UNSUR-UNSUR TRADISI

DALAM
PERLEMBAGAAN
PERSEKUTUAN
SADN 1033
(DR MOHD AMMYRUL ASHRAF SAIRAN)
DEFINISI
PERLEMBAGAAN
- Perlembagaan ialah suatu kumpulan undang- undang tertinggi
yang menentukan bagaimana pemerintahan sebuah negara itu
mesti dijalankan.
- merupakan undang-undang dasar/asas yang menjadi punca
kepada semua undang-undang sama ada yang sudah ada atau yang
bakal digubal
- Ia menerangkan kuasa-kuasa yang dipunyai oleh pelbagai
anggota negara itu, hak-hak yang dipunyaioleh orang yang diperintah
dan perhubungan antara yang memerintah dengan yang diperintah.
- mengandungi satu set hak, kuasa dan prosedur yang mengawal
hubungan antara autoriti awam dalam sesebuah negara, dan
antara autoriti awam dengan rakyat
TUJUAN PERLEMBAGAAN:
1) Menjamin keutuhan dan kedaulatan negara
- perlu dipatuhi/lambang kedaulatan
2) sebagai rujukan
- sumber rujukan/ elak timbul konflik
3) mewujudkan kestabilan negara
- peruntukan tidak boleh dipinda sewenang-wenangnya/ elak kucar – kacir
4) mengawal perjalanan kerajaan
- elak penyelewengan/ penyalahgunaan kuasa pemimpin
5) mengekalkan keamanan
- tindakan mengikut prosedur undang - undang dalam perlembagaan
6) menjamin keamanan sesebuah negara
- jaminan undang-undang/ elak penindasan kuasa
APA ITU PERLEMBAGAAN
PERSEKUTUAN?
 Perlembagaan Persekutuan mengandungi 183 perkara, adalah undang-undang tertinggi di
Malaysia. Ia merupakan satu dokumen undang-undang bertulis yang telah dibentuk berasaskan
kepada dua dokumen terdahulu iaitu Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948 dan
Perlembagaan Kemerdekaan tahun 1957.
 Perlembagaan Persekutuan wujud ekoran daripada penubuhan Malaya Union, namun
mendapat tentangan daripada penduduk melayu kerana Malaya Union lebih menguntungkan
pihak British dan mengetepikan nilai-nilai tradisi orang melayu yang telah diamalkan sejak
zaman kesultanan Melayu Melaka.
 Mengandungi 15 bahagian, 13 jadual dan 183 perkara.
 UNSUR-UNSUR TRADISI
DALAM PERLEMBAGAAN
PERSEKUTUAN
4.Kedudukan istemewa orang melayu

