RADYASYON KİRLİLİĞİ

ve
KANSER
Hazırlayan: M. Burhan KÜÇÜKOĞLU

Danışman: Ayşe Emel ÖNAL

İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ İSTANBUL TIP FAKÜLTESİ

HALK SAĞLIĞI ABD
 SUNUM PLANI
Radyasyon Tarihi

Radyasyon Kaynakları

Radyasyon Çeşitleri

Radyasyon Birimleri

Radyasyonun Etkileri

Radyasyon ve Kanser

Radyasyondan Korunma

Radyasyon Atık Bertarafı

 RADYASYON TARİHİ
WILHEM CONRAD ROENTGEN

1895 yılında X ışınlarını buldu.

1901 yılında Nobel Fizik Ödülü aldı.

1923 yılında kolorektal kanser nedeniyle öldü.

 RADYASYON TARİHİ
HENRY BECQUEREL
1896 yılında, çekmecesinde yer alan film plakaları arasında
olan uranyumun güneş görmemesine rağmen film
tabakalarına iz bıraktığını gördü ve yayınlandı.

1898 yılında radyoaktivite tanımını yaptı.

1903 yılında Marie Curie ve Pierre Curie ile birlikte

radyoaktivitenin anlaşılması konusunda yaptığı katkılar
nedeniyle Nobel Fizik ödülü aldı.

1908 yılında “muhtemelen radyoaktif maddelerin

işlenmesinden kaynaklanan ciddi cilt yanıkları” nedeniyle öldü.
 RADYASYON TARİHİ
MARIE CURIE

1898 yılında eşi Pierre Curie ile birlikte Radyum ve

Polonyum elementlerini keşfetti.

1903 yılında eşi ve Henry Becquerel’le birlikte Nobel Fizik

Ödülü, 1911 yılında Nobel Kimya Ödülü aldı.

Yaşamı boyunca radyumu acıları dindirmek için kullandı.

1934 yılında kan kanseri nedeniyle öldü.

 RADYASYON TARİHİ
FRIEDRICH DESSAUER
Radyasyonla kanserlerin tedavi edilebileceğine dair
araştırmalar yaptı.

Röntgen cihazından çıkan farklı dalga boylarındaki X

ışınlarının homojen hale getirilmesine dair çalışmalar yaptı.

1934 yılında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji

Enstitüsü'nün başkanlığına getirildi ve Türkiye'de modern
radyoterapinin uygulanmasına öncülük etti.

İstanbul'da Radyoloji ve Biofizik Enstitüsünün kurulmasına

öncülük etti.
 RADYASYON TARİHİ
AHMET TEVFİK BERKMAN

1928 yılında ise Sağlık Bakanı Dr.Refik Saydam

tarafından radyoloji dalında uzmanlaşmak için, Berlin'e
gönderildi.

1933 yılında İstanbul Üniversitesi radyoloji doçentliğine

atandı.

Prof.Dessauer ile Radyoloji ve Biofizik enstitüsünün

kurulmasında çalıştı.
 RADYASYON TARİHİ
20. Yüzyıl başlarında radyoaktivite ve X ışınları tıp alanında kullanılmaya
başlandı.

1906 yılında Bergonié and Tribondeau, yüksek mitotik aktiviteye sahip ve

diferansiyasyon özellikleri düşük dokuların radyoaktiviteye daha duyarlı
olduğunu keşfetti.

1922’de Paris’te Uluslararası Onkoloji Kongresinde klinik radyoterapinin

ayrı bir medikal birim olarak ele alınması kararlaştırıldı.

1963’te ilk BT cihazı, 1971’de ilk PET cihazı üretildi.

 RADYASYON KAYNAKLARI
DOĞAL KAYNAKLAR YAPAY KAYNAKLAR

İnsan katkısı olmaksızın doğada var olan İnsanlar tarafından üretilen aletlerden
radyasyon kaynaklarıdır. yayılan radyasyon kaynaklarıdır.

Kozmik radyasyon Medikal kaynaklar

Yerküre radyasyon Endüstriyel kaynaklar

İçsel radyasyon
 RADYASYON KAYNAKLARI
DOĞAL KAYNAKLAR

Kozmik radyasyon; güneşten, diğer

yıldızlardan ve derin uzaydan kaynaklanır.

