ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ

ΚΑΙ Η ΖΩΗ

Μια εργασία της

Στέλλας Μαυρονάνου,
θεολόγου

Ο Ιησούς έδινε τη μάχη για να ελευθερώσει τους
ανθρώπους από τις αντίθεες δυνάμεις με τα θαύματα.

Ο πιο σκληρός εξουσιαστής είναι ο θάνατος.Ο
άνθρωπος στέκεται μπροστά του με δέος και
τρόμο.Αφανίζεται το πρόσωπο,οδηγείται σε μια
άβυσσο ανυπαρξίας.Δεν είναι μια φυσική
κατάσταση,δεν τον έπλασε ο Θεός.Είναι μια τραγωδία
της ιστορικής περιπέτειας του ανθρώπου που
συνδέεται με την αμαρτία με την απομάκρυνση και
αλλοτροίωση του ανθρώπου από την πηγή της
Ζωής ,που είναι ο Θεός.
 Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Κύριε,αν ήσουν εδώ,ο
αδερφός μου δεν θα
πέθαινε.

Ο αδερφός σου θα
αναστηθεί.Εγώ είμαι η
Ανάσταση και η
Ζωή.Εκείνος που πιστεύει
σε μένα κι αν πεθάνει θα
ζήσει.Κι ο καθένας που ζει
και εμπιστεύεται εμένα δεν
θα πεθάνει ποτέ.(η μεγαλύτερη
αλήθεια για τον Εαυτό Του.)
 ...Ο Ιησούς δάκρυσε...(Ιω,11,35)
 Στον τάφο του Λαζάρου 
-Βγάλτε την πέτρα!
ο Θεός,συναντά τον
Θάνατο,την Αντιζωή,τη

-Κύριε τώρα πια θα
διάλυση,την μυρίζει άσχημα...
απόγνωση,τον πόνο 
Ο κόσμος
όλου του κόσμου
δημιουργήθηκε για να

Η Αγάπη είναι εκείνη αντανακλά και να
που κλαίει μπροστά στον φανερώνει τη δόξα
τάφο,η Αγάπη είναι αυτή
που επαναφέρει τη Ζωή.
του Θεού κι εκείνος
μυρίζει άσχημα...(όζει)

Λάζαρε δεύρο έξω!

Πρόσταγμα
απολύτρωσης

Κάλεσμα στο φως και
τη χαρά!

Ο Χριστός ελευθερώνει
από το θάνατο και τους
φόβους που αυτός γεννά.
Στον καινούριο κόσμο της Βασιλείας του Θεού,την
τελευταία λέξη πάνω στη ζωή δεν την έχει ο
θάνατος αλλά ο Χριστός.
 Φροντίδες για τους νεκρούς πριν την ταφή τους:έπλεναν και σκούπιζαν το σώμα
τους,ύστερα το τύλιγαν με λευκές πλατιές μακριές και πάνινες λουρίδες,βουτηγμένες σε
αρώματα τα ''οθόνια''.Με στενότερες λουρίδες έδεναν τα χέρια και τα πόδια τους.Το
κεφάλι τους,το περιτύλιγαν με λευκό αρωματισμένο μαντίλι,το''σουδάριο''.
Η είσοδος του τάφου του Λαζάρου στη Βηθανία.
Βρίσκεται στην περίβολο ενός μουσουλμανικού
τεμένους.
 Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
 Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την
πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού
Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε,
ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία
στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους
Μαθητές του και του έφεραν ένα
γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για
να μπει στην πόλη.
 Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς
έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους
βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον
υποδεχτούν. Και άλλοι με τα ρούχα
τους, άλλοι κόβοντας κλαδιά από τα
δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου
ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί,
ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν:
«Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν
ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του
Ισραήλ».
ΩΣΑΝΝΑ!ΣΗΜΑΙΝΕΙ:ΣΩΣΕ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ,ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ,ΖΗΤΩ!.ΑΥΤΗ Η
ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΗ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ.ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ
ΦΟΙΝΙΚΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΟΛΑ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΟΥ.


