5 mg/kgΒΣ Κάθε 24 ώρες
Ampicillin 1000 Κάθε 6 ώρες
TMP/SMX 160/800 Κάθε 12 ώρες
Ampicillin-sulbactame 1500 Κάθε 6 ώρες
Piperacillin-tazobactam 3375 Κάθε 6-8 ώρες
Imipenem-cilastatin 250-500 Κάθε 6-8 ώρες
Vancomycin 1000 Κάθε 12 ώρες
 Απεικονιστικές μέθοδοι
στην οξεία πυελονεφρίτιδα
Επί μη ανταπόκρισης στην αγωγή
συστήνεται απεικόνιση των νεφρών

Αυτή περιλαμβάνει ECHO και CT για εύρεση

τυχόν ανατομικών ανωμαλιών της περιοχής

Η CT υπερέχει του ECHO, μπορεί να

αναδείξει περινεφρικές ή ενδονεφρικές
ανωμαλίες (λ.χ. αποστήματα)
U/S έλεγχος οξείας πυελονεφρίτιδας
 Νεφρικό απόστημα
 Συχνότητα 1-10/10.000 νοσηλευόμενους
 Προκαλείται από τα παθογόνα που προκαλούν
επιπλεγμένες ουρολοιμώξεις
 Φλοιϊκά δημιουργείται συνήθως αιματογενώς
 Στη μυελώδη μοίρα αναπτύσσεται συνήθως από
ανιούσα λοίμωξη
 Το απόστημα της μυελώδους μοίρας προκαλεί
εντονότερα και πρώιμα συμπτώματα
 Διαγιγνώσκεται με CT ή βιοψία, σπανιότερα με
υπερηχογράφημα
 Η θεραπεία ποικίλλει από απλή
αντιμικροβιακή αγωγή μέχρι και νεφρεκτομή
Νεφρικό απόστημα υπερηχογραφικά
και με CT κοιλίας
 Ουρολοιμώξεις σχετιζόμενες
με χρήση ουροκαθετήρα

 Η συχνότερη αιτία ενδονοσοκομειακών

ουρολοιμώξεων, όχι μόνο σε νοσηλευτικά, αλλά και
σε ιδρύματα φροντίδας χρονίως πασχόντων
 Κίνδυνος ανάπτυξης λοίμωξης 3-5% για κάθε
ημέρα παραμονής του καθετήρα
 10-25% των περιπτώσεων είναι
συμπτωματική και χρήζει αντιβίωσης
 Η πυουρία δεν θα πρέπει να είναι κριτήριο
χορήγησης αγωγής
 Προσοχή στην τοποθέτηση του καθετήρα
 Ουρολοιμώξεις σε
διαβητικούς ασθενείς
Προδιαθεσικοί παράγοντες:
 Παρουσία γλυκόζης στα ούρα
 Ελάττωση περισταλτισμού ουρητήρων
 Λειτουργική διαταραχή λευκών αιμοσφαιρίων
 Διαβητική αγγειοπάθεια και νευροπάθεια
 Ανάγκη για συχνούς καθετηριασμούς

Σημαντικό πρόβλημα στους διαβητικούς

είναι η ανάπτυξη εμφυσηματώδους
πυελονεφρίτιδας
 Εμφυσηματώδης
πυελονεφρίτιδα
Νεκρωτική φλεγμονή του νεφρικού
παρεγχύματος και των περινεφρικών ιστών
Προκαλείται από αεριογόνα παθογόνα (E.
coli, K. pneumoniae, P. mirabilis, P.
aeruginosa)
Προκαλείται απόφραξη των ουροφόρων οδών
από τη νέκρωση των θηλών
Παρατηρείται μεγάλη θνητότητα
Σε βαριές μορφές απαιτείται νεφρεκτομή
Προστατίτιδα
Εμφανίζεται σε άνδρες νεαρής και μέσης ηλικίας

Απουσία χαρακτηριστικών συμπτωμάτων

Ταξινόμηση
1. Οξεία προστατίτιδα
2. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

3. α. Χρόνια προστατίτιδα: Επώδυνο σύνδρομο

λαγόνιου βόθρου φλεγμονώδους
αιτιολογίας
β. Χρόνια προστατίτιδα: Επώδυνο σύνδρομο
λαγόνιου βόθρου μη φλεγμονώδους
αιτιολογίας
4. Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
Οξεία προστατίτιδα
Οφείλεται σε ανιούσα ουρολοίμωξη

Προδιαθεσικοί παράγοντες
 Τραυματισμοί (ποδηλάτες, αναβάτες αλόγων)
 Αφυδάτωση
 Σεξουαλική αποχή
 Συχνός καθετηριασμός ουροδόχου κύστεως

