Ang gantimpalang

karapat-dapat
 Ang paglalakbay ni Don Juan

Hindi na nawala sa isipan ni Don Juan ang tahanan ng

Ibong Adarna, paulit-ulit niya itong iniisip at habang
tumatagal ay nagiging makatotohanan para sakanya
ngunit dumating ang panahon na napagtantoan niya na
lahat pala ng kanyang ini-isip ay isang palang kathang
isip lamang. Sa tindi ng hirap na pinagdaanan ni Don
Juan ay marahil na naawa ang Inang Mahal na Birhen
kay Don Juan at natupad narin ang pangarap o ang
iniisip ni Don Juan ukol sa Ibong Adarna
Naglakbay si Don Juan sa tahanan ng ermitanyo, ang
ermitanyo ang tanging makakatulong sakanya upang
malabanan ang kakaibang kapangyarihan ng Ibong
Adarna. Nang siya ay makarating sa bahay ng ermitanyo
ay pinatuloy siya nito at Inanyayahang tumuloy. Sa
bandang itaas sila nanatili. Ang ermitanyoy may
pagkalinga kay Don Juan, at naghanda ang ermitanyo ng
kanilang makakain sila ay magiliw na nagsalo sa hapag
kainan. Habang sila ay kumakain nakita niya ang tinapay
na binigay niya sa matandang ketongin at siya ay labis na
nagtaka bakit nasa
ermitanyo ang tinapay, sa sobrang pagtataka ay naisip ni
Don Juan na ang ermitanyo at ang matandang ketongin
na nanglilimos ay i-isa lamang sila, Siya ay labis na
namangha sa pangyayari at naisip niya rin na maari ito ay
plano ng Diyos para sakanya. Nang sila ay matapos
kumain tinanong ng ermitanyo si Don Juan kung ano ang
kaniyang hiling upang siya ay matulungan.
Sa kanyang pag-alis ay lagi niyang ini-isip ang kanyang ama, labis
siyang naawa sakanyang ama dahil nakahilata lamang ito sa higaan at
siya ay nanghihina na ng lubusan. Lagi siyang umi-iyak dahil baka hindi
niya mapagtagumapayan ang kanyang misyon na ma-i-uwi ang Ibong
Adarna at maari itong ikamatay ng kanyang ama. Matapos sabihin ni
Don Juan ang kaniyang saloobin ay ibinahagi naman ng ermitanyo
kung papaano maiiwasan ni Don Juan ang kapangyarihan ng Ibong
Adarna. Una sa lahat ay wag na wag niyang kakalimutan na humingi
ng tulong sa panginoon, dahil lahat ng nilalang na sasabak sa isang
pagsubok ay humihingi ng tulong sa Pnaginoon upang sila ay
magabayan, sinabi ng ermitanyo na kailangan tatagan ni Don Juan ang
kaniyang sarili upang makamit ang hinanhangad nito. Sinabi ng
ermitanyo na malalaman niya na nasa tahanan na siya ng Ibong
Adarna kapag nakita niya na ang punong kumikinang, ang Ibong
Adarna ay dumadating tuwing hating gabi at doon niya rin sinisimulan
ang kanyang mahimbing na pagkanta.
Sinabi ng ermitanyo kay Don Juan na wala pang nakakatalo at
nagtatagumpay na mahuli ang Ibong Adarna. Ang Ibong Adarna ay may
pitong malalambing na kanta at bawat kanta ay nagpapalit ito ng kulay
ng balahibo, ibig sabihin ay may pitong kulay rin ang Ibong Adarna.
Upang mawalan ng bisa ang kapangyarihan ang Ibong Adarna ay
binigyan ng ermitanyo si Don Juan ng pananggalan upang hindi siya
matablan ng pitong kanta ng Ibong Adarna, binigyan siya ng pitong
dayap upang hindi siya hindi siya matalo ng engkantada. Sa bawat
kanta ng Ibong Adarna ay dapat sugatan ni Don Juan ang kaniyang
palad at pigain ang dayap sa sinugatan na palad, pagkatapos kumanta
ng Ibong Adarna ay magdudumi ito kailangan niya makailag sa mga
dumi ng Ibong Adarna at kung hindi man siya makailag ay magiging
bato si Don Juan kagaya ng nangyari sa kanyang mga kapatid, binigyan
ng ermitanyo si Don Juan ng isang gintong sintas na gagamitin niyang
panghuli sa Ibong Adarna at dapat ay matibay ang pagkakahawak niya
ng sa ganon ay mahuli niya ang Ibong Adarna at upang hindi na ito
makatakas. At ng malapit na ang hating gabi ay dumayo na si Don
Juan sa Bundok ng Tabor upang mahuli ang Ibong Adarna.
Salamat!