Atmosfer ve dünyanın manyetik alanı kozmik

radyasyona karşı koruyucudur. Atmosferin
ince olduğu yerlerde koruyuculuk da düşer.

Yükseklik arttıkça maruziyet de artar.

 RADYASYON KAYNAKLARI
DOĞAL KAYNAKLAR
Yerküre radyasyonu; yeryüzünde doğal olarak bulunan radyoaktif
elementlerin bozunmasından kaynaklanır.

Kaya ve mineraller, toprak ve yerküre radyoaktif çekirdek içerirler.

Büyük binalar, geniş ve kapalı yerler Radon miktarının yüksek

olduğu yerlerdir.

Gaz halinde bulunup havada var olan Radon solunum yoluyla

vücuda alınır.

Duvarları plastik malzeme veya kalın boya ile kaplamak

(gözenekleri kapatmak) Radon girişini engellemekte etkilidir.

Sık havalandırma ile de Radon seviyesi düşürülebilir.

 RADYASYON KAYNAKLARI
DOĞAL KAYNAKLAR

İçsel radyasyon; insan vücudunda doğal

olarak bulunan Potasyum-40 ve Karbon-14
gibi izotoplardan kaynaklanır.

Doz miktarları kişiden kişiye değişmekle

birlikte iç radyasyondan kaynaklanan doz
miktarları Kozmik ve Yerküre kaynaklı doz
miktarlarından çok daha azdır.
 RADYASYON KAYNAKLARI
YAPAY KAYNAKLAR
Medikal kaynaklar; yapay kaynaklardan alınan
radyasyonun büyük bir bölümünü oluşturur.

Tanı ve tedavi için kullanılan cihazlardan kaynaklanır.

Röntgen

BT

PET-CT

Radyoterapi

Doz miktarı, diğer yapay kaynaklardan daha fazladır.

 RADYASYON KAYNAKLARI
YAPAY KAYNAKLAR

Endüstriyel kaynaklar; hemen her sektörde

kullanılan endüstriyel ürünlerden kaynaklanır.
Çelik, kağıt, otomotiv, kömür, zirai ilaçlama, gıda korunması, tütün,
televizyon, cep telefonu, güvenlik sistemleri, fosforlu saat vb.
RADYASYON KAYNAKLARI
Medikal
Kozmik
Uygulam
Binalaralar
/ %14Radyasy
Yiyecek
Toprak on ve
%14
%18 Sulardan
Nükleer
Alınan
Endüstri
%11
%1
Radon
%42
 RADYASYON ÇEŞİTLERİ
İYONLAŞTIRICI RADYASYON İYONLAŞTIRICI OLMAYAN RADYASYON

Kısa dalga boyludur. İyonlaşan atomların Uzun dalga boyludur. İyonlaştırıcı

serbest kalan elektronları proteinler, lipitler ve
nükleik asitler gibi kimyasallara zarar verir.
Taşınan enerji atomlarda iyonlaşmaya neden
olur.
radyasyona göre daha tehlikesizdir.
Taşınan enerji atomlarda iyonlaşmaya
neden olmaz.

Alfa ışını Radyo dalgaları

Beta ışını Mikrodalgalar

X ışını Görünür ışık

Gama ışını
 RADYASYON BİRİMLERİ

Radyasyon ölçüm birimi olarak birçok terim kullanılmaktadır.

Terim karışıklığını önlemek için radyasyon doz birimleri uluslararası

standartlarla belirlenmiştir. (SI: System International d’unites)
RADYASYON BİRİMLERİ
Klasik SI Dönüşüm

Aktivite Curie, Ci Becquerel, Bq 1 Ci = 3,7*1010

Soğurulan Doz Rad Gray, Gy 1 Gy = 100 Rad

Işınlanma Düzeyi Rontgen, R Coulumb/Kg, C/kg 1 C/kg = 3876 R

Doz Eşdeğeri Rem Sievert, Sv 1 Sv = 100 Rem

 RADYASYON BİRİMLERİ
Radyasyon Aktivitesi Birimi; radyoaktif maddenin berlirli bir zaman aralığındaki
bozunma miktarıdır. (Ci, Bq)

Soğurulan Radyasyon Dozu Birimi; radyasyon enerjisinin ortamda iyonizasyon

nedeniyle enerji olarak depolandığı radyasyon miktarıdır. (Rad, Gr)

