z

ANG ALAMAT
NG PERLAS SA
MINDANAO
z
LAYUNIN

 Tiyakin ang pagtatamo ng layunin sa bawat lingo na nakaangkla

sa Gabay sa Kurikulum.Sundin ang pamamaraan upang
matamo ang layunin,Maari ring magdagdag ng iba pang
Gawain sa paglinang ng Pamantayang Pangkaalaman at
Kasanayan.Tinataya ito gamit ang mga istratehiya ng Formative
Assessment.Ganap na mahuhubog ang mga mag-aaral at
mararamdaman ang kahalagahan ng bawat aralin dahil ang
mga layunin sa bawat lingo ay mula sa Gabay sa Kurikulum at
huhubugin ang bawat kasanayan at nilalaman .
 z
KWENTONG BAYAN

 ay bahagi ng isang kalinangan na binabahagi ng isang partikular na pangkat

ng mga tao; sinasasaklaw nito ang mga tradisyon karaniwan sa kalinangan,
subkultura, o pangkat na iyon. Kabilang dito ang tradisyong pasalita tulad ng
mga salaysay, alamat[1], kawikaan at biro.

 Kabilang sa mga ito ang kulturang materyal, na mula sa tradisyunal na istilo

ng mga gusali hanggang sa mga laruang gawang-kamay na karaniwan sa
pangkat. Kabilang din sa kuwentong-bayan ang tradisyunal na kaalaman
(kaya maaring tawagin din itong tradisyong-bayan o tradisyong-pambayan),
na nagbibigay aksyon para sa mga paniniwalang-bayan, ang mga anyo at
ritwal ng mga pagdiriwang tulad ng Pasko at mga kasal, mga sayawing
pambayan, at mga rito ng pagsisimula.
z
BALIK ARAL

SAGUTAN :

 PANUTO : ILAGAY ANG SALITANG AKO PABA KAPAG ANG

PAHAYAG NA INILALAHAD AY TAMA AT MAY IBA KANA KAPAG
MALI
1. Ang alamat ay tungkol sa mga pinagmulan ng bagay, lugar,
pangalan, o hayop.
2. Naglalaman ang kuwentong-bayang ng mga tradisyon,
pagpapahalaga, at paniniwala ng bayang
pinagmumulan nito.
3. Nasa anyong tuluyan o prosa ang kuwentong-bayan.
4. Ang mito ay mga kuwento na hayop ang mga tauhan at
karaniwang nagbibigay ng aral o paalala
tungkol sa buhay at pakikipagkapuwa.
z
ANG ALAMAT NG PERLAS SA
MINDANAO
Isang binatang mangingisda ang nagkaroon ng kasintahang dalagang
Muslim sa isang pook sa Mindanao noong unang panahon. Ang
magkasintaha’y nagsumpaang pakakasal pagsapit nila sa ika-
dalawampu’t isang taon. Limang taon pa silang maghihintay.

Tuwing sila’y mag-uusap, ipinaaalala ng isa’t isa na huwag makalimot

sa sumpaan. Laging nangangako ang binata na ang dalaga lamang ang
tanging pakaiibigin.

“Pinakamamahal kita Leoniza,” ang magiliw na sabi ng binata. “Ikaw

lamang ang babaing iibigin ko habang buhay. Gugustuhin ko pa ang
kamatayan kung hindi rin lamang ikaw ang aking magiging kapalaran.
Salamat, mahal ko,” natutuwang tugon ni Leoniza. “Napaka-dakila ng iyong pag-ibig. Sana’y
palarin ka sa iyong paghahanap-buhay upang makapag-impok tayo para sa ating pag-iisang-
dibdib. Huwag ka sanang magpapabaya sa iyong kalusugan. Mag-ingat ka sa iyong
paglalayag,” dugtong pa.
“Maraming salamat, mahal ko, sa iyong mga paalaala,” tugon ng binata, sabay paalam.
Laging nagsusunuran at waiang pagkukulang ang magkasintahan sa isa’t-isa. Kapuwa sila
tapat sa sumpa. Walang madilim na panginorin sa kanilang pag-ibig. Laging bukang-
liwayway. Walang pagmamaliw ang kanilang pagtitinginan. Subali’t mapagbiro ang tadhana.
Biglang nawala ang binata at hindi na napakita sa kanyang kasintahan.

