ભારતના વન્યજીવો

માં વિવિધતાં
સફે દ વાઘ
ભારતીય સફે દ વાઘ
દક્ષિણબંગાળ,
મધ્યપ્રદેશ,
અસમ,
બિહાર,
ઓડિશા
માં જોવા મળે છે.
કાળિયાર

કાળિયાર
પંજાબ
,હરયાણામાં
,ઉત્તર તમિલનડું
અને ગુજરાતમાં
જોવા મળે છે.
બંગળ વાઘ

જંગલમાં 2,000 કરતા

ઓછા બંગાળ વાઘ બાકી છે.
શિકાર અને માનવ વસ્તી
વૃદ્ ધિ એ બંગાળ વાઘ માટે
મુખ્ય ખતરો છે. જેમ જેમ માનવ
વસ્તી વધે છે તેમ તેમ લોકોને
રહે વા માટે વધુ જગ્યાઓની
જરૂર પડે છે. આ વાઘ માટે
જંગલી વસવાટનું પ્રમાણ ઘટાડે
છે.
એક શિંગડાવાળો ગેંડા

ભારતીય રાજ્ય આસામ

એ મોટા શિંગડાવાળા
ગેંડાઓની સૌથી વધુ
વસ્તીનું ઘર છે, જેમાં
કાઝીરંગા રાષ્ટ્રીય
ઉદ્ યાનમાં 90% થી
વધુ છે.
ઘુડખાર

ઘુડખુર અને ખુર, દક્ષિણ એશિયાના

વતની ઓનેજરની પેટાજાતિ છે. તે
હાલમાં IUCN દ્વારા નજીકના
જોખમી તરીકે સૂચિબદ્ધ છે.
2009માં અગાઉની વસ્તી
ગણતરીમાં 4,038 ભારતીય
જંગલી ગધેડાની વસ્તીનો અંદાજ
હતો.
લાલ પાંડા

લાલ પાંડા એ પૂર્વીય હિમાલય

અને દક્ષિણપશ્ચિમ ચીનમાં રહેતો
માંસાહારી છે. તે IUCN રેડ
લિસ્ટમાં લુપ્તપ્રાય તરીકે
સૂચિબદ્ધ છે કારણ કે જંગલી
વસ્તી 10,000 થી ઓછી
હોવાનો અંદાજ છે.
એશિયાઇ સિંહ

એશિયાટીક સિંહ એ પેન્થેરા લીઓ

લીઓની વસ્તી છે જે આજે ફક્ત
ભારતમાં જ અસ્તિત્વ ધરાવે છે. 20મી
સદીની શરૂઆતથી, તેની શ્રેણી ગીર
રાષ્ટ્રીય ઉદ્યાન અને ભારતના ગુજરાત
રાજ્યમાં તેની આસપાસના વિસ્તારો
સુધી મર્યાદિત છે. ઐતિહાસિક રીતે, તે
મધ્ય પૂર્વથી ઉત્તર ભારત સુધીનો
મોટાભાગનો વસવાટ કરે છે
ભારતીય હાથી

ભારતીય હાથીઓ એ એશિયન હાથીની

પેટાજાતિ છે તે ભૂખરા-કાળા પ્રાણીઓ
છે. તેઓ લગભગ 6.6 થી 11.5 ફૂટ
ઊંચાઈ ધરાવે છે અને લગભગ 4000
થી 1000 પાઉન્ડ વજન ધરાવે છે.

આ હાથીઓ વૈજ્ઞાનિક નામ

Elephas maximus
indicus થી જાય છે અને તેમની થડ
લાંબી હોય છે.
 સિંહ પૂંછડીવાળું મકાક

સિંહ પૂંછડીવાળા મકાકના વાળ કાળા હોય છે. તેની

ઉત્કૃષ્ટ લાક્ષણિકતા એ ચાંદી-સફે દ માને છે જે માથાને
ગાલથી લઈને તેની રામરામ સુધી ઘેરી લે છે, જે આ
વાંદરાને તેનું જર્મન નામ બાર્ટાફે - "દાઢી ચાળા" આપે છે.
વાળ વગરનો ચહેરો કાળો રંગનો છે. 42-61 સેમી (17-
24 ઇંચ) ની માથા-શરીરની લંબાઈ અને 2-10 કિગ્રા
(4.4-22.0 lb) ના વજન સાથે, તે નાના મકાકમાં
સ્થાન ધરાવે છે. તેની પૂંછડી લગભગ 25 સેમી (9.8
ઇંચ) લાંબી છે

IUCN માટે ના તાજેતરના મૂલ્યાંકનમાં આ પ્રાણીઓમાંથી 3000-3500 પ્રાણીઓ તમિલનાડુ, કે રળ,

કર્ણાટકના વિવિધ વિસ્તારોમાં પથરાયેલા હોવાના અહેવાલ આપે છે.[7]
ભારતીય રીંછ

એશિયન કાળા રીંછ (ઉર્સસ થિબેટે નસ), જેને

એશિયાટિક કાળા રીંછ, ચંદ્ર રીંછ અને સફે દ
છાતીવાળું રીંછ તરીકે પણ ઓળખવામાં આવે છે,
તે એશિયામાં રહેતી એક મધ્યમ કદની રીંછની
પ્રજાતિ છે જે મોટાભાગે અર્બોરિયલ જીવનશૈલીને
અનુરૂપ છે.તે હિમાલય, દક્ષિણપૂર્વ ઈરાન,
ભારતીય ઉપખંડના ઉત્તરીય ભાગો, કોરિયન
દ્વીપકલ્પ, ઉત્તરપૂર્વીય ચીન, રશિયન દૂર પૂર્વ,
જાપાનના હોન્શુ અને શિકોકુ ટાપુઓ અને
તાઈવાનમાં રહે છે. તે IUCN રેડ લિસ્ટમાં
સંવેદનશીલ તરીકે સૂચિબદ્ધ છે, અને તેના
શરીરના ભાગો માટે વનનાબૂદી અને શિકાર દ્વારા
ધમકી આપવામાં આવી છે, જેનો પરંપરાગત
દવામાં ઉપયોગ થાય છે.
ગેંગી ડોલ્ફિન

