Emilio Jacinto y Dizon

Sino si Emilio Jacinto?

Siya ay ipinanganak noong Disyembre 15, 1875 at
namatay noong Abril 16, 1899 sa Sta. Cruz,
Laguna dahil sa malaria. Isang Heneral ng
Pilipinas sa panahon ng Rebolusyong Pilipino at
isa sa pinaka mataas na opisyal ng Kataas-taasan,
Kagalang-galangang Katipunan ng mga Anak ng
Bayan (KKK) o mas kilala sa tawag na Katipunan.
Sa edad na 20...

- Sumapi sa Katipunan at nakibaka

para sa kalayaan ng Pilipinas

- Sumulat ng iba't-ibang
makabayang akda kabilang na ang
'A La Patria', 'Liwanag at Dilim' at
ang pinakasikat na 'Kartilya ng
Katipunan' kung saan nakilala siya
bilang isang Pilosopo.
- Tinagurian na 'Mata ng Katipunan'
at 'Kaluluwa ng Himagsikan' ni
Andres Bonifacio

- Kinilala bilang matalinong

manunulat, mandirigmang intelekwal
at isang bayani sa murang edad.

- Gumamit ng pen name na Pingkian

at Dimasalaw sa pagsulat ng mga
akda.
 Kartilya ng Katipunan
Isang panuntunan na nagsisilbing patnubay sa kapatiran ng
Katipunan. Mahigpit itong ipinatutupad sa lahat ng kasapi ng
rebolusyonaryong samahan. Ipinapaliwanag nito ang mga
nararapat na tungkulin at responsibilidad.
 Ang mga Alituntunin ng
Katipunan sa Rebolusyonaryong
Pakikibaka
1. Ang buhay na hindi inialay sa isang marangal
na kadahilanan, ay tulad ng isang puno na
walang lilim o kaya'y damong makamandag.

2. Ang mabuting gawa ay nawawalan ng dangal

kapag ito'y mula sa pagpipita sa sarili at hindi sa
matapat na pagnanais na makatulong.
3. Ang tunay na kabanalan ay ang
pagkawangga, ang pag-ibig sa
kapwa, at panatilihin sa bawat kilos,
gawa't pangungusap ang pagiging
makatwiran.

4. Lahat ng tao ay pantay-pantay,

anumang kulay ang kanilang balat.
Maaaring higit na nakapag-aral,
mayaman, o higit na maganda kaysa
sa iba, hindi ito batayan na higit ang
kanyang pagkatao kaysa kaninuman.
5. Ang may marangal na kalooban
ay pinahahalagahan ang kapurihan
kaysa pagpipita sa sarili,
samantalang ang may hamak na
kalooban ay inuuna ang pagpipita
sa sarili kaysa kapurihan.

6. Sa taong may hiya, salita'y

panunumpa.
7. Huwag sayangin ang panahon; ang yamang
nawala'y muling maibabalik; subalit ang panahong
nawala'y naglaho ng lubusan.
8. Ipagtanggol mo ang inaapi at
kabakahin ang umaapi.

9. Ang taong matalino ay maingat sa

bawat binibigkas at masinop sa mga
bagay na kailangang manatilig lihim.
10. Sa matinik na daanan ng buhay, ang ama ng
nangunguna at ang asawa't mga anak ang
sumusunod. Kapag ang pinuno ay tinahak ng
daan na patungo sa kasawian, gayundin ang
kakahinatnan ng mga tagasunod.
11. Huwag ituring ang babae na
isang bagay na libangan lamang;
bagkus tanggapin siya bilang
katuwang at karamay. Bigyan ng
tamang pagpapahalagaang kanyang
kahinaan at huwag kailanman
kalilimutan ang iyong sariling ina,
na nag-iwi at kumandili sa iyo mula
sa kanggulan ay larawan niya sa
katauhan.
12. Huwag gagawin sa asawa, mga anak at mga
kapatid ng iba ang hindi mo ibig na magaa sa
iyong asawa, mga anak at mga kapatid.
13. Ang kahalagahan ng tao ay hindi
nasusukat sa kanyang kalagayan sa buhay, o
maging sa tangos ng kanyang ilong, pati na
sa kaputian ng kanyang balat, at lalong
hindi kapag siya ay isang pari na
nagpapanggap na sugo ng Diyos. Kahit na
siya ay isang katutubo na mula sa
kabundukan at nagsasalita ng kanyang
kinagisnang wika, siya ay taong may
marangal na pananaw at ibayong katapatan
sa kanyang Inang-Bayan.
14. Kapag napalaganap ang mga alituntuining
ito at ang maluwalhatung araw ng kalayaan ay
nagsimulang sumilay sa mga dalitang kapuluan
at pinagliwanag ang pagkakaisa ng isang lahi at
kapatiran, ang lahat ng mga buhay na nakitil,
lahat ng pakikibaka at mga pagtitiis ay hindi
naunsiyami ng walang saysay.