IBONG

ADARNA
 KABANATA 1:
Hiling ng Makata
 Nagsimula na sumulat ng
Ibong Adarna sa pamamagitan
ng pagbati at pagpuri kay
Bireheng Maria
Sabi ng manunulat si Birheng Maria
ay nagbubukas ng kanyag pag-iisip
para hindi siya magkaroonng
pagkakamali sa kanyang sinusulat
dahil siya ay mortal lamang at ang
katawan at isip niya aymahina.
Ikinumpara niya ang kanyang sarili
sa isang bangkang naglalayag at
nakarating sa isangbahagi ng
dagat kung saan hindi na niya kaya
maglayag pa.
 Humingi siya ng gabay sa Inang
Birhengpara magkaroon ng
patutunguhan ang kanyang buhay.
Ninais din niya na sana ay
pankinggan ng Birheng Maria ang
kanyang nilikhang korido.
Kabanata 2:
Kaharian ng
Berbanya
 Si Don Fernanado, ang hari ng
Berbanya, ay mabait at
iginagalang ng lahat, mahirap man
omayaman. Mataas ang pagtingin
sa kanya ng mga hari sa ibang
kaharian.
Ang kanyang asawa ay si
Donya Valeriana. Siya ay
sobrang ganda at walang
katulad sa bait.
Mayroon silang tatlong anak: Si Don Pedro ang
panganay, si Don Diego ang pangalawa at si
Don Juan naman ang bunso. Si Don Pedro ay
may magandang tindig. Si Don Diego naman ay
may pagkamahiyain at mahinahon magsalita.
Si Don Juan naman ay napakabait at sobrang
mapagmahal. Silang talo ay mahal namahal ng
kanilang mga magulang.
 Isang araw, itinanong ni Haring Fernando kung
ano ang gusto nilang maging pagdating ng
panahon. Pinapili sila kung gusto nilang maging
hari o maging pari.Lahat sila ay nagnais na
maging hari kung kaya’t sila ay pinagaral sa
paggamit ng armas. Naging maganda ang
Berbanya dahil sa mabuting pamumuno ni haring
Fernando.
 Ngunit isang gabi ay nagkaroon ng
masamang panaginip ang hari. Si Don
Juan daw ay napahamak at pinatay
ng dalawang tao. Matapos na
mapatay si Don Juan, ang katawan
nito ay inihagis sa isang balon.
Nagising ang hari dahil sa labis na
kalungkutan. Nagkasakit siya ng
maulbha at naging mahina ang
pangangatawan. Walang makaalam
kung ano ang naging sakit ng hari
maliban sa isang manggagamot.
Ang sakit daw ng hari ay dahil sa kanyang
masamang panaginip. Ang tanging
magiging kagamutan ay ang awit ng
Ibong Adarna na nakatira sa Bundok
Tabor.Ito ay tumitigil sa Piedras Platas at
tumitigil lamang doon kung gabi.
Agad na inutusan ng hari si
Don Pedro namagpunta sa
bundok at kunin ang ibon
 Kabanata 3:
Hamon Kay Don
Pedro
 Agad sinunod ni Don Pedro ang
utos ng ama. Sakay siya ng isang
kabayo at naglakbay sa loob ng
tatlong buwan para marating ang
Bundok Tabor.
 Natagpuan ang ni Don Pedro ang
landas paakyat ng bundok Tabor
hindi nakayanan ng kanyang
kabayo ang hirap sa pag-akyat ng
bundok, kaya naman nasawi ito.
 Sa bundok Tabor, nakita niya
ang isang makintab na puno.
Sa ilalim ng puno siya
namahinga. Naisip niya na baka
ito ang Piedras Platas.
Marami siyang nakitang mga ibon
na lumilipad. Sinisilipan ni Pedro
kung saan dito ang adarna. Hindi
niya alam kung bakit wala sa lahat
ng mga ibon na lumilipad ay
dumadapo sa punong iyon.
 Halos buong gabi na siyang nakatulala
sa puno kaso walang mga ibon na
dumadapo sa puno na iyon at walang
gumagalaw kung di ang mga sangga ng
puno rin. Natulog na siya at naisip
niyang sa umaga niya nalang hahanapin
ang adarna.
 Habang siya ay tulog, dumating
ang ibong adarna. Nagayos ito ng
balahibo at nagsimulang umawit.
ang ibong adarna ay parang isang
parol sa dahon ng piedras platas.
