EGZORCYZMY

Egzorcyzmy  †
1. Co to egzorcyzm?
2. Kto sprawuje egzorcyzmy?
3. Stosunek religii do egzorcyzmu.
4. Stosunek prawny a egzorcyzmy.
5. Jak wyglądają egzorcyzmy?
1. Co to egzorcyzm?
Egzorcyzm jest to obrzęd poświęcenia mający na celu uwolnienie
człowieka, zwierzęcia, miejsca lub przedmiotu od wpływu złego ducha.
W Kościele Katolickim egzorcyzmem nazywany jest obrzęd liturgicznym.
Ma na celu usunięcie bezpośredniego wpływu Szatana na osobę,
ewentualnie (rzadziej) zwierzę, miejsce lub przedmiot w formie
opętania, dręczenia lub zniewolenia. Egzorcyzmy w Kościele katolickim
należą do sakramentaliów. 
Zaburzenia transowe i opętanie występują w klasyfikacjach takich jak
psychiatryczna DSM-IV, czy klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia
ICD-10. Można wywołać je w sposób sztuczny.
W przeszłości wiele chorób psychicznych jak schizofrenia, czy choroba
afektywna, z ich objawami wytwórczymi, traktowano jako zawładnięcie
chorego przez demona, a osoby nimi dotknięte poddawano
egzorcyzmowaniu nie udzielając im właściwej pomocy lub zabijano
podejrzewając o zajmowanie się czarami. W urojeniach stosunkowo
często występują treści religijne, również o charakterze demonicznym.
2. Kto sprawuje egzorcyzm? 
W Kościele katolickim egzorcysta jest biskupem lub wyznaczonym przez
niego kapłanem, który ma specjalne zezwolenie na wykonywanie
egzorcyzmów. 
Każda diecezja w Polsce ma przynajmniej jednego mianowanego
księdza egzorcystę.
Jeśli nie jesteś ochrzczony/a w Kościele katolickim ani nawet nie jesteś
chrześcijaninem, także możesz zwrócić się do księdza egzorcysty z
prośbą o modlitwę o uwolnienie lub egzorcyzm. Jezus uwalniał od
działania złych duchów oraz uzdrawiał wszystkich, nie tylko Żydów. Tak
samo czynili Apostołowie i pierwsi chrześcijanie.
 1. Święcenia egzorcystów mogą
wykonywać biskupi lub duchowni przez
nich wyznaczeni.

Czym 2. Egzorcystą zostaje kapłan, który

odznacza się pobożnością, wiedzą,
charakteryzuje roztropnością i nieskazitelnością życia.
3. Egzorcyzmy mogą być wykonywane
się egzorcysta? tylko na mocy wyraźnego polecenia
ordynariusza miejsca.
4. Przy sprawowaniu egzorcyzmów należy
kierować się Rytuałem rzymskim.
 Jak znaleźć egzorcystę?

Jeśli jesteś katolikiem/katoliczką, w czasie sakramentu

spowiedzi poproś księdza spowiednika o rozeznanie oraz o radę.
Możliwe, że kuria upublicznia dane o księżach egzorcystach, znajdziesz
je na stronie internetowej.
Jeśli nie, poproś księdza z parafii (np. proboszcza) o pomoc w
skontaktowaniu się z księdzem egzorcystą. Proboszcz powinien
posiadać informacje o mianowanych egzorcystach w diecezji. Możesz
zadzwonić do kurii biskupiej i poprosić o numer telefonu do księdza
egzorcysty. 
Kodeks Prawa Kanonicznego o sakramentaliach i egzorcyzmach oraz zasadach ich sprawowania.
Część II  Pozostałe Akty Kultu Bożego
Tytuł I
Sakramentalia

