Urządzenia Peryferyjne

JAN LEWANDOWSKI 2A NR. 14

Urządzenia peryferyjne – definicja

 Urządzenia peryferyjne – to dowolna część komputera

inna niż procesor (CPU) i pamięć operacyjna, które
można przyłączyć do komputera za pomocą przewodów
lub komunikacji bezprzewodowej.
Do czego służą urządzenia peryferyjne?

 Służą one do przekazywania poleceń i wprowadzania

danych do komputera. To właśnie urządzenia wejścia
odbierają od Ciebie sygnał do konkretnego działania i
przekazują go do systemu, czyli umożliwiają wysłanie
informacji do komputera.
Urządzenia peryferyjne – przykłady

 Klawiatura
 Monitor
 Mysz
 Drukarka
 Skaner
 Napęd taśmowy
 Mikrofon
 Głośnik
 Aparat Fotograficzny
 Kamera Internetowa
 Klawiatura jako przykład urządzenia
peryferyjnego

 Na klawiaturze każde naciśnięcie lub puszczenie

klawisza powoduje wysłanie sygnału do komputera. Każdy klawisz ma
przypisaną własną parę sygnałów, zwanych „scancode”. Od pewnego
czasu na rynku dostępne są klawiatury bezprzewodowe stosujące do
komunikacji z komputerem podczerwień lub fale radiowe.
Pierwsze klawiatury przypominające dzisiejsze powstały w roku 1951. Zaś
wszystko zapoczątkował Henry Mill który w 1714 roku skonstruował
pierwszy działający model maszyny do pisania. Niektórzy jako właściwą
datę powstania klawiatur podają rok 1943 kiedy to stworzono pierwsze
tego typu urządzenie ENIAC
 Rodzaje klawiatur
 Mechaniczne, historycznie najstarsze – ruch
klawisza za pomocą mniej
lub bardziej skomplikowanego systemu dźwigni,
cięgien itp. układów
mechanicznych bezpośrednio wykonuje czynność
użyteczną (np. napęd
dźwigni w maszynie do pisania, przestawienie
tarczy w arytmometrze
mechanicznym) stykowe – ruch klawisza
powoduje bezpośrednio zwarcie (lub rzadziej,
rozwarcie) w układzie
elektrycznym/elektronicznym:
sprężynowa.
► Membranowa – wykonana jest z kilku warstw:
warstwa z nadrukiem
graficznym wykonana z poliestru lub poliwęglanu,
warstwa laminująca,
warstwa poliestrowa z nadrukowanym obwodem
drukowanym (technika druku – sitodruk, farby
przewodzące prąd),
membrana oddzielająca, kolejna warstwa z
nadrukowanym obwodem drukowanym i kolejna
warstwa laminująca. Membrana oddziela obwody
drukowane poza momentem, gdy naciskany jest
przycisk.
z gumą przewodzącą – wciśnięcie klawisza
powoduje dociśnięcie gumy przewodzącej
do obwodu drukowanego, powodując znaczne
obniżenie rezystancji
pomiędzy końcówkami pola stykowego
► Bezstykowe - optoelektroniczna – ruch klawisza
powoduje wsunięcie
lub wysunięcie przesłony do/z transoptora
pojemnościowa – obecnie stosowana rzadko –
klawisz połączony jest z elementem zmieniającym
pojemność współpracującego
kondensatora najczęściej poprzez wsunięcie się
między okładziny
kontaktronowa – naciśnięcie klawisza powoduje
przysunięcie magnesu
do kontaktronu wymuszając zwarcie styków
 Rodzaje klawiatur – część 2

 Ekranowe: ► Wirtualna klawiatura podczas pracy

dotykowa – na ekranie wyświetlany jest układ
klawiszy, dotknięcie
zaznaczonego miejsca jest równoznaczne z
wprowadzeniem znaku;
konieczne jest posiadanie specjalnego monitora
dotykowego
klasyczna – na ekranie wyświetlany jest układ
klawiszy, kliknięcie
myszką w wybranym miejscu jest równoznaczne z
wybraniem znaku;
wariant zbliżony do poprzedniego, ale nie wymaga
specjalnego monitora.
wirtualne – na dowolnej płaskiej
powierzchni (zwykle biurku)
wyświetlany jest obraz klawiatury, a
odpowiedni układ optyczny
analizuje, które obrazy klawiszy zostają
dotykane.
Zaletą klawiatur ekranowych, w
porównaniu z fizycznymi, jest
łatwa możliwość zmiany ich formy i
wizualna prezentacja wielu
zestawów znaków obejmujących przeróżne
alfabety.
 Mysz jako urządzenie peryferyjne

