Professional Documents
Culture Documents
Pallati I Endrrave I Ripunuar
Pallati I Endrrave I Ripunuar
Pallati I Endrrave I Ripunuar
Autori: Kadare
Drejtimi letrar: Realizmi socialist
Periudha letrare - Letërsi bashkëkohore
Lloji i romanit: modernist, absurd. Ndërtohet mbi bazën e alegorisë, analogjisë, absurdit, groteskut.
Të dhëna rreth veprës: Bën pjesë në letërsinë perandorake të Kadaresë, e cila nis me poezinë “Në mesditë Byroja politike u
mblodh”, ku pranëvihet ngjashmëria otomane me atë komuniste. Botohet për herë të parë si skicë-roman në ciklin me novela
“Gjakftohtësia” (1980), e më pas e ndërfuti në vëllimin “Emblema e dikurshme” (1981). Motërzimi i plotë i romanit del në
Tiranë më 1988 e në Paris më 1995, ku hasim fare pak ndryshime, ndër të cilat, emërtimin e personazhit nga Ebu-Qerim në
Mark-Alem.
Titulli: Pallati i ëndrrave. Titulli ndërtohet mbi pranëvënien e dy simboleve
Subjekti: Ngjarjet zhvillohen në kohën e Perandorisë Osmane, nën të cilën përshkruhet fryma e sistemit komunist dhe e
Shqipërisë së kohës, duke pasur si personazh kryesor Mark-Alemin nga familja e Qyprillinjve, të nipin e Kryevezirit, i ngarkuar
të zbulojë plojën që përgatitet në Pallatin e ëndrrave ndaj familjes së tij. I gjendur nën presionin e një pune të tillë, zbërthimit të
ëndrrave, Mark-Alemi tjetërsohet nën trysninë, ndjenjën e ankthit, që ushtron sistemi diktatorial i sulltanit sovran përmes veglës
së tij, “Pallatit të ëndrrave” , dhe, në pamundësi për ta dalluar kryeëndrrën (të shpikur), bëhet shkas për goditjen që pëson ungji i
tij, Kurti. Lufta e brendshme për pushtet e ngre Mark-Alemin deri në postin e drejtorit të Pallatit të ëndrrave, ku gjatë kthimit të
tij me karrocën e drejtorit, në mënyrë alegorike, parasheh vdekjen e vet.
SIMBOLIKA E TITULLIT: pallat
FIGURA
SIMBOL
GROTESK
Fantazmogorik/ Homolog ëndërr Tentakulat i ka të shtrira në çdo skaj të
i orakullit të Delfit Perandorisë:
Tabir Saraji ishte me të vërtetë më shumë se
INSTITUCION DHUNE/PUSHTETI c’dukej. E kishte menduar, gjithsesi, të madh, por
Vendi ku përplasen rrymat e kurrsesi kaq të merimangshëm.”
kundërta në luftën për pushtet. “Pallati i Endrrave “f. 65
MADHëSHTI E Zyrat dhe Arkivi të mbushura
Analogji me “Ferrin” e KTHYER Në me ankth dhe vrasje
Dantes: mesoret e pallatit si PALLAT TMERR
kalimet midis rrathëve Përbindësh,. S’të mjaftojnë të tjerat,
Vegël në duart e po na hëngërke dhe njerëz.” “Pallati
Hierarki turmave i Endrrave” f. 126
injorante: Fshehtësia si element kyç në
Analogji me Komitetin Simbolika e funksionimin e tij:
Qëndror dhe godinën e ngjyrave: - Miti i diktatorit: Turmat e pafundme Fshehtësia është urdhri i madh i
Ministrisë së Ounëve të kafe Sulltani sovran vërtet nuk qeverisin, Tabir Sarajit; Tabiri përbën një
Brendshme -e bruzta/ gjithëgjendshë por kanë një vegël, me fshehtësi të madhe, por
gurkali m dhe i anë të së cilës ndikojnë Interpretimi është fshehtësi mbi
(kupolat e pashfaqur në të gjitha punët, fshehtësi. “Pallati i
(ndikim nga aventurat dhe krimet e Endrrave” f. 104
pallatit,
“1984” – shtetit, dhe ky është
petkat,
George Orëell) Tabir Saraji.
karroca)
“Pallati i
simbol i
Endrrave” f. 104
censurës
Procesi i grumbullimit, mbikqyrjes dhe HIPNOSI – perëndia greke e gjumit, i cili
interpretimit të ëndrrës si hetim dhe dënim i derdhte ëndrra gjatë natës në veshin e
mendimit të lirë njerëzve.