Pitong kanta ang maririnig mula
sa adarna at nagpapalit siya ng
balahibo bawat kanta at ito ay
nagbabawas bago matulog, nang
magbawas siya, napatakan si Don
Pedro at siya ay naging bato.
 Kabanata 4:
Don Diego “Ako
naman”.
 Nang hindi makabalik si Pedro,
inutusan na ni Don Fernando na
si Don Diego na ang pumunta
at maghanap sa ibong adarna.
 Naglakbay siya ng 5 buwan at
dumaan ng mga gubat, bundok at
ilog ng matapang at nakarating
siya sa Bundok Tabor at nakita
niya ang Piedras Platas.
 Nakita niya na walang ibon
nagpupunta sa sanga ng Piedras
Platas. Humiga siya sa isang
kakaibang bato na nasa ilalim ng
Piedras Platas para maghintay sa
Ibong Adarna.
Pagdating nag Ibong Adarna, kumanta ito
ng pitong beses at nagbago ang balahibo
ng pitong beses. Nakatulog si Don Diego
dahil sa kanyang kanta at dumumi ulit ang
Ibong Adarna. Napatakan ng Dumi si Don
Diego kung kaya’t naging bato din ito
tulad ni Don Pedro.
 Kabanata 5:
Don Diego “Ako
naman”.
 Lalong sumama ang
kalagayan ng hari sa hindi
pagbabalik ng dalawang
magkapatid.
 Ayaw naman ng hari na
utusan ang anak niyang
bunso dahil sa pag-aalalang
ito’y mawala.
 Nagsabi si Don Juan na siya ang
hahanap sa ibon at sa mga
kapatid. Ayaw naman ng hari na
utusan ang anak niyang bunso
dahil sa pag-aalalang ito’y mawala.
 May tatlong taon ng di
bumabalik ang dalawang
magkapatid kaya nababahala
na ang kaharian.
 Una ay 'di pumapayag ang hari
ngunit pinilit ni Don Juan ang hari
hanggang napapayag niya rin ang
kanyang ito.
 Si Don Juan ay di gumamit ng
kabayo sa paglakbay. Nagbaon ng
limang tinapay at nanalangin sa
Inang Birhen. Hiningi niyang
patnubayan siya nito at ang hirap
ay mapagtiisan.
Binagtas ang kabundukan, parang, ilog at
iba pa. Gutom at pagod ang kanyang
naranasan pero di siya sumuko. 4 buwan
na siyang naglalakad. Kada buwan ay
isang tinapay ang kanyang kinakain.Sa
kanyang paglalakbay ay natagpuan niya
ang isang matandang may ketong at
sugatan.
Kabanata 5:
 Nuong nakita ni Don Juan ang
matandang Leproso agad
niyang nilapitan ito. Pagkalapit
ni Don Juan ay hiningan sya ng
matanda ng limos.
 Dahil sa pusong mammon si Don
Juan ibinigay nya ang huli nyang
tinapay na galing sa baon nya.
Nagpasalamat ang Ermitanyo Sa
kanya at tinanong ang pakay niya
sa kanyang paglalakbay.
 Sinabi ni Don Juan ang nangyari
sa tatay niya. Sinabi din ni niya na
sya ay naglalakbay upang
matunton ang Ibong Adarna na
lunas sa sakit ng tatay nya.
 Dahil dito binigyan ng matanda si Don
Juan ng payo na makakagabay sa
kanyang paglalakbay. Nang matagpuan na
ni Don Juan ang Piedras Platas ay
muntikan na syang maakit at mahulog sa
kagandahan ng puno ngunit naalala nya
ang sabi ng matanda.
 Tumuloy si Don Juan sa ibaba ng bundok
at may nakita syang isang maliit na bahay
o dampa na tinitirhan ng isang Ermitanyo.
Nang lapitan nya ito ay agad syang
pinatuloy at hinainan ng pagkain. Malaking
gulat ni Don Juan ng makita nya ang
nilimos nyang tinapay na nakahain.
Dahil dito inakala ni Don Juan na ang
Ermitanyo at ang Matanda ay iisa at
sila si hesukristo. Tapos nilang
kumain ikuwenento ni Don Juan sa
Ermitanyo ang tungkol sa kanyang
paglalakbay.
 Tinuruan s'ya ng Ermitanyo kung
paano nya makukuha ang Ibong
Adarna at kung pano labanan ang
pagkanta nito. Pagkatapos nilang
magusap ay agad na itinuloy ni Don
Juan ang kanyang paglalakbay