 Urządzenie wskazujące, które jest używane podczas pracy z

interfejsem graficznym systemu. Mysz umożliwia poruszanie
kursorem po ekranie poprzez przesuwanie jej po powierzchni.
Mysz odczytuje zmianę swojego położenia, a po zamianie na
postać cyfrową komputer dokonuje zmiany położenia kursora
na ekranie. Mysz często wyposażona jest w rolkę do
przewijania ekranu, lub dodatkowe przyciski.
Amerykański urząd patentowy zarejestrował wniosek w 1970 r.
Budowa myszki komputerowej trwała 5 lat. Engelbart
zaprezentował gotowe urządzenie 9 grudnia 1968 roku podczas
Fall Joint Computer Conference w San Francisco. Prezentacja była
tak doniosła, że zyskała miano “Matki wszystkich prezentacji”.
 Rodzaje myszy ze względu na budowę
 Mysz mechaniczna (kulkowa) – mysz
wykorzystująca metalową kulkę pokrytą gumą,
oraz system rolek. Kulka pod wpływem tarcia o
powierzchnię obraca się. Rolki odzwierciedlają
przesunięcie kursora myszy na ekranie w pionie i
poziomie.
► Mysz optyczna (diodowa) – mysz, w której ► Mysz wertykalna – mysz
podstawie zainstalowana jest jedna, lub przypominająca wyglądem długopis.
więcej diód elektroluminescencyjnych Mysz jest lekka, trzymana w ręku co
oświetlających powierzchnie pod myszą, pozwala na pracę ‚w powietrzu’.
soczewka ogniskująca oraz matryca CCD. Czujnik optyczny myszy znajduje się
Dioda generuje strumień świetlny, który w dolnej części.
podczas ruchu myszy jest odbijany od
podłoża, a następnie skupiany na matrycy
CCD, która zamienia światło na prąd
elektryczny. Ładunki są odpowiednio
interpretowane przez elektronikę urządzenia.
Mysz tego typu posiada procesor sygnałowy
DSP (Digital Signal Processor).
 Rodzaje myszy ze względu na budowę
 Mysz przewodowa – najbardziej
rozpowszechniony typ myszy, podłączony
za pomocą kabla. Zalecany jest np. dla
graczy, ze względu na znacznie mniejsza
opóźnienia w reakcji na ruch. Połączona za
pomocą portu szeregowego, PS/2 (mini
DIN), lub USB.
► Mysz bezprzewodowa – nie wymaga
przewodowego podłączenia do komputera.
Do komputera podłączony jest jedynie
moduł komunikacyjny. Pomiędzy modułem,
a myszą dane przesyłane są przy pomocy fal
radiowych. Taką myszą można pracować w
odległości od kilku do kilkunastu metrów od
komputera. Połączenie bezprzewodowe za
pomocą Wi-Fi, lub Bluetooth.
 Mikrofon jako urządzenie peryferyjne

► Przetwornik elektroakustyczny służący do przetwarzania fal

dźwiękowych na zmienny prąd elektryczny. Pierwszy mikrofon został
skonstruowany w 1827r. przez Charlesa Wheatstone’a. Jednak pierwsze
mikrofony zostały wyprodukowane w latach 70. XIX wieku za sprawą
Graya i Bella, wykorzystano w początkach telefonii.
Mikrofon jaki znamy dzisiaj, pojawił się w Niemczech, w roku 1931 za
sprawą Emila Berlinera. W zależności od sposobu przetwarzania energii
mechanicznej na elektryczną, rozróżnić można mikrofony stykowe,
magnetyczne z ruchomą cewką tzw. dynamiczne, magnetyczne oraz
piezoelektryczne.
Rodzaje mikrofonów

