KUDUZ

• Kuduz ölüm oranı çok yüksek olan, başlıca

santral sinir sistemini etkileyen viral bir
enfeksiyondur.
• Kuduz virüsü rabdoviridae ailesinden
lyssavirüsler grubundan bir RNA virüsüdür.
• Aşılama ile önlenebilir bir hastalıktır.
• Evcil:köpek,kedi,sığır,koyun,keçi,at,eşek
• Yabani:kurt,tilki,çakal,domuz,ayı,sansar,kokarc
a,gelincik
KLİNİK
İlk klinik semptomlar ateş,ağrı,yanma hissi,yara
etrafında parestezi olarak görülür.SSS’e
yayıldığında fatal beyin inflamasyonu gelişir.
Şiddetli tip ensefalitik kuduz(%70-80):
hiperaktivite,ajite garip
davranışlar,hidrofobi,aerofobi
görülebilir.kardiopulmoner arrest ile ölüm
gelişir.
Paralitik kuduz(%20-30):kaslar paralize olur.
• BULAŞ:Genelde enfekte hayvansal materyalin
açık cilt yarası veya mukozadan girmesi
şeklinde olur.
• TANI:Klinik tablo gelişmeden tanı koyacak
yöntem yok.
• TEDAVİ:Tedavisi yok, destek tedavi söz
konusudur.En önemli tedavi basamağı diğer
insanların maruziyetinin önlenmesidir.
 AŞILAMA
• Köpeklerde Aşılama:kuduzla mücadelenin en
etkin yöntemidir.
• İnsan İmmünizasyonu:Aşı+RIG uygulaması
%100 koruyuculuk sağlanmaktadır.
 Maruziyet Öncesi Proflaksi
• Canlı kuduz virüsü ile çalışan
insanların,yarasa,etobur hayvanlar ve kuduz
taşıyabilecek memelilerle çalışan insanların
aşılanmaları önerilir.
• Kuduz riski çok olan bölgelere seyahatler öncesinde
de maruziyet öncesi proflaksi düşünülebilir.
• 2 doz aşı öneriliyor.0ve 7. günlerde
• İmmün sistemi baskılanmış kişilerde 21.veya 28.
günde 3. doz
 Maruziyet Sonrası Proflaksi
• Isırık sonrası iki aşamalı tedavi-proflaksi
1. Yaranın lokal tedavisi
2. Aşı+RIG
Maruziyet şeklinin 4 aşamalı kategorizasonu
.
• Yan Etkiler:lokal ağrı v eritem dışında ciddi yan
etki beklenmez.
• Önceden Kuduz Aşılanmış Hastada MSP:
• Sadece 2 doz aşı önerilmektedir.0 ve 3.
günlerde aşı öneriliyor.Eğer önceden aşılanma
durumu son 6 ay içerisinde ve tam doz
aşılanmışsa hiç aşılamaya gerek yok.
• RIG önerilmiyor.
ÖZEL ERİŞKİN GRUPLARINDA AŞILAMA

