KABANATA III:

DALAWANG URI NG
KOMUNIKASYON
Ano nga ba ang KOMUNIKASYON?
■ Ang Komunikasyon ay galing sa salitang latin
na cummunus, na ang ibig sabihin ay, “para sa
lahat”.
■ Ito ay isang proseso ng pagpapalitan ng
impormasyon.
■ Ito rin ay interaksyon ng mga tao sa isa’t-isa.
DALAWANG URI NG
KOMUNIKASYON:
I. VERBAL NA KOMUNIKASYON
■ Ito ay ginagamitan ng wika, pasulat man o
pasalita na siyang kumakatawan sa mga ideya at
saloobin ng isang tao.

■ Konkretong anyo ng komunikasyon– ibig

sabihin tiyak o espisipiko ang nais niyang
iparating na mensahe.
Halimbawa:
• pagbabasa at pagsusulat,
• simpleng pakikipag-usap,
• pagpapadala ng liham, text o email at kabilang
din dito ang pagbabasa o pakikinig.
Mga paraan ng pagpapakahulugan sa
Verbal na komunikasyon
• Referent– mga bagay o ideyang kinakatawan ng
isang salita, tiyak na aksyon, katangian ng aksyon
at ugnayan ng bagay sa ibang bagay.

• Komong referents– tumutukoy sa parehong

kahulugang ibinagay ng mga tao.
• kontekstong berbal– ang kahulugan ng isang
salita na matutukoy ayon sa kaugnayan nito sa
ibang salita.

