May nabasa ka na bang patalastas sa

telebisyon, radyo, dyaryo, o sa internet?

Tungkol saan ang patalastas?
Kailan masasabi na ang isang patalastas
ay makakabuti o makasasama sa taong
magbabasa o makakapanood nito?
Sino ang nakikinabang sa mga
patalastas na mababasa o maririnig.
“SAYANG NAMAN”
Madalas kapag nag-aaral si Ronald ay
nakikinig din siya ng paborito niyang
awitin sa radio. Nakuha niya ang ganitong
ugali sa kaniyang nanay na radio rin ang
pinakikinggan kapag nagluluto, naglalaba,
o naglilinis ng kanilang bahay.
 Isang araw habang nakikinig siya ng
paborito niyang istasyon ay biglang
isiningit ang isang panawagan
tungkol sa isang malaking patimpalak
sa pagsayaw. Pagkatapos niyang
marinig ang anunsiyo sa radio ay
agad itong ibinalita sa kaniyang
nanau na naglalaba sa likod ng bahay.
“Aba, naman anak, kung “Nanay, may malaking
kaya mo ba; magaling ka patimpalak sa pagsayaw, Malaki
naman sumayaw” po ang premyo. Gusto ko po
sanang sumali, pwedi po ba?”
“Kailan nga pala iyan at “Ang natatandaan ko po ay sa
saan daw gaganapin?” susunod na lingo na ang huling
awdisyon sa may istasyon ng
radio sa DZWW sa ganap ng
ika-sampu ng umaga”
 “Wala namn pong
costume na kailangan,
kahit ano raw po ay
pwede”
Simula nang marrinig niya ang anunsiyo sa radio
ay maaga na siyang umuuwi ng bahay para mag-
ensayo. Haloas wala siyang pahinga kapag nag-
eensayo. Nais kasi niyang mapahusay at hindi
masayang ang oras na iginugugol niya sa praktis.
Gusto niyang Manalo upangg makuha niya ang
malaking premyo para makatulong sa pamilya.
Pagkatapos ng halos isang lingo sa pag-eensayo
ay nagpasama siya sa kaniyang ina upang
magpunta sa himpilan o istudyo kung saan
narinig ang patalastas.
 “Ah ganoon ba anak? O
“Nanay, ngayon na po ang
sige, magbibihis lang ako
punta ko sa himpilan ng
para makaalis na tayo.
radio, maaarin niyo po ba
akong samahan?”
 Pagdating sa himpilan, nagtaka si
Ronald sapagkat walang ganoong
tao doon. Maya-maya ay may
lumapit sa kanilang babae at sila’y
tinanong.
“Ano po ang kailangan “Mag-aawdisyon po sana
nila” ako sa sayaw, dito po ba
ang awdisyon sa
patimpalak sa pagsayaw?”
 “Oo, dito nga pero bakit “Narinig ko po sa radio
ngayon ka lang dumating, noong nakaraang lingo
iho?” na ngayon daw po.”
“Hindi mo ba narinig ang oras na
sinabi naming sa anunsiyo? Ang
“Ano po, tapos na? Pero
sabi naming ay ikawalo ng umaga,
ano ba ang iyong narinig?” noong isang lingo ko lang
po napakinggan ang
anunsiyo.”
“Marahil ang narinig mong oras
ay ika-sampu ng umaga kaya
ngayon ka lamang dumating.”
 “ Ang ibig n’yo pong
sabihin ay wala nang
“Opo, nahuli na po kayo ng sasalihan na awdisyon
dating. Pasensya na po.” ang anak ko ngayon?”
Laking paghihinayang ni Ronbald sa nangyari.
Dahil lamang sa maling dinig ng oras at iba
pang detalye ay hindi na siya nakasali sa
patimpalak. Walang kibo at malungkot na
lumabas ang mag-ina sa gusali ng istudyo.
Naging aral ang pangyayaring iyon kay
Ronald. Ipinangako niya sa sarili na sa
susunod na siya ay makaririnig o makababasa
ng mga patalastas sa radio, diyaryo, o
telebisyon ay aalamin niyang Mabuti ang
bawat detalye upang hindi na magakamali.
 Habang pauwi ang mag-ina ay humingi ng
paumanhin si Ronald sa kaniyang ina. Sa
halip na mainisa adahil sa nagawa ng anak ay
napanatili ng ina ang kaniyang
pagkamahinahon, at halata naming naawa rin
siya sa anak dahil alam niyang lakas at oras
ang ipinuhunan nito sa kanyang pag-eensayo
makasali lamang. Pinayuhan ng ina si Ronald
at pinalakas pa nito ang kanyang loob at
sinabing huwag siyang titigi upang maabot
ang kaniyang pangarap.
Bagi sila umuwi ay kumain muna
ang mag-ina sa isang karinderya.
 Ang bawat tao ay may kakayahang gawin ang
anumang bagay kung pagtutuuna niya ito ng
pansin. Maraming tao ang epektibo at
masigasig sa pagtupad ng kanilang mga
tungkulin at pangarap. Subalit may mga
pagkakataong nawawala ang katangiang ito
kung hindi magiging mapanuri at mapagnilayan
ang mga bagay na ating nababasa o naririnig
tulad na lamang ng patalastas na naririnig,
nababasa at napapanood.
 Sa ating nabasang kuwento, hindi naging
kompleto ang impormasyong nakuha ni Ronald
sa kaniyang narinig kaya hindi niya nagawa
ang ninanais. Sa mga pagkakataong hindi mo
magagawa ang nais mo gaya ng inyong
inaasahan o inaasam ay dapat ding mapanatili
ng tao ang pagiging mahinahon upang
makapag-isip at magawa ang nararapat.
PANGKATANG GAWAIN
 PAGKAMAHINAHON
(CALMNESS)
Malaki ang maitutulong ng pagiging
mahinahon sa buhay ng isang tao. Kailangan
ito sa mga sitwasyong masalimuot sa panahon
ng krisis o trahedya o mabigat na suliranin.
Ang taong mahinahon ay nakapag-iisip nang
Mabuti at nakapagbibigay ng tamang pasya.
 PAGKAMAHINAHON
(CALMNESS)
May kakayahan siyang
makaunawa at hindi padalos-dalos
kung magpasiya tulad na lamang
ng mga bagay na tinatangkilik o
sinasalihang mga gawain.
 PAGKAMAHINAHON
(CALMNESS)
May kakayahan siyang
makaunawa at hindi padalos-dalos
kung magpasiya tulad na lamang
ng mga bagay na tinatangkilik o
sinasalihang mga gawain.
 MAPANONOOD NA
PATALASTAS TUNGKOL DITO.
PUMILI LAMANG NG
DALAWANG PRODUKTO NA
MAAARI MONG GAWAN NG
PATALASTAS
1. Shampoo
2. Gatas ng sanggol
3. Cellphone
4. Sapatos
5. Toothpaste