 Kwasowy – pierwsze mikrofony, w których połączona z membraną iglica porusza się w

rozcieńczonym kwasie.
 Stykowy (węglowy) – Mikrofony węglowe zostały opracowane przez Thomasa Alvę Edisona jako
ulepszenie mikrofonu kwasowego,w którym kwas zastąpiono granulkami węgla, zmieniającymi swą
rezystancje pod wpływem ciśnienia wywieranego przez membranę na granulat.
 Piezoelektryczny – Pod względem elektrycznym mikrofony piezoelektryczne są kondensatorami.
Przetwarzają one sygnał akustyczny w sygnał napięciowy. Bardzo wrażliwe na wilgoć i zmienny
temperatury, gdyż zbyt duża temperatura powoduje trwałe zmiany w ich działaniu.
  Dynamiczny (magnetoelektryczny) – Drgania powietrza wytwarzane przez fale dźwiękowe
poruszają cienką elastyczną membranę i połączoną z nią cewkę umieszczoną w silnym polu
magnetycznym wytwarzanym przez magnes. W wyniku tego generowane jest napięcie na zaciskach
cewki – siła elektrodynamiczna, czyli drgania umieszczonej pomiędzy biegunami magnesu
cewki,wzbudzają w niej prąd elektryczny o częstotliwości odpowiadającej częstości drgań fal
dźwiękowych.
Rodzaje mikrofonów cz.2

 Cewkowy – głównymi elementami cewkowych mikrofonów są nabiegunnik będący źródłem stałego

pola magnetycznego oraz membrana uformowana do postaci kulistej czaszy (często specjalnie
pofałdowanej, aby zwiększyć obszar podatności)
 Wstęgowy – odbiornik energii akustycznej stanowi tutaj cienka wstęga aluminiowa, zawieszona
między nabiegunnikami magnesu. Tylko jedna strona wstęgi jest otwarta i wystawiona na działanie
fal akustycznych. Druga strona jest osłonięta szczelną obudową, zakończoną długą rurką, zwinięta
spiralnie w pudle stanowiącym podstawę mikrofonu.
 Światłowodowy – Wiązka światła przesyłana przez pierwszy światłowód po odbiciu od środka
membrany pada na początek drugiego światłowodu.Drgania membrany powodują zmiany natężenia
światła, które następnie zostają zamienione na sygnał elektryczny.
 Pojemnościowy elektretowy – Mikrofon elektretowy jest odmianą mikrofonu pojemnościowego,
którego membrana albo nieruchoma okładzina wykonana jest z elektretu – dielektryka o trwałej
polaryzacji elektrycznej, przez co zbędne jest zasilanie phantom, choć czasem jest używane, ale nie
służy wówczas do polaryzacji dielektryka, lecz do zasilania wbudowanego przedwzmacniacza.
 Głośnik jako urządzenie peryferyjne

 Przetwornik elektroakustyczny (odbiornik energii elektrycznej

przekształcający prąd elektryczny w fale akustyczną). Idealny
głośnik przekształca zmienny prąd elektryczny o odpowiedniej
częstotliwości na falę akustyczną. Potocznie głośnikiem nazywa
się również zespół głośników zamknięty we wspólnej obudowie,
poprawnie nazywany zestawem głośnikowym. Kolumna
głośnikowa natomiast to rodzaj zestawu głośnikowego
składającego się z kilku takich samych głośników ustawionych w
linii w obudowie.
 Podział głośników ze względu na budowę
 Magnetoelektryczne (dynamiczne) – w
polu magnetycznym magnesu stosuje się
przewodnik (cewkę magnetyczną), w
którym płynie prąd elektryczny.
Oddziaływanie magnesu i przewodnika z
prądem wywołuje ruch przewodnika, o
którego przymocowana jest membrana.
Cewka jest połączona sztywno z
membraną, a całość jest odpowiednio
zawieszona tak, aby zapewnić osiowy ruch
cewki w szczelinie magnesu bez
pocierania się o magnes.
► Elektromagnetyczne – ► Elektrostatyczne – na
przepływ prądu o
częstotliwości akustycznej
powoduje powstanie
zmiennego pola
magnetycznego. Pole to
magnesuje rdzeń
ferromagnetyczny połączony z
membraną. Przyciąganie i
odpychanie rdzenia powoduje
drgania membrany.
naelektryzowaną membranę z
cienkiej folii oddziałują dwie
perforowane elektrody,
umieszczone z obu stron folii
(jedna elektroda ma odwróconą
fazę sygnału o 180 stopni w
stosunku do drugiej), w ten
sposób wywołując drgania folii
w takt sygnału.
Monitor jako urządzenie peryferyjne