Kan. 1167
§ 1. Tylko Stolica Apostolska może ustanawiać nowe sakramentalia, autentycznie
tłumaczyć już istniejące, znosić niektóre z nich albo zmieniać.
§ 2. Przy sprawowaniu czyli udzielaniu sakramentaliów należy zachować obrzędy i
formuły zatwierdzone przez władzę kościelną.
Kan. 1168 Szafarzem sakramentaliów jest duchowny wyposażony w odpowiednią
władzę. Zgodnie z księgami liturgicznymi, niektórych sakramentaliów mogą, według
zdania ordynariusza miejsca, udzielać także świeccy, posiadający odpowiednie przymioty.
Kan. 1169
§ 1. Konsekracji i poświęceń mogą dokonywać ważnie tylko ci, którzy mają sakrę
biskupią, oraz prezbiterzy, którym zezwala na to prawo lub zostało im to udzielone
zgodnie z prawem.
§ 2. Błogosławieństw, z wyjątkiem tych, które są zastrzeżone Papieżowi lub biskupom,
może dokonywać każdy prezbiter.
§ 3. Diakon może dokonywać tylko tych błogosławieństw, na które mu prawo wyraźnie
zezwala.
Kan. 1170 Błogosławieństw, które powinny być udzielane przede wszystkim katolikom,
można udzielać także katechumenom, a nawet, jeśli nie ma zakazu Kościoła, również
niekatolikom.
Kan. 1171 Rzeczy święte przeznaczone aktem poświęcenia lub błogosławieństwa
do kultu Bożego, należy otaczać czcią i nie wolno nimi posługiwać się do
użytku świeckiego lub niewłaściwego, chociaż są własnością osób świeckich.
Kan. 1172
§ 1. Nikt nie może dokonywać zgodnie z prawem egzorcyzmów nad opętanymi, jeśli nie
otrzymał od ordynariusza miejsca specjalnego i wyraźnego zezwolenia.
§ 2. Takiego zezwolenia ordynariusz miejsca może udzielić tylko
prezbiterowi odznaczającemu się pobożnością, wiedzą, roztropnością i nieskazitelnością
życia.
4. Stosunek prawa polskiego
do egzorcyzmów.
 W sytuacjach skrajnych, w związku z transem i reakcją osób
uczestniczących w egzorcyzmie, może dojść do nieumyślnego
spowodowania uszczerbku na zdrowiu osoby egzorcyzmowanej (art. 156 §
2, 157 § 3 k.k.), narażenia jej na niebezpieczeństwo utraty życia lub
ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 § 3 k.k.), a nawet nieumyślnego
spowodowania śmierci (art. 155 k.k.). Kontekstem prawnokarnej oceny
zachowań wchodzących w zakres rytuału egzorcyzmu powinny być prawne
gwarancje ochrony wolności. sumienia i wyznania. Egzorcyzm w Kościele
katolickim jest formą celebracji liturgicznej i jego praktykowanie podlega
prawnej ochronie. Warunkiem legalności przeprowadzenia egzorcyzmu
jest dobrowolne w nim uczestnictwo. W czasie rytuału egzorcysta, z racji
pełnionej funkcji, występuje w roli gwaranta bezpieczeństwa osoby
egzorcyzmowanej. 
W związku z tym podlega odpowiedzialności karnej nie tylko
za ewentualne umyślne nieudzielanie pomocy w
sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia osoby
egzorcyzmowanej.  Jednak aby można było pociągnąć egzorcystę do
odpowiedzialności karnej, należałoby wykazać, że naruszył on reguły
ostrożności obowiązujące podczas sprawowania obrzędu, istniała
zależność pomiędzy tą nieostrożnością a powstaniem skutku, a
ponadto nastąpienie skutku egzorcysta mógł przewidzieć.
5. Jak wyglądają
egzorcyzmy? 
 Co wykonuje egzorcysta?

• Egzorcysta rozpoznaje czy ma do czynienia z osobą chorą psychicznie

czy z dręczeniem diabelskim lub rzeczywistym opętaniem. Musi
ocenić stan zagrożenia. 
• Następnym krokiem jest modlitwa o uwolnienie, która pozwala
dowiedzieć się czy dana osoba jest pod wpływem złego ducha

Jeśli w czasie odmawiania modlitwy pojawią się dodatkowe objawy

świadczące o wpływie złych mocy, przechodzi się do egzorcyzmu
wielkiego. 
 Czym jest egzorcyzm wielki?

