Punoi:Erion Gërbeshi Anemia Anemia e përkthyer në shqip, do të thotë pagjakësi. Klinikisht, diagnoza e anemisë vendoset kur ka ulje të nivelit të Hemoglobines. Pagjakësia, pavarësisht nga lloji i saj, ndikon në zvogëlimin e masës së eritrociteve në gjak, e cila përcillet me zvogëlimin e koncetrimit të hemoglobinës, të shprehur në një litër gjak. Anemia shprehet edhe me zvogëlimin e hematokriteve në gjak. Anemia, pa marrë parasysh patogjenezën e saj, është e kushtëzuar gjithnjë me çrregullimet e barazpeshës ndërmjet madhësisë së krijimit të eritrociteve në hemoglobinë në palcën ashtrore si dhe shpërndarjes së tyre në gjakun e njeriut. Thuhet se zvogëlimi i numrit të eritrociteve në gjak (i matur në një litër gjak), mund të jetë njësi matëse për aneminë e organizmit. Mirëpo kjo nuk është gjithherë ashtu, sepse zvogëlimi i numrit të eritrociteve nuk mundet gjithnjë të zvogëlojë në mënyrë paralele sasinë e hemoglobinës së gjak. Ndarja patofiziologjike e anemisë Sipas kësaj ndarje, pagjakësia ndahet në: Anemi e cila krijohet kryesisht nga krijimi i pakët i eritrociteve. Anemia e krijuar nga rritja e zbërthimit të eritrociteve (të ashtuquajtura hemolizë). Anemia që krijohet për shkak të rritjes enorme të humbjes së gjakut. Pra, siç shihet, anemia mund të kushtëzohet me zvogëlimin e krijimit apo rritjen e zbërthimit të eritrociteve apo edhe me humbjen e gjakut nga organizmi (gjakderdhja). Anemia ndahet ne : 1. Anemia për shkak të zvogëlimit të krijimit të eritrociteve 2. Shkaktarët e anemisë për shkak të mungesës së eritrociteve 3. Anemia e panjohur ose anemia e shumë shkaktarëve 4. Anemia për shkak të rritjes së humbjes së gjakut Shenjat fizike të anemisë Simptomet dhe shenjat kryesore të anemisë kryesisht janë pasojë e mekanizmave kompenzues për shmangjen e hipoksisë së indeve dhe kjo sidomos tek rritja e punës së zemrës. Fenomenet e zemrës paraqiten si rezultat i rrahjeve të zemrës dhe rrahjet kryesore të saj ndëgjohen në pjesën e sipërme të saj. Fuqia dhe kualiteti i rrahjeve të zemrës mund të jenë të ndryshme. Në rastin më të rëndë të anemisë paraqitet depresioni i cili humb pas përmirësimit të anemisë dhe paraqitjes së nivelit normal të gjakut në organizëm. Anemia mund të shkaktojë edhe ngërçe por edhe zverdhje të buzëve të gojës, fytit, etj. Simptomat e sëmundjes Sjenjat e sëmundjes kushtëzohen nga sëmundja fillestare e cila është shkak i anemisë, dhe kjo shpesh shprehet me shenjat e anemisë, kështu që anemia si e tillë mund të zbulohet vetëm me shqyrtim laboratorik. Në rastet tjera janë të shprehura, shenjat e anemisë si dhe shenjat e sëmundjes të cilat kanë sjkaktuar aneminë. Sëmundja zakonisht fillon hap pas hapi për shkak të deficitit kronik të Fe i cili lehtësisht krijohet gjatë gjakderdhjeve të vogla, ashtu që organizmi i përshtatet anemisë dhe anemia organizmit.Shpesh me metoda laboratorike vërtetohet nivel shumë i ulët i hemoglobinës, edhe pse te i sëmuri nuk vërehen fare shenjat e anemisë apo ndonjë simptom i ngjashëm.Te shumica e të sëmurëve anemik vërehet shkallë shkallë dobsimi, plogështia, rrahje të forta të zemrës dhe frymëmarrje e rënduar gjatë një pune të vogël. Tek femrat zakonisht kjo shprehet me kokëdhembje. Shërimi
Nëse vërehet se anemia e individit është paraqitur si rezultat i mungesës së
hekurit, atëherë është e nevojshme që të zbatohet shërimi me hekur, para se të vërtetohet shkaku i deficitit, për shkak se ky vërtetim mund të zgjasë shumë dhe organizmi dobësohet tepër, kështu që është i nevojshëm transfuzioni me eritrocite të ndara.Si shërim më të preferueshëm do parashikonik, zbatimin e shërimit përmes gojës, ndërsa në disa raste të veçanta do të duhej të zbatonim dhënjen e Fe në mënyrë parentale. Hekuri në mënyrë orale jepet në formë të ferosulfateve, feroglikonateve dhe feromuforateve prej 50 mg deri në 100 mg apo edhe deri në 200 mg në ditë.