Ξέρει,ότι η είσοδος Του,θα Οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές
ως Βασιλιά,ως Μεσσία ως Λυτρωτή.
καταλήξει στο θάνατο.Ο Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις
Μεσσίας θα φέρει την αυγή τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι,
στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί
του νέου κόσμου με το στο σταυρό και την
σταυρικό θάνατο του,κι όχι Ανάσταση.Εγκαθιστά τη Βασιλεία Του
στη γη.
με πράξεις
βίας.Αποδέχεται το θάνατο
Του,όχι από ανάγκη ή
αδυναμία αλλά από
ξεχείλισμα ζωής.Εκείνο
που σπέρνεις δεν
ανασταίνεται αν δεν
πεθάνει...
Ο Ιησούς έκλαψε με λυγμούς για Ο αληθινός Μεσσίας είναι
την Ιερουσαλήμ,γιατί οι δίκαιος
κάτοικοι της,και κυρίως η πράος,σωτήρας,ειρηνικός,
ηγεσία της,δεν δέχτηκαν το
μήνυμα του,παρέμειναν Διαφορετικός από αυτόν που
αμετανόητοι,είχαν αποφασίσει περίμεναν οι Ισραηλίτες
τα χειρότερα εναντίον του-και
σε τελική ανάλυση και
εναντίον του εαυτού τους
 Τον νυμφώνα σου
βλέπω, Σωτήρ μου,
 κεκοσμημένον και
ένδυμα ουκ έχω,
 ίνα εισέλθω εν αυτώ
λάμπρυνόν μου
 την στολήν της ψυχής,
 φωτοδότα, και σώσον με.
Η πρώτη φράση προέρχεται από την παραβολή των δέκα παρθένων (Μτ,25, 1-13).
Λέει ότι δέκα κορίτσια είχαν βγει να προϋπαντήσουν το γαμπρό σε κάποιο γάμο.
Όμως εκείνος άργησε και αποκοιμήθηκαν.
Και καταμεσίς της νύχτας ακούστηκε φωνή: «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται!». Οι κοπέλες ξύπνησαν,
αλλά «οι λαμπάδες τους» έσβηναν. Οι πέντε απ’ αυτές (οι «φρόνιμες» = συνετές) είχαν
μαζί τους λάδι και ανανέωσαν τη φλόγα, αλλά οι άλλες πέντε (οι «μωρές» = επιπόλαιες)
δεν είχαν. Έτσι, μέχρι να βρουν να αγοράσουν,
ο Γαμπρός μπήκε στο σπίτι του γάμου, έκλεισε η πόρτα και έμειναν απ’ έξω.

Όπως φαίνεται στα λόγια του Χριστού, ο γαμπρός της ιστορίας συμβολίζει το Χριστό, που όλοι
περιμένουμε
τη Δευτέρα Παρουσία Του, αλλά αυτή καθυστερεί. Θα έρθει ξαφνικά («μέσα στη νύχτα») και
τότε κάποιοι θα είναι έτοιμοι να εμφανιστούν μπροστά Του, γιατί θα είναι καλοί άνθρωποι, ενώ
κάποιοι άλλοι θα είναι ανέτοιμοι (επειδή φέρθηκαν ανόητα και δε φρόντισαν να καθαρίσουν την
καρδιά τους) και θα μείνουν έξω από «το γάμο», δηλαδή τη βασιλεία του Θεού (τον παράδεισο).
 ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΝΤΕΟ2

