เรื่ อง ระบบเสยี งในภาษาไทย

นางสาวภธิรดา สุไหลหมาน
ครู คศ.1

โรงเรี ยนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรี นคริ นทร์ภูเก็ต

ในพระชูปถัมภส
์ มเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
 เสียงสระ
ระบบ
เสียงใน เสียง
ภาษา พยัญชนะ
ไทย เสียง
วรรณยุ กต์

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
ระบบเสียงในภาษาไทย
ระบบเสียงสําคัญในภาษาไทยที่ได้ จากการวิเคราะห์
คุณสมบัติของเสียง มี ๓ ระบบ ได้ แก่
- ระบบเสียงพยัญชนะ หรื อเสียงแปร
- ระบบเสียงสระ หรื อเสียงแท้
- ระบบเสียงวรรณยุกต์ หรื อเสียงดนตรี

หน้าหลัก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงสระ
มี ๒๑ เสียง

สระเดี่ยว/สระแท้ สระประสม สระเกิน

มี ๑๘ เสียง มี ๓ เสียง

หน้า
หลัก
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงสระ
เสียงสระ หรื อ เสียงแท้ มีลกั ษณะและหน้ าที่ ดังนี ้
๑. เป็ นเสียงที่ลมผ่านออกมาได้ โดยสะดวกไม่ถกู อวัยวะใน
ปากกักทางลม
๒. อวัยวะที่ชว่ ยให้ เสียงสระต่างกัน ได้ แก่ลิ ้น และริ มฝี ปาก
๓. เสียงสระออกเสียงได้ ยาวนาน
๔. เสียงสระมีทงเสี
ั ้ ยงสัน้ และเสียงยาว
๕. เสียงสระเป็ นเสียงที่ชว่ ยให้ พยัญชนะออกเสียงได้
หน้าหลัก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑. เสียงสระแท้ หรือ สระเดี่ยว
สระแท้ หรื อ สระเดี่ยว มี ๑๘ เสียง ดังนี ้
สระเดี่ ยว หมายเหตุ
สระ สระยาว(ที ฆ ระดับลิ้ น สว
่ นของ
สั ้ น(รั สสระ) สระ) ลิ้ น
อะ อา ต ่ำ กลาง
อิ อี สูง ปลาย
อึ อื สูง กลางลิ้น
เอะ เอ กลางสูง ปลายลิ้น
ถัดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑. เสียงสระแท้ หรือ สระเดี่ยว (ต่ อ)
สระเดี่ ยว หมายเหตุ
สระ สระยาว(ที ฆ สว
่ นของ
ระดับลิ้ น ลิ้ น
สั ้ น(รั สสระ) สระ)
แอะ แอ กลางต ่ำ ปลายลิ้น
โอะ โอ กลางสูง โคนลิ้น
เอาะ ออ กลางต ่ำ โคนลิ้น
เออะ เออ กลางสูง กลางลิ้น