Işınlanma Düzeyi; X ışınlarının havada bulunan atomları ikonlaştırma

ölçüsüdür. (R, C)

Doz eşdeğeri; bir doku veya organın 1 kg’ında 1 joule’lük enerji soğurulmasına
karşılık gelen radyasyon dozu. (1 Sv = 100 Rem)
 RADYASYON BİRİMLERİ
Dünya genelinde doğal radyasyon kaynakları nedeniyle alınan yıllık
radyasyon dozu 2,4 mSv’dir

Bir akciğer filmi 0,02 mSv, bir akciğer BT’si 8 mSv’dir.

Radyolojik görüntüleme alanında çalışan sağlık görevlilerinin yıllık aldığı

doz ortalama 1-5 mSv’dir.

Ayrıca her dokunun radyasyon duyarlılıkları farklıdır. Örneğin; gonadlar

0,20, kemik iliği 0,12, karaciğer 0,05, deri 0,01 vb.
RADYASYON ÖLÇÜM SİSTEMLERİ

Genel prensibi, radyasyonla maddenin etkileşimine dayanır.

İnsanların maruz kaldığı radyasyon seviyelerini belirlemek ve veri tabanı oluşturmak,

Çevresel radyasyon seviyesindeki değişiklikleri takip etmek,

Çevrede bulunan radyonüklidlerin davranışını anlamak,

Radyasyondan korunma standartlarını belirlemek için kullanılır.

RADYASYON ÖLÇÜM SİSTEMLERİ
Gazlı Dedektörler Sintilasyon Dedektörler
İyon odası dedektörü Yarı iletken dedektörler

Geiger - Müller dedektörü Nötron dedektörleri

Orantılı sayaçlar
RADYASYONUN ETKİLERİ
Gama ve X Işınları İyonize Partiküller (alfa, beta vb)

İyonizasyon ve Eksitasyon

Kimyasal değişim (serbest radikal formasyonu)

Biyolojik değişim (DNA hasarı)

Malign Transformasyon Mutasyonlar Hücre ölümü

Kanser Genetik etkiler Teratojenik etkiler

 RADYASYONUN ETKİLERİ
ROL OYNAYAN FAKTÖRLER

Fiziksel Faktörler Biyolojik Faktörler

Radyasyonun cinsi Dokunun duyarlılığı

Radyasyonun dozu Dokunun rejenerasyon özelliği

Radyasyonun hızı Dokunun yaşı

Etkilediği bölgenin hacmi Dokunun metabolik aktivitesi

Dokunun oksijenizasyonu
 RADYASYONUN ETKİLERİ
OLUMLU ETKİLER
Radyasyon, hücre ve dokulardaki iyonlaşmayı, su üzerinde meydana
getirince, dolaylı bir kimyasal işlemle dokularda oksijeni artırır. Dokularda
oksijen artması masum dozlarda olunca, hücre faaliyetlerinde hızlanma
meydana gelir. Ancak bu oksijen dozu belli sınırları geçerse olay tersine
döner ve hücre ölümü meydana gelir.

Radyasyon, DNA zincirinde kopmalar meydana getirir. Bu kopmalar ciddi

bölgede olursa hücre ölür, ancak hücre ölmezse mutasyon geçirerek kötü
diferansiye hücreler oluşur.

Aynı şekilde UV ışınlar ılımlı miktarlarda vitamin sentezinde görev alır.

 RADYASYONUN ETKİLERİ
OLUMSUZ ETKİLER
Direkt veya indirekt olarak etki eder.

Direkt olarak, maruz kalan molekülün doğrudan doğruya molekül yapısını bozar.

İndirekt olarak, iyonize radyasyon sonucu oluşan bazı ara ürünler (serbest
oksijen radikalleri), başka kimyasal reaksiyonlara girerek moleküllerin
değişmesine neden olurlar.

Radyasyonun etkilediği molekül tamamen rastlantısaldır. Herhangi bir

karbonhidrat, protein, lipit veya nükleik asit olabilir.

Akut ya da kronik olarak ortaya çıkabilir.

