Esta é a apariencia dunha caixa de correo electrónico:

Aquí aparece o nome do

remitente; normalmente por
defecto.
É importante que teñamos un correo formal para utilizar na nosa vida
de formación e/ou profesional. O máis adecuado é que ese enderezo
reflicta o noso nome; por exemplo, xianapereira@gmail.com.
Debemos evitar alcumes, nomes familiares ou expresións graciosas.
Ao marcar esta caixa estamos a pedir ao noso
destinario que nos confirme que recibiu o correo.
Deste xeito temos a seguridade de que non «se
perdeu»:
A redacción HTML serve para poder dar formato ao noso
texto.
Non é recomendábel mesturar diferentes tipografías nun
correo. Empregarémolo fundamentalmente para o uso de
letra cursiva ou negra.
Aquí indicamos o enderezo de correo da persoa destinataria.

CC: Copia de carbón

Cco: Copia de carbón oculta ou

Bcc: Blind copy carbon
 Describe o correo

Esta é unha das informacións máis importantes

do correo.

É fundamental que aquí apareza, en modo

escueto, o motivo do correo.
Neste clip é onde prememos se queremos anexar un
documento. Seleccionamos no disco ríxido dp noso
computador e logo achegamos.
Debemos, tamén, prestar especial atención ao nome
que asignamos a este documento. Debe describilo clara
e brevemente.
1. Introdución:
nome do destinatário, antecedido de expresións de tratamento como:

- “Señor(a)” ou “ Sr(a)/ Donou Dona”: “Dona Catarina Sousa”, “Señor Director do IES Ollos Grandes” / “Directora do
IES Ollos Grandes, Sra. Da. Catarina Sousa Figueiras”.

- “Estimada/o” ou “ Prezado/a” : utilizado, máis frecuentemente, no caso das cartas comerciai.

- “Ilustrísimo”(Ilmo.): dáse este tratamento entre outros ás Presidentes das Deputacións Provinciais, Decanos/as e
Vice-decanos/as de Facultades Universitarias, Alcaldes/alcaldesas de capitais de Provincia...

- “Exmo(a).” (excelentísima señora): embaixadoras/es, os presidentes/presidentas dos Consellos de Goberno das

CC.AA, etc. Neste último caso hai que ter en conta que a/o presidente do goberno vasco ten o trato de Lehendakari, e
as/os presidentes de parlamento de catalunya, Comunidade Valenciá e Illes Balears a denominación é “molt honorable
sr./a”.

- Un caso especial é o das reitoras/es de Universidades que teñen o tratamento “Reitor/a Magnífica/o”.

En contextos un pouco menos formais, podemos substituír estes tratamentos por unha introducción menos formal en
que obviemos o nome do destinario por ser este xa suposto. Así, se vamos responder a un requerimento previo,
2. Presentación:

- Axiña, poderá comezar o e-mail formal por se presentar, indicando o seu

nome, o seu cargo/función e, se for o caso, a empresa que representa.

Exemplo: “Son Maria Leal, delegada do grupo 2ºF de bacharelato...”.

- Pode obviar isto, por evidente e innecesario, e comezar cun simple: bon
día, boa tarde…
3. Desenvolvemento:

Tras os pasos previamente abordados, deberá comezar por describir sucintamente o

asunto sobre o cal incide o e-mail, procurando referir só o propósito esencial do e-
mail. A información deberá ser referida de forma obxectiva, mantendo un ton
educado.

No caso de que anexe algún documento, deberá especificalo nesta parte do correo.
4. Peche:

Para terminar, deberá agradecer e deixar un saúdo cordial. Poderá ser importante
mencionar que agarda unha resposta ou algo similar – isto permite que o
destinatario entenda o que é esperado del.

Poderá finalizar utilizando expresións como:

“Atentamente”, “Cordinalmente”, “Saúdos”, “os meus mellores saúdos”,

“Sen outro asunto, subscríbome cos meus mellores saúdos”.
Exercicios:

1. Escriba un correo electrónico para a súa profesora de

matemáticas solicitándolle axuda para resolver un
problema proposto como tarefa para casa.