ย้อนกลับ หน้าหลัก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. เสียงสระเลื่อน หรือ สระประสม
สระเลื่อน หรื อ สระประสม เกิดจากการเลื่อนของลิ ้น ในระดับสูง ลดลง
สูร่ ะดับต่ำ ดังนันจึ้ งเรี ยกอีกชื่อหนึง่ ว่า "สระเลื่อน" ในบางตำรา จะเพิ่มสระ
เลื่อนเสียงสัน้ มักเป็ นคำเลียนเสียงธรรมชาติ หรื อไม่ ก็เป็ นคำที่ยืมมาจาก
ภาษาอื่นมี ๓ คู่ ๖ เสียง
คูท่ ี่ ๑ สระเอียะ เกิดจาก สระอิ + สระอะ
สระเอีย เกิดจาก สระอี + สระอา
คูท่ ี่ ๒ สระเอือะ เกิดจาก สระอึ + สระอะ
สระเอือ เกิดจาก สระอื + สระอา
คูท่ ี่ ๓ สระอัวะ เกิดจาก สระอุ + สระอะ
สระอัว เกิดจาก สระอู + สระอา
ถั ดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. เสียงสระเลื่อน หรือ สระประสม
(ต่ อ)
หลักการจำสระเลื่อน หรือ สระประสม ให้ ใช้ หลักการจำ “สระประสม
มี ๓ คู่ ๖ เสียง
คู่ท่ ี ๑ คู่เมีย - สระเอียะ เกิดจาก สระอิ + สระอะ
- สระเอีย เกิดจาก สระอี + สระอา
คู่ท่ ี ๒ คู่เพื่อน - สระเอือะ เกิดจาก สระอึ + สระอะ
- สระเอือ เกิดจาก สระอื + สระอา
คู่ท่ ี ๓ คู่ผัว - อัวะ เกิดจาก สระอุ + สระอะ
- สระอัว เกิดจาก สระอู + สระอา
* สระประสม มี ๓ คู่ ๖ เสียง คือ คู่เมีย คู่ผัว และ คู่เพื่อน
ย้อน
ถัด
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. เสียงสระเลื่อน หรือ สระประสม
(ต่ อ )
ปั จจุบนั นักภาษาศาสตร์ ถือว่าสระประสมมีเพียง ๓ หน่วย คือ
เอีย เอือ อัว เพราะ ไม่มีคเู่ ทียบเสียงระหว่างเสียงสันและเสี
้ ยงยาว แต่
แบ่งหน่วยเสียงย่อย คือ เสียงย่อยสัน้ และเสียงย่อยยาว เนื่องจาก -
สระเอียะ ที่ไม่มีตวั สะกด ที่พบในภาษาไทย มีเพียงคำว่า
เดียะ เพียะ เปี๊ ยะ (พิณ) เผียะ
- สระอัวะ ที่ไม่มีตวั สะกด ในคาว่า ผัวะ พัวะ
- สระเอือะ ที่ไม่มีตวั สะกด ไม่มีที่ใช้
ดังนัน้ สระประสมเสียงสัน้ ส่วนใหญ่ก็อาศัยรูป เอีย
เอือ อัว เช่น เรี ยก เสือก พวก ใช้ รูปสระเสียงยาว หน้าหลัก
ย้อน
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๓. เสียงสระเกิน
สระเกิน คือ สระที่มีเสียงซ้ำกับเสียงสระแท้ และมีเสียงพยัญชนะ
ประสมอยูด่ ้ วย มี ๘ รูป คือ ฤ(รึ) ฤา(รื ) ฦ(ลึ) ฦๅ(ลื)
-ำ(อำ) ไ-(ไอ) ใ-(ใอ) และ เ-า(เอา)
ลำดั สระ เสียง สาเหตุ การเกิดเสียง
บ
๑ ฤ ร + อึ เกิดจากเสยี งพยัญชนะ ร.เรื อ ผสมกับ
เสยี งสระอึ)
๒ ฤๅ ร + เกิดจากเสยี งพยัญชนะ ร.เรื อ ผสมกับ
อือ เสยี งสระอื)
๓ ฦ ล + อึ เกิดจากเสยี งพยัญชนะ ล.ลิง ผสมก ับ
ถั ดไป

เสยี งสระอึ) ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101

 ๓. เสียงสระเกิน
(ต่ อ )
ลำดั สระ เสียง สาเหตุ การเกิดเสียง
บ
๕ -ำ อะ + ม เกิดจากเสยี งสระอะ ผสมกับเสยี ง
พยัญชนะ ม.มา้
๖ ไ- อะ + ย เกิดจากเสยี งสระอะ ผสมกับเสยี ง
พยัญชนะ ย.ยักษ์
ข้ อ๗สังเกต ใ- อะ + ย เกิดจากเสยี งสระอะ ผสมกับเสยี ง
อำ ไอ ใอ เอา เป็ น สระเกินพย คือั ญสระที
ชนะ่มีเย.ย
สียงพยัั กษญ์ ชนะประสมอยูด่ ้ วย ดังนัน้
สระเกิ
๘ น เหล่
า นี ้ จึ
ง ไม่
ส ามารถมี ต ว
ั สะกดได้ อี
เ-า อะ + ว เกิดจากเสียงสระอะ ผสมกับเสียงก
พยยั ญชนะ
้ อน หนว.แหวน
้ าหลัก
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ

พยัญชนะต้ น พยัญชนะท้ าย
มี ๑๘ เสียง มี ๘ เสียง

พยัญชนะต้ นเดี่ยว พยัญชนะต้ นคู่

หน้า
หลัก
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ
เสียงพยัญชนะ หรือ เสียงแปร คือ เสียงที่เปล่งออกมา
จากลำคอ แล้ วกระทบกับอวัยวะส่วนใดส่วนหนึง่ ในปาก เช่น คอ
ปุ่ มเหงือก ฟั น ริ มฝี ปาก ซึง่ ทำให้ เกิดเป็ นเสียงต่าง ๆ กัน โดย
พยัญชนะไทยมี ๒๑ เสียง ๔๔ รูป ดังต่อไปนี ้
ลำดั เสียงพยัญชนะ ๒๑ รู ปพยัญชนะ ๔๔
บ เสียง รู ป
๑ ก ก
๒ ค ขฃคฅฆ
๓ ง ง ถัดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
ลำดับ เสียงพยัญชนะ ๒๑ รู ปพยัญชนะ ๔๔ รู ป
เสียง
๔ จ จ
๕ ช ชฌฉ
๖ ซ ซศสษ
๗ ด ดฎ
๘ ต ตฏ
๙ ท ทธฑฒถฐ
๑๐ น นณ
ย้อน ถัดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
ลำดับ เสียงพยัญชนะ ๒๑ รู ปพยัญชนะ ๔๔ รู ป
เสียง
๑๑ บ บ
๑๒ ป ป
๑๓ พ พภผ
๑๔ ฟ ฟฝ
๑๕ ม ม
๑๖ ย ญย
๑๗ ร ร
๑๘ ล ลฬ
ย้อน ถั ดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
ลำดับ เสียงพยัญชนะ ๒๑ รู ปพยัญชนะ ๔๔ รู ป
เสียง
๑๙ ว ว
๒๐ ห หฮ
๒๑ อ อ
หน้ าที่ของพยัญชนะ
๑. เป็ นพยัญชนะต้ น
๒. เป็ นพยัญชนะท้ ายพยางค์ (ตัวสะกด)
๓. เป็ นอักษรควบ (ควบแท้ และ ควบไม่แท้ )
ย้อน ถั ดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
หน้ าที่ของพยัญชนะ (ต่ อ)
๔. เป็ นอักษรนำ อักษรตาม
๕. เป็ นสระ (อ ว ย ร)
๖. เป็ นตัวการันต์
ข้ อสังเกตเกี่ยวกับเรื่องเสียงพยัญชนะ
๑. เสียงพยัญชนะมี ๒๑ เสียง แต่แทนด้ วยรูปพยัญชนะ ๔๔ รูป
จึงมีปัญหาเกี่ยวกับการเขียน
ย้อน ถัดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
ข้ อสังเกตเกี่ยวกับเรื่องเสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
๒. รูปพยัญชนะมีลกั ษณะผูกพันกับเสียงวรรณยุกต์ การที่จดั อักษรสูง
อักษรกลาง และอักษรต่ำ แสดงว่า ตัวพยัญชนะไทย เมื่อผสมสระ
แล้ วจะเกิดเสียงวรรณยุกต์ติดตามมา
๓. รูปพยัญชนะบางตัวไม่ออกเสียง ได้ แก่
- พยัญชนะที่มีเครื่ องหมายทัณฑฆาตกำกับ เช่น สงฆ์ วงค์ จันทร์
- พยัญชนะที่ตามหลังพยัญชนะสะกดบางคำ เช่น สมุทร พุทธ
- ร ซึง่ เป็ นส่วนหนึง่ ของอักษรควบไม่แท้ เช่น ทรง ทราบ ทรวง
ย้อน ถั ดไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
ข้ อสังเกตเกี่ยวกับเรื่องเสียงพยัญชนะ (ต่ อ)
- ร หรื อ ห ที่นำหน้ าพยัญชนะสะกดบางคำ เช่น ปรารถนา พรหม
- ห หรื อ อ ที่นำอักษรเดี่ยว เช่น หลาย หลาก อย่า อยู่
๔. ตัวอักษรเรี ยงกัน ๒ ตัว บางครัง้ ออกเสียงควบ บางครัง้ ออกเสียง
สระแทรก เช่น จมปลัก ปรักหักพัง
๕. ตัว "ว" ทำหน้ าที่ได้ หลายอย่าง เช่น สระอัว เช่น กลัว รวย
- พยัญชนะควบ เช่น ควาย ขวาด พยัญชนะต้ น วูบ วาบ
- อักษรนำ เช่น หวัน่ ไหว พยัญชนะท้ าย เช่น ราว ร้ าว
ย้อน หน้าหลั ก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑. พยัญชนะต้ น
เสียงพยัญชนะต้ น คือ เสียงของพยัญชนะตัวแรกที่ประสมกับเสียง
สระ เป็ นเสียงของทุกเสียงของพยัญชนะไทย เช่น
ก้าน ของ ครอบ หลาย กด วูบ กรรม อ่ าน