 RADYASYONUN ETKİLERİ
KISA DÖNEM (DETERMİNİSTİK) ETKİLER
Akut Radyasyon Sendromu; birkaç dakika veya saat içerisinde tüm
vücudun çok yüksek doz radyasyona maruz kalınması sonucu ortaya
çıkan sağlık tablosudur. (100 RAD ve daha fazla)

İlk günlerde semptomlar ciltte eritem, bulantı, kusma, iştahsızlık, ateş,

ishal, sıvı kaybı ve apati olabilir.

Bundan sonra, toplam radyasyon dozuna bağlı olarak, enfeksiyon,

kanama, dehidratasyon, hipotansiyon, konfüzyon, konvülziyon, kemik
iliği depresyonu gelişebilir.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
UZUN DÖNEM (STOKASTİK) ETKİLER
Yanıklar

Dermatitler

Katarakt

Fizyolojik yaşlanmanın hızlanması

Kansere dönüşüm
Lösemi Cilt

Tiroid Kanseri Mesane

Karaciğer Kemik

Pankreas Yumuşak doku

 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ
Bergonie ve Tribondeau kanununa göre, dokuların radyasyona duyarlılığı farklıdır.

Sık bölünen ve aktif mitozdaki hücre sayısı fazla olan, az diferansiye hücreler
radyasyona daha fazla duyarlıdır. (Over ve testisin germinal hücreleri,
hematopoetik sistem hücreleri, gastrointestinal sistem epitel hücreleri vb)

Bölünmeyen veya daha az bölünen, iyi diferansiye hücre ve dokular ise

radyasyona daha az duyarlıdır. (Karaciğer, böbrek, kıkırdak, kas, sinir hücreleri
vb)

Benzer şekilde büyüme çağındaki çocuklar ve genel olarak fetüs de radyasyona

daha fazla duyarlıdır
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ

Direkt ya da indirekt olarak hücreye etki eden radyasyon nihai olarak

hücrede, kromozom kırıklarına, dimerizasyona ve nokta mutasyonlara
neden olur.

Radyasyon etkisi ile yapısı değişen pek çok molekülün işlevinin benzerleri
tarafından yerine getirilmesi nedeniyle hücrede radyasyona bağlı önemli
bir hasar görülmez.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ

Ancak DNA gibi “anahtar molekül” olarak tanımlanan makro moleküllerde

oluşan değişiklikler, doğrudan hücrenin yapısını etkiler.

Radyasyonla karşılaşan canlı dokular ortaya çıkan hasarı onaramaz ise

hasarın derecesine göre genetik mutasyon ve buna bağlı kanser gelişimi
veya hücre ölümü meydana gelir.

Genel olarak maruz kalınan radyasyonun miktarı ve süresi, radyasyona

bağlı ortaya çıkacak sağlık probleminin ciddiyetini belirlemektedir.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ
Radyasyon sonrası kanser oluşumuna, radyasyon maruziyeti sonrası
gelişen silme mutasyonları nedeniyle, tümör süpressör gen
inaktivasyonun neden olduğu düşünülmektedir.

Radyasyona sekonder kanser gelişiminin latent dönemi vardır ve bu latent

dönem boyunca karsinojenik uyarı almış dokuda hiçbir anormallik
gözlenmez.

Maruz kalma sırasında kişinin yaşı, maruz kalınan doz, kişisel özellikler,
malign transformasyonun derecesi, tümörün büyüme hızı gibi süreçler
latent dönemi etkiler.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ

Karsinojenik etkiden radyasyon tek başına sorumlu değildir. (Kalıtımsal

faktörler, çevre vb)

Radyasyona sekonder kanser risk artışını tespit edebilmek için çok fazla
sayıda olgunun çok uzun süreler yakından izlenmesi gerekir.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ
1945 yılında Hiroshima ve Nagasaki’ye atılan atom bombalarından sonra
hayatta kalan kişilerde kronik lenfositer lösemi dışında tüm lösemi
tiplerinde istatistiksel olarak artış tespit edilmiştir.

Ayrıca meme, tiroid, kolon, mide ve over kanserlerinde de radyasyona

bağlı artış saptanmıştır.

Özofagus, karaciğer, deri, mesane, santral sinir sistemi kanserleri ile

multipl miyeloma ve lenfomada ise radyasyona bağlı kanser sıklığında
istatistik olarak anlamlı olmasa da dikkate değer düzeyde önemli artış
mevcuttur.
 RADYASYONUN ETKİLERİ
RADYASYON KANSER İLİŞKİSİ
1 Sv radyasyon alımı nedeniyle kanser olup ölme olasılığı 5*10 -2 olarak kabul edilmektedir.