 Urządzenie wyjścia, które służy do komunikacji użytkownika z

komputerem. Wizualizuje on działania programów. Monitory
CRT były używane na początku, od 2005 roku zostały
zdominowane przez monitory LCD ,bo nie wytwarzają pola
elektromagnetycznego ,które było bardzo intensywne w CRT.
Również nie zajmują zbyt wiele miejsca . Sygnał jest
przesyłany analogowo przez złącze D-Sub lub gniazda cyfrowe
przez złącze DVI, HDMI, co pozwala uzyskać lepszą jakość i
wyższą rozdzielczość.
 Podział monitorów ze względu na budowę
 Monitor CRT – Przypomina częściowo telewizor,
elementem wyświetlającym jest kineskop . Pobór
mocy jest większy niż w monitorach LCD. Do
wyświetlania obrazu używa się wiązki elektronów,
która odchylana magnetycznie pada na luminofor,
powodując jego wzbudzenie do świecenia. Ten rodzaj
monitora powoduje szybkie męczenie wzroku , jego
odświeżanie nie jest równomierne. Obraz wygląda
dobrze niemal z każdego kąta patrzenia na niego.
Bardzo szybko buduje obraz, potrafi wygenerować
całkowitą czerń, dlatego używany jest w
zastosowaniach wideo i podczas produkcji filmów
kinowych.
► Monitor LCD – inaczej panel ciekłokrystaliczny,
jest płaski, nie to co monitor CRT. Generowanie
obrazu polega na sterowaniu komórkami panelu
zawierającymi substancję ciekłokrystaliczną,
która pochłania promieniowanie emitowane przez
tylne źródło światła. Źródłem w nowszych są
diody LED, obniża to pobór energii. Jest wolny od
efektu migotania obrazu, można na nim pracować
w różnych rozdzielczościach. Czas reakcji
wyświetlacza jest o wiele większy niż w CRT.
Zajmuje on mniej miejsca, spoglądając na niego z
boku lub z góry, daje mało kontrastowy obraz.
► Monitor OLED – wytwarzana ze związków
organicznych, technologia została upowszechniona
dzięki przewadze nad LED itd. Oraz masowemu
stosowaniu w smartfonach. Rodzaj tych wyświetlaczy
charakteryzuje prosta metoda produkcji – warstwa
organiczna składająca się z pikseli-diod, jest nakładana
na płytę bazową. Ekran OLED nie wymaga
podświetlenia, gdyż wydziela światło bezpośrednio ,
dzięki czemu zapewnia najlepszy wskaźnik kontrastu
oraz prawdziwą czerń. Technologia pozwala na
zakrzywienie powierzchni ekranu. Cechuje się
największym kontrastem oraz jasnością spośród
obecnych wyświetlaczy, dzięki podświetleniu każdego
piksela. Posiada większą skalę barw i jasność niż LCD,
ponieważ jego piksele bezpośrednio emitują światło,
które nie jest zatrzymywane przez filtry polaryzacji.
Posiada krótszy czas reakcji w porównaniu do LCD. Nie
jest w nim wykorzystywana rtęć, czyli jest bardziej
przyjazna dla środowiska.
Dziękuje za uwagę 
Wszystkie źródła są w postaci
hiperłącza, większość grafik jest w
postaci modelu 3D dostępnego na
publicznej i bezpłatnej bibliotece
Microsoftu
PREZENTACJA WYKONYWANA NA NAJNOWSZEJ WERSJI PROGRAMU MS POWERPOINT