อักษรที่พิมพ์ตัวหนาสีแดงคือพยัญชนะต้ น
เสียงในภาษาไทย
คำ พยัญชนะ
ต้น สระ ตัวสะกด วรรณยุ กต์
กา้ น ก -า น โท
ของ ข -อ ง จัตวา
หน้า
ถั ดไป ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑. พยัญชนะต้ น (ต่ อ)
เสียงในภาษาไทย
คำ พยัญชนะ
ต้น สระ ตัวสะกด วรรณยุ กต์
โกรธ ก -า น เอก
ความ ข -อ ง สามัญ
หรู หร -ู - จัตวา
รวย ร -ัว ย สามัญ
พยัญชนะที่ใชแ้ ทนเสยี งพยัญชนะตน ้ ่ี เสยี งพยัญชนะ
้ ดูไดท
พยัญชนะต้ น แบ่งออกเป็ น ๒ ประเภท คือ พยัญชนะต้ นเดี่ยว และ พยัญชนะต้ น
คู(่ พยัญชนะควบ)
หน้าหลั ก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑.๑ พยัญชนะต้น
เสียง เดี่ ยรู ปว เสียง รู ป เสียง รู ป
/ก/ ก /ย/ ย ญ อยฺ หฺย /ป/ ป
/ค/ ขฃคฅฆ หฺญ /พ/ ผพภ
/ง/ ง /ด/ ฎดฑ /ฟ/ ฝฟ
/จ/ จ /ต/ ฏต /ม/ ม หฺม

ฉชฌ ฐ ฑฒถท ร หฺร

/ช/ /ท/ ธ /ร/

/ซ/ ซ ส ศ ษ ศฺร /น/ น ณ หฺน /ล/ ล หฺล

ซฺร ทฺร /บ/ บ /ว/ ว หว
/ห/ หฮ /อ/ อ
ต่อไป
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑.๑ พยัญชนะต้น
่
เดี ย ว (ต่ อ)
เสียงพยัญชนะจากตารางข้ างต้ น ใช้ เป็ นพยัญชนะต้ นได้ ทงหมด
ั้
*ข้ อสังเกต/ข้ อควรจำ*
- เสียงพยัญชนะต้ นเดี่ยว จะพบใน รูปพยัญชนะทุกตัว รวมถึง
อักษร นำ(ห นำ ต่ำเดี่ยว อ นำ ย)
คำควบไม่แท้ (ทร ออกเสียงเป็ น ซ, จร ร ไม่ออกเสียง เช่น จริ ง สร
ศร
ร ไม่ออกเสียง เช่น สร้ อย)
ยกเว้ น พยัญชนะต้ นที่เป็ นคำควบกล้ำแท้
หน้าหลั ก
ย้อน
กลับ

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑.๒ พยัญชนะต้น
คู ่ /พยั ญชนะต ้ นควบ
เสียงพยัญชนะควบ คือ เสียงพยัญชนะสองเสียงที่ออกมาพร้ อมกัน
ในภาษาไทยมีเสียง /ร/ /ล/ /ว/ ที่ใช้ เป็ นสียงควบกับเสียงอื่น เช่น
- กร ขร ครเช่น กรุ้มกริ่ ม ขรุขระ ครื น้ เครง
- ตร เช่น ตรวจตรา
- ปร เช่น ปราบปราม
- พร เช่น พร้ อมเพรี ยง
- กล ขล คล เช่น กลิ ้งกลอก ขลาด คลาคล่ำ
- ปล เช่น เปลี่ยนแปลง
ต่อไป