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω
μέσω της νυκτός· και
μακάριος ο δούλος, ον
ευρήσει γρηγορούντα·
ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει
ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή
μου, μη τω ύπνω κατενεχθής,
ίνα μη τω θανάτω
παραδοθής, και της Βασιλείας
έξω κλεισθής· αλλά
ανάνηψον κράζουσα· Άγιος,
Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών,
δια της Θεοτόκου, ελέησον
ημάς.
Ο Θάνατος ήρθε από
έναν άνθρωπο.'Οπως
πεθαίνουν από τη
συγγένεια με τον
Αδάμ,έτσι και χάρη
στο Χριστό,θα
ξαναπάρουν ζωή...
(ο πίνακας,έργο του Ν.Γύζη)
 Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
Λάβετε και φάγετε,αυτό είναι
το σώμα μου που
παραδίνεται για χάρη
σας,αυτό που κάνω τώρα να
το κάνετε σε ανάμνηση μου...
Πιείτε από αυτό όλοι,γιατί αυτό
είναι το αίμα μου,που
επισφραγίζει τη νέα
διαθήκη,και χύνεται για χάρη
όλων,για να τους
συγχωρηθούν οι αμαρτίες...
Το Πασχαλινό δείπνο ,πριν από το
θάνατο Του...
Τρώγοντας και πίνοντας από
αυτά ,οι μαθητές ενώθηκαν
μαζί Του και μεταξύ τους
''κοινώνησαν''.
Από τότε οι χριστιανοί
επαναλαμβάνοντας το
Μυστήριο της Θείας
Ευχαριστίας,ομολογούν ότι ο
Χριστός σταυρώθηκε για
όλους και ενώνονται με τον
Ίδιο και μεταξύ τους.
Η Νέα Διαθήκη ,δηλαδή
η συμφωνία ανάμεσα
στο Θεό και τους
ανθρώπους,κλείνεται
πάνω στο Σταυρό του
Χριστού και
επισφραγίζεται με το
ίδιο Του το αίμα...
Τοῦ Δείπνου σου τοῦ
μυστικοῦ, σήμερον, Υἱὲ
Θεοῦ, κοινωνόν με παρά‐
λαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς
σου τὸ Μυστήριον εἴπω· οὐ
φίλημά σοι δώσω,
καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ’ ὡς ὁ
Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι·
Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν
τῇ βασιλείᾳ σου.
 ΙΕΡΟΣ ΝΙΠΤΗΡΑΣ
Η Αγάπη ως διακονία,ως
αυτοπροσφορά.
Ήρθε να υπηρετήσει τον κόσμο,ως
Διάκονος και να προσφέρει τον
εαυτό Του,για να ζήσουν οι
άνθρωποι μια νέα ζωή. Σας
έδωσα το παράδειγμα,για να
κάνετε κι εσείς όπως έκανα κι
εγώ.(Ιω 13,15)Να υπηρετούμε
τους συνανθρώπους μας.
''Όπως εγώ σας αγάπησα,έτσι να
αγαπάτε ο ένας τον άλλον...''
 Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ
Κι αφού σήκωσε τα μάτια Του στον Μείνετε άγρυπνοι και
ουρανό είπε:''Πατέρα,έφτασε η
ώρα...'' προσεύχεσθε να μη
Περίλυπη μέχρι θανάτου είναι η σας νικήσει ο
ψυχή μου... πειρασμός...
Πατέρα μου αν είναι δυνατόν ας
μην πιω αυτό το ποτήρι,όμως ας
μη γίνει το δικό μου θέλημα
,αλλά το δικό σου...
( Επικοινωνεί με τον Θεό Πατέρα,εκφράζει ότι
αισθάνεται. Μετά από αυτή την
επικοινωνία,ενισχύεται και είναι έτοιμος να θυσιαστεί
για χάρη όλων των ανθρώπων)
 Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Τις περισσότερες φορές δεν
αγαπάμε τον άλλο γι αυτό
που είναι, μα για εκείνο
που εμείς θα θέλαμε να
είναι. Γι αυτό ο Ιούδας
όταν νιώθει ότι δεν
ικανοποιούνται οι εγωτικές
επιδιώξεις και
ναρκισσιστικές επιθυμίες
του, προδίδει τον Χριστό
με ένα φιλί.
 30 αργύρια...
Αν και η Βίβλος δεν ξεκαθαρίζει από που προέρχονταν
τα ασημένια νομίσματα, βάση κειμένων διαφόρων
προφητών, ερευνητές πιστεύουν ότι πιθανότατα
ήταν τυριανά σεκέλ – νόμισμα της Τύρου, αρχαίας
πόλης του Λιβάνου.

Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, το σέκελ άξιζε

περίπου τέσσερις δραχμές ή τέσσερα δηνάρια (το
ρωμαϊκό νόμισμα).

Σύμφωνα με το usay, ένα νόμισμα είχε βάρος λιγότερο

από μισή ουγκιά ασήμι – σχεδόν 16 γραμμάρια το
καθένα – και η σημερινή αξία του θα υπολογιζόταν
από 400 έως 500 δολάρια.