Parang mababaliw si Leoniza. Araw at gabi’y nasa daungan upang magba-sakaling magkita
sila ng kanyang minamahal. Umulan at umaraw ay nananatili siyang nag-aabang sa
daungan, hanggang sa iluwal sa maliwanag ang bunga ng kanilang pagkakasala.
Naging tulala ang dalaga. Sa tuwina’y nakatayong walang kibo na animo’y isang rebulto.
Walang katinag-tinag na napako ang paningin sa laot ng dagat. Minsa’y maluha, minsa’y
humahalakhak. Dumating ang saglit na hindi sukat asahan. Siya’y naging isang taong-bato.
Diumano, isang araw ay nakita ng mga nagmamasid na lumuluha ng perlas ang taong-bato.
Biglang lumaganap ang balita. Ang taong-bato ay dinumog ng mga tao upang sila’y manlimot
ng perlas.
Isang inang dukha ang nagtiyagang naghintay ng iluluhang perlas. Kasama niya ang anak
na pipituhing taong gulang. Yumakap sa rebulto ang ina’t nagmakaawa, “Bigyan mo kami
ng iyong perlas.” Nang ang ina ay bumitaw sa pagkakayakap sa rebulto ay hindi niya
makita ang kanyang anak. Hanap dini, hanap doon. Inabot ng dilim ang ina sa paghahanap
subali’t nawalan ng saysay.
Nang magsawa ang bata sa paglalaro sa may dalampasigan, saka pa niya naalaala ang
kanyang ina. Kanyang pinagbalikan at tinalunton ang kinaroroonan ng taong-bato. Hindi
niya naratnan doon ang kanyang ina.

“Inay, inay, narito ako…! Saan ka naroon?” ang sigaw ng bata, tuloy yakap sa paanan ng
rebulto.
Naantig ang damdamin ng taong-bato. Kanyang naalaala ang kanyang yumaong anak. Ang
kanyang mga mata’y dinaluyan ng masaganang luha.
Kinabukasan, ang ina ay nagbalik sa lunan ng taong-bato. Natuklasan niyang nagkalat ang
mga perlas sa paligid ng rebulto. Siya’y nanlimot ng perlas. Kinamaya-maya’y dumating ang
nawalay na anak.
“Saan ka nanggaling? Kahapon pa kita hinahanap! Hanggang ngayon ikaw ay aking
hihintay!”
“Akopo’y nanlimot ng kabibi. Nagbalik po ako sa rebulto, ngunit kayo’y wala na roon!”
“Bakit hindi ka umuwi sa atin?”
“Hindi ko alam ang daan sa pag-uwi. Sa bahay po ng kaibigan ko ako natulog. Ako’y
kanyang ipinagsama nang makitang iyak kayo nang iyak!”
“Tulungan mo akong manlimot ng perlas. Pagkatapos ay uuwi na tayo.
Nang malaunan ang kinatatayuan ng taong-bato ay nakarating ng talpukan ng alon. Ang
rebulto ay tinangay ng alon. Ito’y napalaot sa pusod ng dagat hanggang sa nawala.
Ang luha ng dalagang nabigo sa pag-ibig ang pinagmulan ng maraming perlas sa dagat ng
Mindanao.

Ang inyong nabasa ay isang alamat tungkol sa mga perlas ng Mindanao. Ngayon ay
makakabasa tayo muli ng isa pang kwentong bayan.
 PAGSASANAY BILANG 1
z

PANUTO: ILAGAY ANG KK KUNG KASING KAHULUGAN AT KS NAMAN

KUNG KASALUNGAT ANG MGA SALITA SA MGA TANONG

1. Sana’y palarin ka sa iyong paghahanap-buhay upang makapag-

impok tayo para sa ating pag-iisang-dibdib. “MAKAPAG - IPON “

2. Maraming salamat, mahal ko, sa iyong mga paalaala,” tugon ng

binata, sabay paalam. “SAGOT”

3. Isang inang dukha ang nagtiyagang naghintay ng iluluhang perlas.

“MAHIRAP”

4. Kanyang pinagbalikan at tinalunton ang kinaroroonan ng taong-bato.

“SINUNDAN”

5. Kanyang naalaala ang kanyang yumaong anak. “NABUHAY”

z
PAGSASANAY BILANG 2

PANUTO: SAGUTIN ANG MGA TANONG NA NAKALAGAY SA

IBABA AT ILAGAY ITO SA ISANG MALINIS A PAPEL

1 Makatarungan bang gamiting tauhan ang hayop sa isang akda sa

pagbibigay ng aral? Patunayan.

2 Ano – ano ang apat na uri ng Kuwentong – Bayan at ipaliwanag

ang mga ito isa – isa

3 Sa iyong palagay dapat ba natin pag aralan ang Kuwentong-

Bayan? Ipaliwanag.
z
TAKDANG ARALIN

ISAYLAYSAY ANG MGA NATUTUNAN NGAYONG ARAW BATAY

SA ATING MGA TINALAKAY AT ISULAT ITO SA ISANG BUONG
PAPEL
z

SALAMAT AT PAGPALAIN TAYO NG

PANGINOON!!!