Halkın almasına izim verilen yıllık doz (1 mSv) nedeniyle kanser olup ölme olasılığının
100000’de 5 olduğu varsayılmaktadır. Bu olasılık;
1.4 adet sigara içmek

Hava kirliliği olan bir yerde 2 gün geçirmek

480 km araba yolculuğu yapmak

1600 km uçak yolculuğu yapmak

2 ay sigara içen biri ile bir arada bulunmak

30 kutu diyet soda içmekle aynı düzeyde ölüm riski taşımaktadır.

RADYASYONUN ETKİLERİ
Tahmini Yaşam Beklentisi Kaybı
 RADYASYONDAN KORUNMA
Akut etkilerin (ARS) ortadan kaldırılması, uzun dönem stokastik etkilerin
kabul edilebilir düzeye çekilmesi prensibine dayanır.

Ana prensip ALARA (as low as reasonably achievable/mümkün olan en

düşük doza maruziyet)

Öncelikle radyoaktif maruziyetin derecesi ölçülmelidir.

Kişi ölçümü

Alan ölçümü
RADYASYONDAN KORUNMA
Yıllık Etkin Doz Görevli Halk

Bütün vücut 20 mSv (1 yılda 50 mSv) 1 mSv (1 yılda 5 mSv)

Göz 150 mSV 15 mSv

Cilt 500 mSv 50 mSV

Ekstremite 500 mSv 50 mSV

IRCP önerilerine göre müsaade edilen maksimum doz

 RADYASYONDAN KORUNMA
Kişi Ölçümü
Kişiler tarafından alınan dozun
rutin olarak ölçülmesidir.
Personeli korumak
Kanuni koruma
Alan ölçümü
Maruz kalınacak yıllık dozun 1
mSv değerini geçme olasılığı
bulunan alanların ölçülmesidir.
Denetimli alanlar (6 mSv’den fazla
doza maruz kalınabilecek alanlar)
Gözetimli alanlar (1 mSv ile 6 mSv
arasında doza maruz kalınabilecek
alanlar)
 RADYASYONDAN KORUNMA
İç Radyasyon
Solunum, sindirim, mukoza gibi
yollarla alınan radyoaktif
maddelerden korunma
Özel solunum cihazları
Tam yüz maskesi ve filtre
Koruyucu elbiseler
Dış Radyasyon
Uzaklık, zaman, zırhlama
Uzak mesafede durulmalı (Ters kare
kanunu)
Kısa süre kalınmalı
Koruyucu engel konulması (Kurşun,
beton, çelik vb)

Radyoaktif kirlenen bölgelerde gıda

veya su tüketilmemesi
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
TERİMLER
Radyoaktif Atık: Tekrar kullanılması düşünülmeyen her türlü radyoaktif madde ve radyoaktif madde
bulaşmış malzeme

Kapalı Radyoaktif Kaynak: Katı halde bulunan, normal kullanım ve olası kaza durumlarında sızdırmazlığı
sağlamak üzere kaplanmış radyoaktif madde

ALI: Radyoaktif maddelerin Becquerel cinsinden yıllık vücuda alınabilir sınır değeri (Annual limits on intake)

Yarılanma Süresi: Radyoaktif maddenin başlangıçtaki aktivite değerinin yarıya düşme süresi

Çevreye verilme: Mevzuatla belirlenen sınırları aşmayan miktardaki atıkların kanalizasyon, atık bertaraf
tesisleri ya da atmosfere bırakılması

Lisans Sahibi: Mevzuat hükümleri uyarınca radyoaktif maddeleri bulundurmak ve kullanmak için yetkili
kuruluştan lisans almış kişi ya da kurumlar
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
RADYOAKTİF ATIK TİPLERİ
Düşük Seviyeli Atıklar: İşçi tulumları, taşıma kapları, enjektör gibi malzemelerin az miktarda ve
kısa ömürlü radyoaktiviteyle teması sonucu oluşan atıklardır. Temas ederken lastik eldiven
kullanılmalıdır.