તે બાંગ્લાદેશ અને ભારતની ગંગા-

બ્રહ્મપુત્રા-મેઘના અને કર્નાફૂલી-
સાંગુ નદી પ્રણાલીઓ અને નેપાળમાં
સપ્ત કોશી અને કરનાલી નદીઓ
સાથે રહે છે.[14][15] ગંગા નદી
ડોલ્ફિન ઊંડા પૂલ, નદીઓના સંગમ
અને તીક્ષ્ણ મેન્ડર્સના ડાઉનસ્ટ્રીમમાં
સ્થિત એડી કાઉન્ટરકરન્ટ્સ અને
મિડચેનલ ટાપુઓની ઉપર અને
નીચે તરફની તરફે ણ કરે છે.[15]
[16]
ગડિયાર મગર

મગર ભારત સાથે પ્રાચીન સંબંધ ધરાવે છે.

તેઓને શિલ્પ અને ચિત્રમાં ઘણા હિંદુ દેવી-
દેવતાઓ સાથે દર્શાવવામાં આવ્યા છે. પૂર્વ-
ઐતિહાસિક સમયગાળામાં ભારતમાં સાત
પ્રજાતિઓ રહેતી હતી. સંખ્યા ઘટીને ત્રણ
પ્રાથમિક જાતિઓ થઈ ગઈ છે. મગર (અથવા
માર્શ) મગર (ક્રોકોડીલસ પલુસ્ટ્રીસ) સમગ્ર
દેશમાં તળાવો અને નદીઓમાં જોવા મળે છે.
[1][2] ખારા પાણીનો મગર (સી.
પોરોસસ) દેશના પૂર્વ કિનારે અને
નિકોબાર અને આંદામાન ટાપુઓ પર જોવા
મળે છે.[1] ઘરિયાલ (ગેવિઆલિસ
ગેંગેટીકસ) નદીના વિસ્તારોમાં જોવા મળે
છે, જો કે તેની અગાઉની શ્રેણી કરતા ઘણો
ઘટાડો થયો છે.
ભારતીય ચિત્તો.

ભારતીય ચિત્તો (પેન્થેરા પાર્ડસ ફુસ્કા) ​એ

ચિત્તાની પેટાજાતિ છે જે ભારતીય ઉપખંડમાં
વ્યાપકપણે વિતરિત થાય છે. પેન્થેરા પરડસ
પ્રજાતિને IUCN રેડ લિસ્ટમાં સંવેદનશીલ
તરીકે સૂચિબદ્ધ કરવામાં આવી છે કારણ કે
વસતિમાં વસવાટના નુકશાન અને વિભાજન,
ચામડી અને શરીરના ભાગોના ગેરકાયદેસર
વેપાર માટે શિકાર અને સંઘર્ષની
પરિસ્થિતિઓને કારણે સતાવણીને પગલે
વસ્તીમાં ઘટાડો થયો છે.
 ભારતીય કોબ્રા
[૬] ભારત, શ્રીલંકા અને મ્યાનમારની પૌરાણિક
કથાઓ અને લોક પરંપરાઓમાં આ પ્રજાતિનું આગવું
સ્થાન છે.[7][8] વસવાટના વિનાશથી ભયભીત,
કિં ગ કોબ્રાને 2010 થી IUCN રેડ લિસ્ટમાં
સંવેદનશીલ તરીકે સૂચિબદ્ધ કરવામાં આવ્યો છે.[1]
કિં ગ કોબ્રા (ઓફિઓફે ગસ હેન્ના) એ દક્ષિણ અને
દક્ષિણપૂર્વ એશિયાના જંગલોમાં સ્થાનિક ઇલાપિડ્સની
ઝેરી સાપની પ્રજાતિ છે. ઓફિઓફે ગસ જીનસનો
એકમાત્ર સભ્ય, તે અન્ય કોબ્રાથી અલગ પડે છે, તેના
કદ અને ગરદનની પેટર્ન દ્વારા સૌથી વધુ નોંધપાત્ર છે.
કિં ગ કોબ્રા એ વિશ્વનો સૌથી લાંબો ઝેરી સાપ છે, જેની
સરેરાશ લંબાઈ 3.18 થી 4 મીટર (10.4 થી 13.1
ફૂટ) છે,[2] મહત્તમ 5.85 મીટર (19.2 ફૂટ) સુધી
પહોંચે છે.[3] તેની ચામડીનો રંગ સમગ્ર વસવાટોમાં
બદલાય છે, સફે દ પટ્ટાઓ સાથે કાળાથી લઈને અખંડ
ભુરો ગ્રે સુધી. તે મુખ્યત્વે તેની પોતાની પ્રજાતિઓ સહિત
અન્ય સાપનો શિકાર કરે છે. અન્ય સાપથી વિપરીત, તે
ભાગ્યે જ અન્ય કરોડઅસ્થિધારી પ્રાણીઓનો શિકાર કરે
છે, જેમ કે ઉંદરો અને ગરોળી.
Thanks
you