Kape Ko'y Walang Krema Ni Asukal

Akda ni Rogelio L. Ordonez

Tungkol sa my akda:

Rogelio Lunasco Ordonez , kilala bilang "ka Roger"-

ipinanganak noong September 24, 1940 sa Imus ,
Cavite.

-Nag tapos sa kursong MA in Mass communication

at BS in Civil Engineering sa Manuel Quezon
University.
-Kilala siya bilang Makata ng Bayan
-Alagad ni Balagtas

Multi awarded author

Miyembro ng Philippine Writer's Academy ,
Pambansang Unyon ng Manunulat at Pambansang
Linangan at Ugnayan ng mga Manunulat (PLUMA)
Kabilang sa kanyang mga Akda ay:
Apoy sa Madaling Araw (1964),
Tenggara (1995),
Mga Agos sa Disyerto( 1964),
Limang Suwail ( 1963)
Kape Ko'y Walang Krema Ni Asukal
kape ko’y walang krema ni asukal
maitim tulad ng gabing
humahalik makapal na ulap
sa mata ng gaplatong buwan
mapait tulad ng lugaming buhay
ng mga nilikhang namahay
namuhay sa ilalim ng tulay
yumakap-nangarap
sa mabahong tiyan at balikat
ng gumagapang na tripa de gallina
ng nakalupasay na canal de la reina
at naglilingkisang mga eskinita.
maitim ang gabi
tulad ng aking kape
sa mga kalyehon ng kalunsuran
sa mga kariton at barungbarong
sa tabi ng mga basurahan
sa mga parkeng himlayan
ng mga pagal na katawan
maitim ang gabi
sa gilid-gilid ng dalampasigan
habang binabayo ng mga alon
pusod ng lungsod ng karalitaan.
mapait ang buhay
tulad ng kape kong walang asukal
sa labi ng batang mapintog ang tiyan
kahit hangin lang ang laman
sa susong natigang-naluoy
ng inang laging nagdarasal
sa bibig na puno ng ngitngit
ng amang laman ay nilamon
ng grasa’t makina sa mga pabrika
at dugo’y nilagok ng lupang di kanya
upang maging ginto mga kabukiran
at maging asukal ang laksang tubuhan.
mapait ang buhay
tulad ng kape kong walang asukal
sa labi ng batang mapintog ang tiyan
kahit hangin lang ang laman
sa susong natigang-naluoy
ng inang laging nagdarasal
sa bibig na puno ng ngitngit
ng amang laman ay nilamon
ng grasa’t makina sa mga pabrika
at dugo’y nilagok ng lupang di kanya
upang maging ginto mga kabukiran
at maging asukal ang laksang tubuhan.
kailan tatamis itong aking kape?
kailan pupusyaw ang itim na kulay?
kailan magtatalik ang krema at tubig?
oo, kape ko’y walang krema ni asukal
simpait ng buhay
ng mga nilikhang ibinayubay
sa krus ng luha ng dalita’t lumbay
oo, kape ko’y dinikdik na apdo ang
pait
tamis ay sinaid ng mga gahaman
krema’y sinuso ng mga dayuhan
ngunit huwag magulumihanan
kailan tatamis itong aking kape?
kailan pupusyaw ang itim na kulay?
kailan magtatalik ang krema at tubig?
oo, kape ko’y walang krema ni asukal
simpait ng buhay
ng mga nilikhang ibinayubay
sa krus ng luha ng dalita’t lumbay
oo, kape ko’y dinikdik na apdo ang
pait
tamis ay sinaid ng mga gahaman
krema’y sinuso ng mga dayuhan
ngunit huwag magulumihanan
Tema at Kaugnayang Panlipunan

Matutunghayan ang kanyang akdang Kape Koy

Walang Krema ni Asukal ang talim sa pagsusuri sa
lipunang Pilipino. Maihahanay bilang panitikang
mapanghimagsik ang bawat salita sa kanyang tula
na nag lalarawan ng masalimuot na kalagayan nd
sambayanan sa ilalim ng mga nasa poder ng
kapangyarihan.
 Implikasyon

-Ang buhay ay isang kape na kapag walang krema ay

mapait. Kapag walang pagtiyatiyaga at pag susumikap
wala tayong patutunguhan kaya kailangan natin na
mangarap at lagyan ng kulay at tamis ang ating mga
pangarap para magkaroon ng matamis na timpla
kailangan na maging positibo at determinado upang
makamtn ang tagumpay.