Orta Seviyeli Atıklar: Nükleer malzemeyle birlikte kullanılmış donanım veya radyoaktif
akışkanların temizlenmesinde kullanılmış endüstriyel malzemelerdir. Korunmak için zırhlama
gerekir.

Prensip olarak yüksek seviyeli atık sınıfına girmeyen atıklar, düşük ve orta seviyeli
radyoaktif atık olarak sınıflandırılır.

Yüksek Seviyeli Atıklar: Yeniden işlenilmeyecek olan nükleer yakıt ve yeniden işleme
uygulamasının kalıntılarından oluşur. Fisyon reaksiyonu sonucunda ortaya çıkan yüksek
derecede radyoaktif maddeleri içerirler. Özel taşıma kaplarında taşınırlar.
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
Radyoaktif atıkların yönetimi için gerekli faaliyetler su şekilde sınıflandırılabilir;

Üretilen miktarın en aza indirilmesi

Güvenli yönetim ve taşıma sırasında koruma için koşullandırma ve paketleme

Ara depolama

Nihai Depolama

İleri görüş ve iyi uygulamalarla mevcut tesislerde üretilen atık miktarı azaltılabilir.
Yeni teknolojiler ve tesis tasarımları, bakım gereksinimlerinin basitleştirilmesi gibi
önlemlerle zaten atık miktarını azaltmayı hedeflemektedir.
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI

Radyoaktif
Uygunlaştırma ve
Atıkların Ara Depolama Nihai depolama
Paketleme
Azaltılması

Taşıma Taşıma Taşıma

RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
UYGUNLAŞTIRMA PAKETLEME
Katı haldeki düşük ve orta seviyeli atıklar çok küçük hacimlerde
yoğunlaştırılabilir.

Pratikte sıvı haldeki atıklar gömülemez, katı hale dönüştürülmeleri gerekir.

Sıvıdaki radyoaktif elementler filtrasyon yahut iyon değişimi ile

ayrıştırılırlar ve sonra kurutularak uygun ortama soğurulurlar veya beton
içinde katılaştırılırlar.

Uygunlaştırılan düşük ve orta seviyeli atıklar ara depolama için paketlenir

veya çelik kap veya kutularda gömülebilir.
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
ARA DEPOLAMA

Depolama, atıkların gelecekte yeniden isleme amacına göre farklılık

gösterir. Böylece güvenlik için aktif izleme, bakım ve kurumsal kontroller
sürdürülmelidir.

Atıkların ara depolanması onlarca yıl güvenli olarak sağlanabilir.

RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
NİHAİ DEPOLAMA

Nihai depolama radyoaktif atık yönetiminin son adımıdır. Genellikle bu

işlem, geri alma amacı olmaksızın atıkları yok etmek, uzun süre izleme ve
gözetmeye gerek görmeden halk ve çevreden güvenli bir şekilde izole
ederek muhafaza etmek olarak tanımlanır.
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
TAŞIMA

Radyoaktif maddelerin güvenli taşınması öncelikle ulusal bir

sorumluluktur.

Radyoaktif atıkların hacimlerinin nispeten küçük olması ve uzun süre

izolasyon gerektirmesi nedeniyle, genel olarak bu atıklara
merkezileştirilmiş ara depolama ve nihai depolama uygulanmaktadır.

Endüstride ve tıbbi uygulamalarda kullanılan radyoaktif maddelerin de

tedarikçi ve kullanıcı arasında taşınması gereklidir.
RADYOAKTİF ATIK BERTARAFI
TAŞIMA

Bu durum kullanılmış yakıtın veya atığın

belirlenmiş yerlere taşınmasını gerekli
kılmıştır.

Şiddetli kaza şartlarında halkı korumak ve

ciddi kaza koşullarında radyolojik sızıntısının
oluşmamasını temin etmek için yüksek
derecede sağlamlığa ve güvenilirliğe sahip
olan kaplarda taşınmalıdır
 KAYNAKÇA

Health Risks from Exposure to Low Levels of Ionizing Radiation: BEIR VII Phase 2 (2006)

Doç. Dr. Cengiz KURTMAN, Radyoterapi ve Radyasyonun Tarihçesi, 2000

Nuri ARSLAN, Radyasyonun Biyolojik Sistemler Üzerindeki Etkileri, 2017

www.taek.gov.tr