Unsur-
1. Pemerintahan beraja unsur 3.Agama
tradisi persekutuan

2.Bahasa kebangsaan
1.PEMERINTAHAN BERAJA
 Telah wujud dalam sistem sosial di setiap negeri Melayu
 Raja mempunyai kuasa mutlak dalam setiap pemerintahan dan
pentadbiran negeri dengan dibantu oleh pembesar-pembesar
yang dilantik
 Institusi beraja terus dikekalkan selepas merdeka di bawah
konsep raja berperlembagaan selaras dengan sistem demokrasi
 Raja Berperlembagaan – raja bertindak mengikut lunas-lunas
perlembagaan yang telah ditetapkan
 Institusi beraja disebut dalam perkara 38 hingga perkara 40.
 Perkara 32. Ketua Utama Negara bagi Persekutuan, dan Isterinya.
 Perkara 33. Timbalan Ketua Utama Negara bagi Persekutuan.
 Perkara 33A. Yang di-Pertuan Agong hendaklah terhenti menjalankan fungsi Yang di-Pertuan Agong
jika dipertuduh atas suatu kesalahan.
 Perkara 34. Ketidakbolehan Yang di-Pertuan Agong, dsb.
 Perkara 35. Peruntukan Diraja bagi Yang di-Pertuan Agong dan Isterinya dan saraan Timbalan Yang
di-Pertuan Agong.
 Perkara 36. Mohor Besar.
 Perkara 37. Sumpah jawatan bagi Yang di-Pertuan Agong.
 Perkara 38. Majlis Raja-Raja.
 Perkara 39. Kuasa eksekutif Persekutuan.
 Perkara 40 - Yang di-Pertuan Agong hendaklah bertindak mengikut nasihat.
2. BAHASA KEBANGSAAN
 Bahasa kebangsaan ialah bahasa Melayu (untuk maksud rasmi)
 Disentuh dalam Perlembagaan melalui Perkara 152
 Tetap melindungi bahasa-bahasa lain
 Memperuntukkan tiada siapa boleh dilarang atau ditahan daripada menggunakan (selain
maksud rasmi) atau mengajar atau belajar bahasa lain
PERKARA 152
 Bahasa kebangsaan merupakan Bahasa Mekayu
 Kebebasan pengguanaan dan pembelajaran bahasa-bahasa lain, kecuali di atas tujuan-tujuan
rasmi.
 Tujuan-tujuan rasmi merujuk kepada apa-apa tujuan kerajaan,samada Negara atau negeri, dan
termasuklah apa-apa tujuan penguasaan awam.
 Tulisan rasmi bagi bahasa melayu adalah rumi atau bahasa latin.
RASIONAL PENGGUNAAN
BAHASA MELAYU
Sebagai medium penyatuan rakyat

Telah menjadi lingua franca berabad lamanya

Lebih mudah untuk dipelajari

3.AGAMA ISLAM
 Agama Islam ialah agama rasmi bagi Persekutuan
 Termaktub dalam Perkara (3) 1
 Memperuntukan suatu fasal imbangan
 Agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai
di mana-mana bahagian persekutuan.
 Setiap org mempunyai hak menganut dan
mengamalkan agamanya.
 Setiap agama mempunyai hak untuk;
 1.menguruskan hal ehwal agamanya sendiri
 2. Menubuhkan dan menyelenggara institusi bagi maksud agama dan khairat
 3.memperoleh dan memiliki harta benda serta memegang dan mentadbirnya mengikut undang-
undang.
4. KEDUDUKAN ISTIMEWA
ORANG MELAYU DAN
BUMIPUTERA SABAH DAN
SERAWAK
 Termaktub dalam perkara 153
 Hak istemewa meliputi:

1. Jawatan dalam perkhidmatan awam

2. Biasiswa dan pendidikan awam
3. Perniagaan dan kemudahan khas yang lain
SIAPA ORANG MELAYU?
PERKARA 160 (2)
BERAGAMA ISLAM
• BERTUTUR MENGGUNAKAN BAHASA MELAYU

MENGAMALKAN ADAT BUDAYA MELAYU

• LAHIR SEBELUM HARI MERDEKA SAMADA DI PERSEKUTUAN ATAU SINGAPURA,
ATAU PADA HARI MERDEKA TELAH BERMASTAUTIN DI PERSEKUTUAN ATAU
SINGAPURA.
SIAPA ORANG BUMIPUTERA
SABAH DAN SERAWAK
 BUMIPUTERA SABAH DAN SERAWAK
Di serawak – terdiri daripada mana-mana satu kaum asli iaitu
Bukitan, Bidayuh, Dusun, Dayak Laut, Dayak Darat, Kadayan,
Kalabit, Kayan, Kenyah, Kajang, Lugat, Lisum, Melayu Melanau,
Murut, Penan, Sian, Tagal, Tabun dan Ukit atau dia berkuturunan
campuran dari kaum tersebut.

Di Sabah- anak atau cucu kepada seorang daripada suatu kaum asli
Sabah dan dia telah dilahirkan di Sabah.
KESIMPULAN
 Perlembagaan Malaysia digubal berasaskan kepada sejarah negara.
 Ia merupakan satu elemen kawalan politik dan sosial bagi semua
pihak dalam negara ini.
 Merupakan satu jaminan undang-undang terhadap setiap hak-hak
rakyat Malaysia.