Simbol i pavetëdijes
njerëzore
DOSJA
1) ëndërrparja/ denoncimi: akt ELEMENT
i dhunuar, i shtypur prej
juridik hetimor: emri, profesioni, NDëSHKUES Simbol i mendimit të lirë sistemeve politike despotike
vendbanimi, koha dhe vendi i Në
parjes së ëndrrës KOMUNIZëM Nënshtresë frojdiane: zhvendosje/kondensim dhe censurë
2) ëndrra/denoncimi mbahet në
DOSJE E stisur nga Endërr Objekti i parë rrëfimor mbi të cilën ndërtohet romani:
kryeëndërrorë quhet ndryshe roman i ëndrrës
t në interes të
3) Fletëthirrja e ëndërrparësit si i
njërit apo Rrafshi kryesor i zbërthimit të psikologjisë së
dyshuar
tjetrit grup në
Plojë/ personazheve, situatave, mjediseve, me ngjyresë
luftën për
pushtet Komplot/ simbolike, groteske dhe absurde
4) Kryeëndrra metaforizohet me smirë
nepërkën vdekjeprurëse
-ëndërrparës Nënkuptim i denoncimit dhe hetimit të individëve:
Kryeëndrra = denoncues “Historia e shteteve është ajo e përpunimit të ëndrrave. I
(simbolet): -ëndërrçues pari në historinë e botës, shteti ynë perandorak e ngriti
Urë: mbiemri i = informator i në një lartësi të re shpjegimin e ëndrrave, duke e
Qyprillinjve në shqip sigurimit të Shtetit. zyrtarizuar atë” “Pallati i Endrrave” f. 46
-vegël muzikore:
eposi i kënduar për ta Kumtohet fajësia e
në Ballkan -dem i popullit në krimin
egërsuar: smira e politik
sulltanit sovran për
eposin që u kushtohet
Biblioteka e mark-
Alemit – libri I
BASHëNDRRA –
kronikës së
KRYEëNDRRA qyprillinjve
Në atë mbiemër (Urajt), si në një kumt të fshehtë, qe paralajmëruar fati i Qyprillinjve brez
në brez. Që ura të qëndronte, në themelet e saj kishte kërkuar një pre. Kaq kohë kishte
kaluar, megjithatë, spërkatja e atij gjaku mbërrinte që larg, gjer tek ata. Që të qëndronte
ura … Që të qëndronin Qyprillinjtë, ata që duhej të quheshin Urajt.
Ndoshta pikërisht për këtë arsye, njëlloj si grekët e vjetër që, kur shoqëronin varganin
mortor, i prisnin flokët e tyre, në mënyrë që shpirti i të vdekurit, në rast zemërimi të beftë, të
mos i njihte dot për t’i dëmtuar, ashtu edhe Qyprillinjtë e kishin ndërruar mbiemrin për t’iu
shmangur, kështu, njohjes prej urës.
Ai e dinte këtë, megjithatë, përsëriti me vete: Mark Ura, Gjorg Ura, ndërsa penën e mbante
ende në dorë, thua se mëdyshej të nënshkruante apo jo me të në “Chronique”-n e lashtë.”
“Pallati i ëndrrave” f. 229-231
“-Ai e krahasoi eposin që këndohet për ne, me Nibelungen të gjermanëve dhe shtoi se, në
qoftë se për një familje të madhe gjermane apo franceze do të këndohej qoftë dhe një e
qindta e eposit që këndohet sot për ne në Ballkan, kjo do të trumbetohej si mburrja dhe
mrekullia më e madhe për ta. Kurse ju Qyprillinjtë mezi kujtoheni për këtë. Kështu më
tha.” “Pallati i Endrrave” f.90
“Ah, ja, më në fund, ajo që kërkonte, kryeëndrra fatale që e kishte cuar ungjin e tij në varr,
kurse atë në postin e drejtuesit të Tabirit. E lexoi me vështirësi, sikur sytë t’i kishte të lidhur
me ca fasha të bardha që e kalonin dritën copa-copa. Ishte pikërisht ajo ëndrra e
perimeshitësit kryeqytetas, që ai e kishte kaluar dy herë nëpër duar dhe përafërsisht me atë
zbërthim që e dinte: Ura – Qypria - Qyprillinjtë. Vegla muzikore – eposi shqiptar. Demi i
kuqërremtë, që, i nxitur prej saj, do të sulmonte shtetin. O Zot, ia bëri ai me vete. I dinte
fare mirë të gjitha këto, megjithatë, kur i pa të shkruara, u ngjeth i tëri. E mbylli dosjen dhe u
largua me po ata hapa të ngadaltë.”