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๑.๒ พยัญชนะต้นคู ่/พยัญชนะต้น
- พลควบ (ต ่ อ)
เช่น โพล้ เพล้
- กว ขว คว เช่น แกว่งไกว ขว้ างขวาน เคว้ งคว้ าง
* ข้ อควรระวัง*
- อักษรนำ ร ลว เช่น หรูหรา หลาย หวาน ไม่ ใช่ คำควบกล้ำ
และ ไม่ ใช่ พยัญชนะต้ นคู่ เพราะ ไม่ได้ ออกเสียงพยัญชนะต้ นสอง
เสียงพร้ อมกัน (หร ออกเสียง ร / หล ออกเสียง ล / หว ออกเสียง ว)
- คำที่ออกเสียง อะ กึง่ เสียง แต่มีรูปคล้ าย คำควบกล้ำ แต่คำเหล่า
นี ้ไม่ใช่ควบควบกล้ำ และไม่ใช่พยัญชนะต้ นคู่ เช่น เปรี ยญ อ่านว่า ปะ-
เรี ยน ปลัด อ่านว่า ปะ-หลัด หน้าหลั ก

ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. พยัญชนะท้ าย
เสียงพยัญชนะท้ าย หรื อ พยัญชนะตัวสะกด มี ๘ เสียง คือ เสียง
ของพยัญชนะที่ใช้ บงั คับเสียงท้ ายคำ เมื่อพิจารณาเสียงพยัญชนะท้ าย
กับมาตราตัวสะกดของไทย ได้ ดงั นี ้
เสียงพยัญชนะ มาตราตัว พยัญชนะที่ ใช้แทน
ท้าย สะกด เสียง ตัวอย่าง

/ก/ แม่ กก ก ข ค ฆ นก มุข ภาค เมฆ

ดจชฎฏฐฑฒต นัดดา มัจฉา นุ ช
/ต/ แมก
่ ด ตร ถ ท ธ ศ ษ และ นาฏ อำนาจ พุธ
ส เพศ โสต ฯลฯ
/ป/ แมก
่ บ บปฟพฟภ ธู ป กราฟ โลภ
หน้าถั ด
ไป
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. พยัญชนะท้ าย (ต่ อ)
เสียงพยัญชนะ มาตราตัว พยัญชนะที่ ใช้ ตัวอย่าง
ท้าย สะกด แทนเสียง
/ง/ กง ง สอง
บุญ ญาณ มาร
/น/ กน ญณนรลฬ พาล วิรุฬห์
/ม/ กม ม สม้
/ย/ เกย ย รวย
/ว/ เกอว ว เขียว
- แม่ ก กา - -

ย้อน หน้า
กลับ ถั ดไป ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. พยัญชนะท้ าย (ต่ อ)
เสียงพยัญชนะท้ าย หรื อ พยัญชนะตัวสะกด มี ๘ เสียง คือ
/ก/ /ป/ /ต/ /ม/ /น/ /ง/ /ย/ และ /ว/
*ข้ อควรจำ*
นอกจากคำที่มีรูปตัวสะกดจากตารางข้ างต้ นแล้ ว ยังมีคำที่ประสม
ด้ วย สระเกิน ที่มีเสียงพยัญชนะท้ ายด้ วย เพราะสระเกินเกิดจากเสียง
สระแท้ คือ สระ -ะ รวมกับเสียงตัวสะกด เช่น
- รำ ประสมด้ วย สระ -ำ (-ะ + ม) มีเสียงพยัญชนะท้ ายเสียง /ม/
- ไป ประสมด้ วย สระ ไ- (-ะ + ย) มีเสียงพยัญชนะท้ ายเสียง /ย/
ย้อน หน้า
กลับ ถั ดไป ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 ๒. พยัญชนะท้ าย (ต่ อ)
- ใน ประสมด้ วย สระ ใ- (-ะ + ย) มีเสียงพยัญชนะท้ ายเสียง /ย/
- เกา ประสมด้ วย สระ เ-า (-ะ + ว) มีเสียงพยัญชนะท้ ายเสียง /ว/
ตัวอย่ าง เขาถอนมันสำปะหลังในไร่
มีพยางค์ที่มีเสียงพยางค์ท้าย ดังนี ้
- เขา มีเสียงพยางค์ท้าย /ว/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่เกอว
- ถอน มีเสียงพยางค์ท้าย /น/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่กน
- มัน มีเสียงพยางค์ท้าย /น/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่กน
- สำ มีเสียงพยางค์ท้าย /ม/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่กม
ย้อน หน้า
กลับ ถั ดไป ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท
 ๒. พยัญชนะท้ าย
(ต่ อ )
ตัวอย่ าง เขาถอนมันสำปะหลังในไร่ (ต่ อ)
มีพยางค์ที่มีเสียงพยางค์ท้าย ดังนี ้
- หลัง มีเสียงพยางค์ท้าย /ง/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่กง
- ใน มีเสียงพยางค์ท้าย /ย/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่เกย
- ไร่ มีเสียงพยางค์ท้าย /ย/ หรื อ มาตราตัวสะกด แม่เกย