Επομένως, κατά προσέγγιση, τα 30 αργύρια θα είχαν

σημερινή αξία περίπου 12.000 δολαρίων ή 15.000
ευρώ.
ΕΝΟΧΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΣΤΙ!
Η ΔΙΚΗ

Δίκη παρωδία,με σωρεία

νομικών αυθαιρεσιών και
παραβάσεων,βάναυση
κακοποίηση,εξευτελισμός
του κατηγορούμενου
Ιησού.-3 απαντήσεις και
μια σιωπή.
 Οι θρησκευτικοί ηγέτες
καταδικάζουν τον Ιησού σε θάνατο.
-Εγώ μιλούσα πάντα φανερά 1.Οι δίκες δεν γίνονταν ποτέ νύχτα
στον κόσμο,Στις 2.Προηγούνται προανακρίσεις
συναγωγές στο Ναό,που 3.Υπάρχει συγκεκριμένο κατηγορητήριο.
μαζεύονταν Ιουδαίοι. 4.Οι αποφάσεις για σοβαρό κατηγορητήριο δεν
Κρυφά δεν μίλησα ποτέ. παίρνονται σε μια μέρα.

Ρώτα αυτούς... 5.Η απόφαση για θάνατο εκδίδεται την επόμενη

μέρα κι εκτελείται μια μέρα μετά το νωρίτερο
-Αν είπα κάτι κακό,πες ποιο 6.Δυνατότηατ στην αρχή της δίκης να ειπωθεί ότι
ήταν αυτό; αν όμως μίλησα θετικό υπάρχει υπέρ του κατηγορούμενου

σωστά,τότε γιατί με χτυπάς; 7.Δεν επιτρεπόταν η εκτέλεση χωρίς την

επικύρωση της θανατικής καταδίκης από τη
Ρωμαϊκή αρχή.
-Ο Ιησούς όμως σιωπούσε...
Η άρνηση του Πέτρου
Ο Ιησούς τον ρωτάει τρεις φορές αν τον αγαπάει...δεν τον
ρώτησε “με πιστεύεις;”, αλλά τον ρώτησε: “Μ’ αγαπάς;”.
Ο Πέτρος καθόταν στην αυλή με τους υπηρέτες. Κάποια υπηρέτρια
τον πλησίασε και του είπε: «Και συ είσαι με τον Ιησού, τον
Γαλιλαίο;». Μπροστά σε όλους αρνήθηκε ο Πέτρος λέγοντας: «Δεν
ξέρω τι λες». Πήγε λίγο πιο έξω, αλλά κι εκεί μια άλλη υπηρέτρια
φώναξε: «Κι αυτός ήταν μαζί με τον Ιησού το Ναζωραίο». Και πάλι
αρνήθηκε ο Πέτρος κι ορκίστηκε κιόλας ότι δεν γνωρίζει αυτόν τον
άνθρωπο. Ύστερα από λίγο τον πλησίασαν κάποιοι που
στέκονταν δίπλα στην πόρτα και του είπαν: «Πραγματικά είσαι κι
εσύ από αυτούς. Η προφορά σου σε φανερώνει».

Ο Πέτρος άρχισε να καταριέται τον εαυτό του και να ορκίζεται ότι

δεν γνωρίζει αυτόν τον άνθρωπο. Αμέσως τότε λάλησε ο πετεινός.
Θυμήθηκε ο Πέτρος τα λόγια του Ιησού κι αφού βγήκε έξω έκλαψε
πικρά.(συγκλονίζεται,μετανιώνει,επιστρέφει)

΄Οταν ο Ιούδας έμαθε πως καταδικάστηκε ο Ιησούς, μεταμελήθηκε

και επέστρεψε τα τριάντα αργύρια στους αρχιερείς, λέγοντας:
«Αμάρτησα, γιατί έστειλα έναν αθώο στον θάνατο». Ο Ιούδας τότε
πέταξε τα αργύρια στον ναό, έφυγε και πήγε και κρεμάστηκε.(δεν
μετανοεί αληθινά,δεν επιστρέφει,θάνατος)
Νίπτω τας χείρας μου...
Πορεία προς τον Γολγοθά...
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ...
 Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...
Πατέρα συγχώρεσε
τους,δεν ξέρουν τι
κάνουν...