“Pallati i Endrrave” f. 225-226
Skeda e analizës
Koha:
1. Koha ciklike :Dimër-deri në dalje të pranverës
2. Koha lineare: Vitet në të cilin ndodhin ngjarjet janë të papërcaktuara, megjithëse nënkuptohet fillimi i dhjetëvjeçarit të parë
të shekullit të XIX-të. Procedeja artistike me kohën është e shumëfishtë sepse koha në roman ecën ngadalë, madje edhe
mbrapsht. Ecja mbrapsht e kohës shfaqet më së miri në pjesën e Arkivit ku përmes retrospektivës shrihet mbikqyrjes së të
pavetëdijshmes njerëzore, përmes përfetsave gjuhësore, në tri epoka: 1) Bashkëkohësia “Kryeëndrra”, 2) Periudha klasike
otomane -“Bashëndrra” / Beteja e Fushë-Kosovës, 3) Antikiteti (Orakulli i Delfit)-arkeoëndrra
Vendi: Ngjarja zhvillohet në disa hapësira /vende të ndryshme njëkohësisht:
1) Shtëpia e Mark-Alemit
2) “Pallati” i Qyprillinjve (sarajet e Kryevezirit, ungjit të Mark-Alemit)
3) Pallati i ëndrrave/Tabir Saraj me të gjitha degëzimet e tij (strukturën e ferrit).
Konflikti: Lufta e brendshme për pushtet midis numrave 1 dhe 2. Raporti individ-shtet
Tema: Totalitarizmi si shtypje e lirive dhe të të drejtave të njeriut në çdo kohë e hapësirë
Mesazhi filozofik:Totalitarizmi krijon rrathë viciozë të frikës, dhunës psikologjike , krimit, vrasjes, mbi individin që
mbivendosen
Struktura e romanit /
Tiparet e rrëfimit
Rrëfmi i ngjarjeve bëhet në vetën e tretë nga pozita e një narratori të gjithëdijshëm. Kjo është
zgjedhje e teknikës së rrëfimit, që në mënyrë të ndërgjegjshme përdoret për të paraqitur absurditetin mbi
të cilin ndërtohet jeta politike dhe shoqërore e një shteti. Thyerjet më të mëdha rrëfimore shfaqen në
kapitujt e “Arkivit” dhe të “Ditës së pushimit” . Rrëfimi kadarean në këtë vepër priret kah poetikat
moderne, me thyerje të brendshme si pasqyrim i psikozave të individit në raport me pushtetin dhe
shoqëritë jo-demokratike.
Titulli i veprës dhe titujt e kapitujve kanë vlera dyfishe duke u shfaqur si një nga tiparet bazë të
romanit.
Të dhëna mbi personazhet
1. Mark – Alemi shfaqet nga narratori si personazh kryesor ku emri i tij është një hermafrodizëm katoliko-
musliman, me origjinë shqiptare duke qenë se familja e tij rrjedh nga Roshnica e Beratit. Përmes tij narratori që përçon
idenë e kërkimit të rrënjëve identitare të humbura nga tjetërsimi dhe njëkohësisht idea se shqiptarët e pranuan me
dëshirë tjetërsimin kulturor për shkak të pushtetit që ju ofruan. Përcjell konfliktin e përhershëm midis individit dhe
pushtetit. MARK =
SHëN- MARKU ALEM
(Apostull i (NJERëZIM/
Krishtërimit) turq.)