*หมายเหตุ* พยัญชนะที่ไม่ใช้ เป็ นตัวสะกด คือ

“ฃ ฅ ฉ ฒ ผ ห อ ฮ”
หน้าหลั ก
ย้อน
กลับ ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงวรรณยุกต์

เสียง และ ฝึ กผันเสียง

รู ปวรรณยุกต์

หน้า
หลัก
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงวรรณยุกต์
วรรณยุ กต์ คือ เครื่ องหมายสำหรับบอกระดับเสยี ง
ใชเ้ ขียนไวข้ า้ งบนพยัญชนะหรื อขา้ งบนสระ ทำใหคำ ้ มี
ความหมายแตกตา่ งกันไป เชน ่ เสอื เส่อื เส้อ
ื
เสียงวรรณยุ กต์ หรื อ เสยี งดนตรี ก็คือ เสยี งสระ
หรื อเสยี งพยัญชนะ ซ่ึงเวลาเปลง่ เสยี งแลว้ เสยี งจะมี
ระดับสูง ต ่ำ เหมือนกับเสยี งดนตรี สำหรับเสยี ง
วรรณยุกตท ์ ่ีใชใ้ นภาษาไทยมี ๕ เสยี ง
รู ปวรรณยุกต์ มี ๔ รู ป คือ –่(เอก) –้(โท) –๊
(ตรี) –๋ (จัตวา) ถัดไป
เสียงวรรณยุกต์ มี ๕ เสียง คือ ประกอบรายวิ
สามัญ เอกท 31101
ชาภาษาไทย โท
 เสียงวรรณยุกต์ (ต่ อ)
รู ปวรรณยุกต์ และเสียงวรรณยุกต์ ไม่ จำเป็ นต้ องตรงกันเสมอไป
สังเกตตารางต่อไปนี ้
เสียง
พยั ญชนะ
สามั เสียง เสียง เสียง เสียง หมายเหตุ
ต้น เอก โท ตรี จัตวา
ญ

คำเป็นพื้นเสยี งเป็นเสยี ง
กจดต
ฎฏบน กา กา่ /กา กา้ /กา้ ก๊า/ก๊า กา๋ /กา๋ สามัญ
ปอ บ บ บ บ คำตายพื้นเสย ี งเป็นเสยี ง
เอก

คำเป็นพื้นเสยี งเป็น
ขฃฉฐถผ
ขา่ ขา้
- ถัดไป ขา
เสยี งจัตวา
ฝศษ - ขะ ขยะ้ ้ อน คำตายพื้นเสยี งเป็น
สห กลับ
ี
ประกอบรายวิ
ชาภาษาไทย ท 31101
 เสียงวรรณยุกต์ (ต่ อ)
เสียง ี ี ี ี
พยั ญชนะ
สามั เสยง เสยง เสยง เสยง หมายเหตุ
ต้น เอก โท ตรี จัตวา
ญ

ค ฅฆช คำเป็นพื้นเสยี งเป็น

ซฌฑฒ เสยี งสามัญ
คา่ คา้ หากผันร่วมกับอักษรสูง
ทธฟภย คา คะ่ คะ คะ้
พฮญล จะผัน
คาด
ณนมรฬ ไดค ้ รบ ๕ เสยี ง เชน ่ คา
งว ขา่ คา่ (ขา้ ) คา้ ขา

* คำเป็ น
** คำตาย หน้าหลั ก
ย้อน
กลับ ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
คำเป็ น

คำตาย กลับหน้า
เดิ ม
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101
คำตาย

คำเป็ น กลั บหน้า

เดิ ม

ชาภาษาไทย
ชาภาษาไทย
ประกอบรายวิ
ประกอบรายวิ ท 31101 ท
การผันเสยี งวรรณยุกต์

หน้า
หลัก
ประกอบรายวิชาภาษาไทย ท 31101