• Hematolojik Hastalıklarda ve İmmün Sistemi

Baskılanmış Hastalarda Aşılama
• Hematolojik maligniteye sahip hastalarda,
ciddi morbidite ve mortalite nedeni olabilecek
enfeksiyon riski mevcuttur.
• Hematolojik maligniteli hastaların enfeksiyonla
komplike olmaları morbidite ve mortalite
artışına neden olduğu gibi, bu hastaların
tedavilerinin aksamasına, hastaneye
yatmalarına ve antienfektif tedavi
gereksinimine neden olmaktadır. Bütün bu
nedenlerle, bu hastalarda aşılama ayrı bir
öneme sahip olup ayrıca ele alınmalıdır.
• Akut lösemi nedeni ile tedavi edilmiş ve KHN
yapılmamış erişkinlerde, hastalığın sık nüksler
göstermesi ve yaşam süresinin genellikle kısa
olması nedeniyle herhangi bir bağışıklama
programı da uygulanmamaktadır.
• Onkoloji veya hematoloji hastalarında aşıya
karşı immün cevabın çoğunlukla düşük olduğu
gösterilmiştir.
• Hematolojik maligniteli hastalarda önerilen aşılar
• Tetanoz, difteri ve inaktive polio aşıları: Erişkin
hastalarda bu aşılara yanıt lösemili çocuklardan
ve sağlıklı erişkinlerden farklı olarak zayıftır.
Pnömokok aşıları: Splenektomiden ve tedaviden
önce konjuge ya da polisakkarid pnömokok aşısı
ile aşılama yapılabilir.
• Haemophilus influenzae tip b (Hib) aşıları: Erişkin
hematolojik maligniteli hastalarda eğer
hematopoietik hücre transplantasyonu
yapılmayacaksa büyük risk yoktur ve Hib
aşılaması önerilmez.
• İnfluenza aşıları: İndüksiyon kemoterapisi alan
akut lösemi hastalarında influenzaya bağlı
mortalite ve morbidite riski büyüktür.
• Bütün hematolojik maligniteli hastalarda
mevsimsel influenza aşılaması endikedir.
• Kızamık, kızamıkçık ve kabakulak aşıları:
• Varisella aşıları: Primer varisella seronegatif
erişkin hematolojik maligniteli hastalarda
yüksek mortalite hızına sahiptir. Varisella
aşılaması erişkin hastalarda kemoterapi
tamamlandıktan sonra yapılmalıdır.
• Hepatit A ve B aşıları: İmmün sistemi
baskılanmış olgularda (hematolojik
maligniteler dahil) hepatit B aşılamasına yanıt
oranı yeterli olmamaktadır.
• İmmünsüpresif ajan kullanımında aşılama
• Siklosporin ve takrolimus
• Azatioprin ve mikofenolik asit
• Kortikosteroidler:
• Sirolimus ve everolimus
• ATG; rituksimab, alemtuzumab, basiliksimab,
daklizumab
• Kan ve kan ürünü alıcılarında aşılama
• Kök hücre nakli alıcılarında aşılama:Allojeneik ve
otolog KHN yapılmış olguların büyük bir
çoğunluğunun KHN’den sonra poliovirüs, tetanoz,
difteri ve kızamık immünitesini kaybettikleri
bilinmektedir. KHN’li olgularda H.influenzae ve S.
pneumoniae’ya bağlı enfeksiyon gelişebilir. Bu
nedenle, uygun zamanda yeniden aşılanması
önerilir.
 Splenektomi Planlanan, Yapılan veya
Asplenik Olgularda Aşılama
• Splenektomi sonrasında özellikle kapsüllü
bakterilerle gelişen enfeksiyonlara duyarlılık
artmaktadır. Splenektomili hastalarda
enfeksiyonlar sepsisle de seyredebilmektedir.
• Splenektomi sonrasında gelişen
enfeksiyonların başlıcalarını S. pneumoniae, N.
meningitidis ve H. influenzae enfeksiyonlarının
oluşturduğu bilinmektedir. Bu nedenle,
terapötik splenektomi yapılacak olgulara kural
olarak splenektomiden en az 2 hafta önce
pnömokok, meningokok ve Hib bağışıklanması
önerilmekte ve uygulanmaktadır.
 Solid Organ Nakli Alıcılarında Aşılama

• İmmünsupresif ajan kullanan solid organ transplant

alıcılarının immün sistemlerinin, normal insanda olduğu
gibi bağışıklanmaya cevap veremedikleri kabul
edilmektedir.
• Solid organ nakil alıcılarının bağışıklamadan fayda gördüğü
ve bağışıklamanın muhakkak yapılması gerektiği kabul
edilmektedir. Ancak bağışıklama zamanı önem
göstermektedir. Genel kural olarak primer bağışıklamanın
transplant öncesinde yapılması gerektiği ve transplant
sonrası ilk 6 ayda bağışıklanmaya immün cevabın yetersiz
olduğu kabul edilmektedir.
 Romatolojik Hastalıklarda Aşılama

• Romatolojik hastalığı olan erişkinler aşılanma

endikasyonu olan erişkinlerin arasında özellikli
bir yer tutarlar. Romatolojik hastalığın kendisi,
eşlik eden başka kronik hastalıklar,
immünsupresif ve immünmodulatuar ilaç
kullanımı nedeniyle enfeksiyonlar artmış
morbidite ve mortaliteye sahiptir.
• Romatolojik hastalıklarda sık karşılaşılan ve
komplikasyonlarla seyreden enfeksiyonların
birçoğu, aşı ile önlenebilen hastalıklar arasında
yer almaktadır. Özellikle influenza, invazif
pnömokok hastalıkları, tetanoz-difteri, herpes
zoster ve ülkemizdeki prevalans göz önüne
alındığında hepatit A ve hepatit B aşılama için
uygun hedefler olarak görülmektedir
• İnaktive aşılar
• Aşının güvenliği ile ilgili bir çelişkiye
düşülmemesi ve yeterli immün yanıt
oluşabilmesi için, inaktive aşıların hastalık
aktivitesinin en düşük olduğu dönemde ya da
immünsupresifler başlanmadan ya da düşük
dozda verilirken yapılması tavsiye edilir.
• Canlı aşılar
• Enfeksiyon riski nedeniyle kontrendike kabul
edilmektedir.