2. Kurti – ungji i Mark – Alemit, cilësohet ndryshe si lulja e egër e Qyprillinjve. është njëkohësisht edhe tjetërmendsi, krejt
i papajtueshëm në mendësi me frymën diktatoriale që përçon ngrehina e Pallatit të ëndrrave si vegël ndëshkuese dhe
kontrolluese e sovranit (Enver Hoxhës).
“-Kurse unë them se ai është ngreha e vetme në shtetin tonë, nëpërmjet së cilës pjesa e errët e ndërgjegjes së gjithë shtetasve krijon një përkitje të
drejtpërdrejtë me shtetin. Turmat e pafundme vërtet nuk qeverisin, por kanë një vegël, me anë të së cilës ndikojnë në të gjitha punët, aventurat dhe krimet
e shtetit, dhe ky është Tabir Saraji. Pavarësisht nga të gjitha këto, për mua ai është institucioni më kots, desha të them më i marrë i këtij shteti,
Do të ishte i marrë në një botë logjike. Kurse në botën tonë mua më duket më se i zakonshëm.” “Të ndash pushtetin me dikë do të thotë së pari të ndash
krimet”
3. Veziri – e kundërta e Kurtit, i ashpër, fanatik, i akullt, i përmbajtur, i ftohtë, përfaqësues i pushtetit si njeriu i dytë më I
pushtetshëm i perandorisë, ndaj të cilit sulltani i tregon dhëmbët nëse ai guxon të rebelohet ndaj tij.
4. Punonjësit e Tabir- Sarajt – janë personazhe të dorës së dytë, pa identitet, shprehin opinionin publik dhe ndihmojnë në
zbërthimin e terrorit politik dhe psikologjik që ushtron Tabir Saraji.
5. Sulltani – fryma e tij është e gjithëgjendshme, por nuk shfaqet asnjëherë, kësisoj krijohet miti i tij. Përfaqëson figurën e
Tiparet e modernizmit
Flegrat- kapakë dritaresh. / Qafëzës së palltos- grykore. U panë hënabrenda- shkojnë mirë me njeri-tjetrin,
Hutinë- gjendje, ngrehinë- ndërtesë, mesore- në mes, U pamë hënëjashtë-nuk shkojnë mirë me nheri-njeri-tjetrin.
denbabaden- i lashtë, ojnatare- lozonjare, parazbulonte, Njerith-njeri i vogël, / Vajza të humbëta - të harruara,
llahtari e gropshme, prushanë- mangall ( enë ku vendoset Me lutësore në dore- me libërin e lutjeve në dorë( lutësore- vend i vogël në kishë ku
prushi), luten njerëzit).
gjithnajës- të tërësisë, kumt- shenjë: nëndhesë-nëntokë, / njeri i kurrfartë- njeri i humbur,
Shestim- qëllim, synim. Ditën më të kurrfartë- ditën më ciknë- acar , / lagaterrshëm-mot i paqëndrueshëm
pakuptim, lodrim fjalësh- dredhi fjalësh, gjithkahnajë- gjithandej, / shtijekeq- që shtiret, që nxit.
spikamë- hije / Shemërie- armiqësi, Gërgamë- nxitje, ankim, / Zgavrim- gërryej,
Gjerbi- e piu, / mahitej- bën shpoti, qesëndi. ajthi-palca , / diellisht e spërkaste
lakth në fyt- zvogluese për lak, / flegronte- e ndante copa copa
borimën- borë e imët e përzier me shi
Djerrina me hedhurina - e papunuar, // shurdhëri- padëgjim, / hirnosej- të
vrasitë- eliminime, / Dyzohej- gjendje e dyfishtë,
mbeturat,
mjegullinë - e paqartë, mosrrokshmja- e pakapshme, platit-u tulat, u dobësua, / arkëmort- arkivol, çarturi- prishje, stërëndrra,
venome-e drejtë zakonore që vendoset dhe zbatohet nga shkarëzima- shkarje, makthparësi
gjithë. cytanike- shtytëse, makthdërguesi, zhaurimë- zhurmë,
Mos do më quash tjetërmends- me mendime të ndryshme. zhurmëri- zukamë- zhurmë e vijueshme, llangosur-fëlliqur, tjetërjetshme-përtej
nusja e shqepët- nusja e çalë, / çarturi- prishur nga mend, jetës,
MITE DHE LEGJENDA
Rimarrja e miteve e legjendave dhe çmitizimi i tyre ose vendosja në kontekste të ndryshme, si poetikë tipike moderniste, i jep shkrimtarit lirinë
dhe aftësinë për të dhënë kumte dhe mesazhe të fuqishme e universale, sepse, siç shkruan edhe Kamy tek “Miti i Sizifit”, mitet janë bërë për të
ndezur imagjinatën.
