POLITYKA OKUPACYJNA I

FORMY REPRESJI WOBEC

POLSKI
Donminik Smolinski
Rustam Pawliuk
POLITYKA OKUPACJI POLSKI
Polityka okupacji ZSRR miała represyjny charakter od
pierwszych dni okupacji. Sovietyzacja Polaków była
podstawowym celem .Wobec Polakow zaczeto stosować
represje aresztowanie inteligencji i wywozenie jej w glab
ZSRR,masowe mordy na polskich wojskowy,pozbywanie się
elementów polskości na terenie polski
FORMY REPRESJI
-ze szkół czynili narzędzia propagandy rosyjskiej.
-katolikom i żydom zabrano miejsca kultu
-wielu ludzi przesiedlono na Sybir i kazahstan
-masowe mordy
-sfałszowane plebiscytu 22 października 1939 roku
ZBRODNIA KATYŃSKA
JAKO FORMA REPRESJI
5 marca 1940 r. Biuro Polityczne KC
WKP(b) podjęło uchwałę o
rozstrzelaniu polskich jeńców
wojennych przebywających w
sowieckich obozach w Kozielsku,
Starobielsku i Ostaszkowie oraz
polskich więźniów
przetrzymywanych przez NKWD na
obszarze przedwojennych
wschodnich województw
Rzeczypospolitej. W wyniku tej
decyzji zgładzono około 22 tys.
obywateli polskich.
SFAŁSZOWANIE
REFERENDUM

Za pomocą sfałszowanych
wyborów wschodnie tereny
Rzeczpospolitej przyłączono do
Związku Sowieckiego. Do
radzieckich republik białoruskiej i
ukraińskiej włączono ponad 190
tysięcy kilometrów kwadratowych.
50 proc. powierzchni
przedwojennej Polski zamieszkanej
przez 12,5 mln osób.
PRZESIEDLENIE
POLAKOW NA SYBIR I
KAZAHSTAN
Według składu narodowego ogólna
liczba przesiedlonych rodzin wyniosła: 11 494 polskich
(75,7%)
W trakcie transportu w bydlęcych wagonach wiele osób
zachorowało i zmarło wskutek wycieńczenia, braku
godnego pożywienia i opieki medycznej.
REPRESJE WOBEC
KOŚCIOŁA
Komuniści radzieccy widzieli w Kościele
katolickim ostoję polskiej tożsamości
wiec niemal natychmiastowo zamknięto
instytucje kościelne: szkoły katolickie,
seminaria itp. Parafie obłożono
powinnościami finansowymi
niemożliwymi do spełnienia, Zakazano
nauczania religii do 18 roku życia,
katecheza młodzieży według prawa
sowieckiego była antypaństwową
działalnością przestępczą.
ARESZTOWANIA 1939–
1941

W latach 1939–1941 aresztowano na wschodnich

obszarach II RP 110 tysięcy osób.
Około 40 tysięcy osób trafiło do obozów pracy na 
Workucie
Grupę aresztowanych znajdujących się w więzieniach
na Białorusi oraz Ukrainie wymordowano wiosną 1940
roku 
 PODSUMOWANIE

W SUMIE, W CIĄGU 15 MIESIĘCY RADZIECKIEJ OKUPACJI, WEDŁUG WYLICZEŃ, NA WSCHÓD TRAFIŁO

OD 330 TYS. PRZEZ 1 MLN 80 TYS DO 1,5 MLN. POZATYM NALEŻY DODAĆ OSADZONYCH W
WIĘZIENIACH, SKAZANYCH I ZESŁANYCH DO OBOZÓW PRACY PRZYMUSOWEJ, JEŃCÓW WOJENNYCH,
MŁODZIEŻ WCIELONĄ DO ARMII CZERWONEJ ORAZ WSZYSTKICH WYWIEZIONYCH MNIEJ LUB
BARDZIEJ PRZYMUSOWO DO PRACY W RADZIECKICH FABRYKACH I KOPALNIACH. W SUMIE
OTRZYMAMY ORIENTACYJNĄ LICZBĘ OK. 475 000 OBYWATELI II RP, KTÓRZY W OKRESIE WRZESIEŃ
1939 – CZERWIEC 1941 DOSTALI SIĘ W TRYBY RADZIECKIEGO SYSTEMU TERRORU. DO CHWILI
PODPISANIA UMOWY SIKORSKI-MAJSKI I WYDANIA PRZEZ WŁADZE RADZIECKIE W SIERPNIU 1941
AKTU AMNESTII WOBEC ZESŁANYCH OBYWATELI POLSKICH PONAD 58 TYS. SPOŚRÓD OSADZONYCH W
OBOZACH, SPECPOSIOŁKACH, KOPALNIACH I NA WOLNYM ZESŁANIU ZMARŁO Z GŁODU, ZIMNA,
CHORÓB I WYCZERPANIA SPOWODOWANEGO PONADLUDZKĄ PRACĄ FIZYCZNĄ I ZEPCHNIĘCIEM NA
MARGINES SOWIECKIEGO SPOŁECZEŃSTWA.