Magnetyzm i

materia
Ferromagnetyki
Wiemy, że magnes przyciąga w zauważalny sposób tylko nieliczne substancje, są
to tak zwane ferromagnetyki. Nazwa wzięła się od najczęściej spotykanej
substancji, którą przyciąga magnes - chodzi oczywiście o żelazo, które z języka
łacińskiego nazywa się ferrum. 
Do ferromagnetyków należą m.in. żelazo, nikiel, kobalt oraz ich stopy (stal jest
stopem żelaza i węgla). 
Domeny magnetyczne
Wiemy też, że stalowe i żelazne przedmioty można namagnesować – wtedy same
przyciągają inne przedmioty wykonane ze stali lub żelaza.
Ferromagnetyki da się namagnesować, ponieważ mają specyficzna budowę
wewnętrzną: zawierają obszary zwane domenami magnetycznymi, w których
pola magnetyczne wytworzone przez elektrony poszczególnych atomów mają
zgodny kierunek i zwrot.
Domeny magnetyczne to niewielkie obszary wewnątrz ferromagnetyku o
jednakowym namagnesowaniu.
Magnesowanie ferromagnetyku 
W normalnych warunkach oddziaływania magnetyczne poszczególnych domen
znoszą się nawzajem, więc przedmiot wykonany z ferromagnetyku nie
wykazuje właściwości magnetycznych – stalowy gwóźdź nie przyciąga innych
stalowych przedmiotów.
Jednak taki przedmiot można namagnesować. Jeśli ferromagnetyk znajdzie się w
polu magnetycznym, jego domeny ułożą się zgodnie z liniami tego pola.
Magnesowanie ferromagnetyku polega na uporządkowaniu układu domen
magnetycznych.
Magnesowanie
ferromagnetyku
Magnesowanie ferromagnetyku polega na
uporządkowaniu układu domen
magnetycznych.
Tak się właśnie dzieje np. wtedy, gdy do stalowego
gwoździa zbliżymy magnes. Domeny w stalowym
gwoździu układają się zgodnie z liniami pola
wytworzonego przez magnes: gwóźdź zostaje
namagnesowany i sam staje się magnesem. 
Schemat magnesowania ferromagnetyku 
1. 2. 3.

4. 5. 6.
Magnesowanie ferromagnetyku
Uporządkowanie układu domen magnetycznych może zostać zniszczone pod
wpływem temperatury. Nawet temperatura pokojowa sprawia, że po usunięciu
zewnętrznego pola magnetycznego (odsunięciu magnesu) gwóźdź szybko traci
właściwości magnetyczne.
Podział ferromagnetyków
Ferromagnetyki można umownie podzielić na twarde i miękkie:
• twarde – trudno namagnesować i trudno rozmagnesować, zachowują
właściwości magnetyczne po usunięciu zewnętrznego pola magnetycznego,
• miękkie – łatwo namagnesować i łatwo rozmagnesować, łatwo tracą
właściwości magnetyczne.
Z twardych ferromagnetyków wykonuje się np. magnesy trwałe, a z miękkich –
rdzenie do elektromagnesów i transformatorów.
Prezentacja wykonana przez:
Michał Śmiałkowski,
Błażej Jakubik