• Ang paraan ng pag bigkas o manner of

utterance– ay maaring magbigay ng kahulugang
konotatibo. Paralanguage ang ibang tawag dito.
 II. DI-VERBAL NA
KOMUNIKASYON
■ Ito naman ay isang karaniwan at lahat ng uri o
pamamaraan ay ginagamit upang ihayag ang mensahe,
hindi ginagamitan ng salita o titik.
■ Ito ang komunikasyon na hindi naipapahayag sa
pamamagitan ng wika o salita ngunit naipapahayag ang
damdamin o nais sa pamamagitan ng senyas,
ekspresyon ng muka, simbolo at iba pa.
IBA’T-IBANG ANYO NG DI-
VERBAL NA KOMUNIKASYON
1. KINESIKA (kinesics)– pag-aaral ng kilos o
galaw ng katawan. May kahulugan amg
paggalaw ng iba't-ibang bahagi ng katawan.
Hindi man tayo nagsasalita, ngunit sa
pamamagitan ng ating kilos ay naipapahiwatig
naman natin ang mensaheng gusto nating
iparating sa iba.
Galaw ng katawan na ginagamit ng di-
verbal na komunikasyon
A. Ekspresyon ng mukha– nagpapakita ng iba't-ibang
emosyon.
B. Galaw ng mata– nagpapakita ng katapatan ng
isang tao. Nag-iiba ang mensahing naipapahayag
batay sa tagal, direksyon, at kalidad ng kilos ng
mata.
C. Tindig o postura– tindig pa lamang ng isang tao ay
nakakapagbigay na ng hinuha kung anung klaseng tao
ang iyong kaharap o kausap.
D. Kumpas– ang kamay at galaw ng katawan ay
maraming bagay at kaparaanang magagawa katulad ng
pagsenyas, pagsang-ayon o pagtutol, pagpapakita ng
kasiyahan o pagpuri, pananakit, paghingi ng
paumanhin at marami pang iba.
2. PANDAMA O PAGHAWAK (Haptics)
– Ito ay isa sa pinaka-primitibong anyo nang
komunikasyon. Ito ay tumutukoy sa paggamit ng
sense of touch sa paghahatid ng mensahe. Sa ating
wika, may iba-iba tayong tawag sa paraan ng
paghawak sa ibang tao o bagay at bawat paraan ay
may kaniya-kaniyang kahulugan. Ang paraan ng
paghawak ay pindot, hablot, pisil, tapik, haplos, at
hipo.
3. KATAHIMIKAN O HINDI PAG-IMIK
– Ang pagtatahimik o hindi pag-imik ay
nagbibigay ng oras o pagkakataon sa taga
pagsalita na makapag-isip at bumuo ng mag-
organisa ng kaniyang sasabihin. Sa pagtatahimik o
hindi, inihahanay ng tagapagtanggap ang
mahalagang mensahe na sasabihin pa ng
tagapagsalita.
4. PROKSEMA (proxemics)
– pag-aaral ng komunikatibong gamit ng
espasyo, isang katawagang binuo ni Edward T.
Hall (1963) isang antropologo. Maaring ang mga
kalahok sa komunikasyon ay nasa pampublikong
lugat tulad ng isang pagtatalumpati sa harap ng
kanyang estudyante o maari ring isang
karaniwang pag-uusap sa pagitan ng dalawang
magkaibigan.
Apat na uri ng Proksema:
1. Espasyong personal (personal distance)– ito
ay para sa mga magkakaibigan o sa mga taong
may higit na relasyon.
2. Espasyong pantapatang-loob (intimate
distance)– ang mga nag-uusap ay may higit na
mahinang tinig at ang paksang tinatalakay ay
madalas na isang liham.
3. Espasyong pampubliko (public distance)– ang
ugnayan ay pormal.
4. Espasyong sosyal (social distance)– angkop sa
mga talakayan, pagpupulong, at mga
pagtitipon.
5. KAPALIGIRAN
– nagsisilbing komunikasyong di- berbal
sapagkat ito ay kailangan ng tao upang maganap
ang interaktibo at komunikatibong gawain sa
bahay. Ang kaayusan ng lugar magaganap ang
pulong, kumperensya o seminar.
6. PARALINGWISTIKO (paralanguage)
– tumutukoy ito sa tono ng tinig (pagtataas ay
pagbaba), pagbigkas ng salita kasama rin sa bahaging
ito ang pagsutsot, pagbuntong-hininga, pag-ungol, at
paghinto.
– mga di-lingwistikong tunog na may kaugnayan
sa pagsasalita.
– ang anumang sinasabi natin o mensaheng nais
nating ipahatid kailangan angkop sa pagbigkas ng mga
salita o pangungusap.
7. KULAY (colorics)
– nagpapahiwatig ng damdamin o
oryentasyon. Gaya ng damit na itim, kulay pula at
asul na bandera ng pilipinas.
8. SIMBOLO (Iconic)
– ito din ay matatawag na di berbal sapagkat
gumagamit ito nga mg simbolo o icons.
9. BAGAY (objectics)
– paggamit ng bagay sa paghahatid ng
mensahe.
10. ORAS (chronomics)
– mahalaga ang oras. Ito ang isang bagay na
kulang sa maraming tao. Ang paggamit ng oras,
kung gayon, ay maaring kaakibat ng mensahe.
 ITNOGRAPIYA/ ITNOGRAPI
– ay isang sangay ng antropolohiya, isang paraan ng pag-
aaral o pananaliksik direkta iyon ay upang obserbahan ang
layunin at nagtatala ng mga kultural na gawi, panlipunang
pag-uugali, mga desisyon at mga pagkilos ng iba’t-ibang
grupo ng tao, ang kanilang pagkakakilanlan at ang
kanilang mga estilo ng buhay. Ang pag-aaral na ito ay
isinasagawa sa pamamagitan ng mga pag-uusap at
pakikipanayam sa mga pangkat na ito, Pati narin sa
pamamagitan ng pagrekord ng mga litrato o video.
,

– Ang etnograpiya ay nag-aayos at naglalarawan sa

detalye ng kasaysayan, kaugalian, tradisyon,
mitolohiya, paniniwala, wika, talaangkanan,
kasanayan, atbp. ng iba’t ibang karera, kultura o
mamamayan ng mundo.
IKATLONG PANGKAT:
Carla Chavez
Eloissa Jade
Estrella Del Castillo
Gennie Delos Reyes
Gleslie Delmonte
Leny Curativo
Jessa Dorero
Micah Carteciano
John Mark Calleja
Leonard Dela Cruz

Maraming Salamat po.