Sakramentalium egzorcyzmu udziela się z dala od tłumu, w kaplicy lub

w odpowiednim pomieszczeniu, gdzie zwykle znajduje się widoczny
wizerunek Ukrzyżowanego Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny,
aniołów i świętych. 
Poza kapłanem może wziąć w nim udział grupa świeckich, która ma za
zadanie modlić się w intencji dręczonej osoby. Nie mogą oni
wypowiadać jakiejkolwiek formuły egzorcyzmu. 
Pełne egzorcyzmy obejmują obszerne modlitwy wstępne, po których
następują trzy różne egzorcyzmy właściwe. 
 Przebieg egzorcyzmu:
• Egzorcysta kropi osobę wodą święconą na upamiętnienie oczyszczenia
otrzymanego w chrzcie.
• Następuje modlitwa litanijna, czytanie psalmów i Ewangelii.
• Ksiądz egzorcysta kładzie ręce na osobę dręczoną błagając Ducha Świętego aby
zły duch odszedł od niej. Podczas modlitwy tchnie w dręczonego. 
• Recytuje się wyznanie wiary albo odnawia przyrzeczenie chrzcielne.
• Następuje Modlitwa Pańska.
• Egzorcysta ukazuje dręczonemu Krzyż Święty i błogosławi osobę dręczoną.
• Wypowiada formułę błagalną skierowaną do Boga oraz formułę rozkazującą i
wyklinającą diabła w imię Jezusa Chrystusa.
• Obrzędy kończą się pieśnią dziękczynną, modlitwą oraz błogosławieństwem. 
 Manifestacja złego ducha
W trakcie egzorcyzmu mogą wystąpić manifestacje złego ducha- osoba, nad którą 
sprawuje się to sakramentalium, może odczuwać niepokój, zmęczenie, osłabienie,
czasem występują bóle żołądka, głowy, gardła i kręgosłupa. Zwykle egzorcyzm
przebiega w sposób spokojny, o ile dotyczy dręczenia przez złego ducha. W
przypadku opęta mogą wystąpić dodatkowe objawy, np.:
• Mówienie obcymi językami
• Słabnięcie albo posiadanie siły niewspółmiernej fizjonomii danego człowieka
• Znajomość rzeczy ukrytych
• Występowanie znaków na ciele
• Wypluwanie przedmiotów
 Jak może zareagować demon?
•Demon stara się przeszkadzać egzorcyście. Często zły duch próbuje zachować
pozory obojętności, choć w istocie obecność sacrum napędza jego złość. Osoba w
tym czasie może siedzieć nieruchomo ruszając tylko oczami albo miotać się i użalać.
Jednak owładnięcie szałem występuje dość rzadko. Egzorcysta zwykle pyta o liczbę i
imiona demonów oraz czas ich przebywania w ciele. Diabeł chcąc uniknąć
zdemaskowania zwykle nie odpowiada, dlatego Mocą Chrystusa trzeba go skłaniać
do odpowiedzi. Czasem zły duch chcąc odwrócić uwagę kapłana staje się bardzo
gadatliwy. Skalę otępienia rozpoznać można na podstawie reakcji demona na
święte imiona. 
•W przypadku silnych wpływów demonicznych osoby egzorcyzmowane mogą nie
pamiętać przebiegu egzorcyzmu. 
  Zakończenie egzorcyzmu...

Czas trwanie egzorcyzmu może obejmować od kilkunastu minut do kilku godzin.

Sakramentalium jest przeprowadzane kilkukrotnie aż do pełnego uwolnienia danej
osoby. Bardzo ważne jest, aby między egzorcyzmami i po uwolnieniu przystępować
do sakramentów, modlić się i wyrzec się przywiązania do grzechu. Prawdziwe i
szczere nawrócenie zbliża do Boga oraz skutkuje odcięciem wpływów
demonicznych. 
Błogosławieństwo otrzymane z rąk kapłana nie będzie skuteczne, o ile otrzymująca
je osoba nie będzie miała woli nawrócenia, tj. Zerwania z grzechem. Zatem
właściwym celem egzorcyzmu nie jest samo wyrzucenie złego ducha i odcięcie jego
wpływów, ale przede wszystkim nawrócenie danego człowieka i skierowanie go na
drogę żywej wiary. 
KONIEC