Υπεύθυνα παθογόνα E. coli, Proteus mirabilis

κ.α. Gram (-) μικρόβια
Κλινική εικόνα
Συνεχής πυρετός (θ>380 C) με ή χωρίς ρίγος
Γενική αδιαθεσία
Μυαλγίες
Δυσουρικά ενοχλήματα
Άλγος στην πύελο ή/και στο περίνεο
Ευαισθησία προστάτη στη δακτυλική εξέταση
Επίσχεση ούρων λόγω διάτασης προστάτη
Πυώδες έκκριμα από την ουρήθρα
 Εργαστηριακός έλεγχος

Λευκοκυττάρωση

Πυουρία

Αύξηση PSA (επανέρχεται μετά από ένα

μήνα από την αποδρομή της νόσου)

Πιθανές θετικές αιμοκαλλιέργειες
 Διαφορική διάγνωση
Λοιμώξεις κατώτερου ουροποιητικού

Λοιμώξεις ανώτερου ουροποιητικού (επί

εμμονής των συμπτωμάτων της
προστατίτιδας)

Ορχεο-επιδιδυμίτιδα από C. trachomatis,

N. gonorrhea
Θεραπεία προστατίτιδας
Γίνεται με βάση το αντιβιόγραμμα
Εμπειρικά
 Σε Gram(+) κόκκους αμπικιλλίνη ή κεφαλοσπορίνη
 Σε Gram (-)
 TMP/SMX per os
 Αμινογλυκοσίδες ή φθοριοκινολόνες παρεντερικά

Διάρκεια θεραπείας 4-6 εβδομάδες

Επί θετικής καλλιέργειας ούρων μετά από 7 ημέρες
αγωγής επιβάλλεται η αλλαγή της αγωγής
Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος:
 Επιδιδυμίτιδας
 Προστατικού αποστήματος
 Χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Μπορεί να εμφανιστεί ως συνέχεια οξείας
φλεγμονής ή και χωρίς να προϋπάρχει εστία
λοίμωξης του ουροποιητικού
Διαγιγνώσκεται με καλλιέργεια ούρων μετά από
μάλαξη του προστάτη
Η αγωγή χορηγείται ανάλογα με το αντιβιόγραμμα
Φάρμακα πρώτης εκλογής TMP/SMX και
φθοριοκινολόνες
Σε Chlamydia trachomatis χορηγείται
δοξυκυκλίνη ή ερυθρομυκίνη
Χρόνια βακτηριακή
προστατίτιδα
Πυελογραφία σε χρόνια
προστατίτιδα
Αίτια άσηπτης πυουρίας
Λοιμώξεις
Φυματίωση
Οξύ ουρηθρικό σύνδρομο
Νοσήματα κολλαγόνου
Οξεία σπειραματονεφρίτιδα
Διάμεση νεφρίτιδα
Οξεία αντίδραση υπερευαισθησίας
Νεφροπάθεια από αναλγητικά
Φυματίωση ουροποιητικού
συστήματος (1)
Μυκοβακτηριδιακή λοίμωξη νεφρική
ανεπάρκεια

Αποτελεί το 20-27% της εξωπνευμονικής

φυματίωσης

Αιματογενής διασπορά

Αποστηματοποίηση αγκυλών Henle νέκρωση

νεφρικών θηλών
Φυματίωση ουροποιητικού
συστήματος (2)
Κλινική εικόνα
 Χρόνια κυστίτιδα ανθεκτική στα αντιβιοτικά
 Άσηπτη πυουρία
 Ανώδυνη διόγκωση επιδιδυμίδας
 Συρίγγια στο όσχεο
 Σκληρά οζίδια στον προστάτη
Θεραπεία:
Ανάλογη της πνευμονικής νόσου
 Συμπεράσματα
Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού:
 Είναι συχνότατες τόσο στην κοινότητα, όσο και
ενδονοσοκομειακά
 Προσβάλλουν κυρίως γυναίκες αναπαραγωγικής
ηλικίας, αλλά και ηλικιωμένους και στα δύο φύλα
 Προσβάλλονται ειδικές ομάδες πληθυσμού
 Διακρίνονται κυρίως σε ανώτερου και κατώτερου
ουροποιητικού
 Έχουν βαρύτερη εικόνα και χειρότερη πρόγνωση,
αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά και απαιτούν συχνά
νοσοκομειακή θεραπεία
 Η θεραπεία περιλαμβάνει νιτροφουραντοΐνη,
TMP/SMX και φθοριοκινολόνες ως πρώτης γραμμής
αγωγή
 Ελπίζω να
τελείωσε…

Ευχαριστώ για την προσοχή σας