‘’Bakit pa pinaasa kung sa

katapusan pinagmuka
mo lang akong tanga’’
Ano bang pakiramdam ng
Pinaasa ka?
Para kang anino na pag
Naglaho ang liwanag,
Ay bigla bigla ka nalang
Mawawala
Simbilis din ng iyong
pagkawala
Oh aking sinta para kang isang
Bituin
Na kay hirap abutin
Para akong isang punong
Naghihintay
Ng dadapong ibon sa aking
Mga sanga
 Puso’y ayaw masaktan
Takot na baka iwan
Parang isang batang
musmos
Sa lansangan
Nagtatapang tapangan
Ngunit ang puso’y puno ng
Takot sa kalooban
 Bakit pa pinaasa kung sa
Katapusan
Pinagmuka mo lang akong
Tanga
Gaya sa iba mong nakilala
Iniwan at pinaasa mo lang din pala

Katulad ako ng isang lumang

Laruan
Na umaasang bibigyan ng
Halaga
 Maging ano man ang
Kaanyuan
Tatapusin kona ang
Pinagtugma tugma
Kong mga salita
Kasabay neto ang paglimot ng
Pagtingin
Ko sayo aking sinta.