Në korpusin e krijimtarisë letrare kadareane gëlon procedimi me anë të miteve rrëfimore gojore (popullore) dhe letrare, të cilat quhen ndryshe
edhe si intertekste. Gjatë leximit të romanit “Pallati i ëndrrave” hasim në një sërë rimarrjesh të miteve letrare e gojore, por ajo çka është
karakteristike për Kadarenë është dhe shtegtimi estetik i miteve nga njëra vepër tek tjetra, si një ndër format e intertekstualitetit. Kësisoj në
roman ndeshim rimarrjen e miteve të tilla si:
Mitet nga eposi i kreshnikëve, mbi bazën e të cilit qëndron edhe smira e sovranit ndaj familjes së Qyprillinjve, e sjellë gjithashtu edhe për të
përcjellë identitetin europian të shqiptarëve në dilemën midis Lindjes e Perëndimit, por edhe përmes motivit të pabesisë kumtohet edhe mbytja e
lirisë së krijimit dhe të së vërtetës, ku arti simbolizon të përjetshmen:
Ashtu si tingulli, edhe zëri i rapsodit kishte dicka jonjerëzore. Dukej sikur me një prerje të vecantë nga ai zë qenë hequr gjithë kumbimet e
përditshme, për të lënë në të ca si tingullsi të tjera të tjetërkundshme. Ishte një zë i tillë, prej të cilit kuptohej se gryka e njeriut dhe gryka e
malit për një kohë të gjatë qenë marrë vesh oër të zhdukur dallimet midis tyre . dhe pas kësaj qenë marrë vesh edhe me zëra të tjerë
gjithmonë e më të largët, duke mbërritur gjer në rënkimet e yjeve. Vec kësaj, zëri bashkë me fjalët ishin të tilla, që dukej se mund të
përdoreshin si prej të gjallëve, dhe prej të vdekurve, pra, marrëveshja qe bërë edhe me ta, madje, kjo e fundit ngjante si më e arrira.
Mark-Alemi nuk i hiqte sytë nga filli i hollë i vetmuar sipër zgavrës. Ishte ai që krijonte ankimin dhe ishte zgavra poshtë tij që i përgjigjej,
duke e shumëfishuar gjer në përmasa të frikshme atë ankim. Dhe, befas, Mark-Alemit iu bë e qartë se ajo gropë ishte zgavra e shpirtit të
kombit, të cilit ai i përkiste. Ankimi ngjitej që andej i thekshëm, shekullor.” (fq 190)
MITE DHE
Interteksti me “Ura me tri harqe” (miti i murimit);
LEGJENDA
“Mark-Alemi vazhdonte të dëgjonte i shtangur. Vite më parë, një kushëri i tyre, Aleks Ura, i kishte shpjeguar se mbiemri i Qyprillinjve s’ishte
vecse përkthimi i fjalës “Ura”, që vinte nga një urë e mocme triharkëshe në Shqipërinë Qendrore, e ngritur në kohën kur shqiptarët ishin ende të
krishterë, dhe në themelet e së cilës ishte muruar një njeri. Sipas kushëririt, një katragjysh i tyre me emrin Gjon, i cili kishte punuar si murator
në atë urë, pas mbarimit të saj, ashtu si shumë të tjerë, bashkë me kujtimin e krimit, kishte marrë dhe mbiemrin “Ura”.” (fq 97)
Intertekst me “Qorrfermani” (miti i flijimit vetjak):
Po s’kam c’t’u bëj, më ka zënë rrota bishtin. Janë të mbrojtur prej shtetit dhe nuk i dëboj dot. Mark-Alemi e kishte pyetur se c’do
të thotë kjo “janë të mbrojtur prej shtetit” dhe atëherë kafetari, që e priste këtë pyetje, i kishte treguar dicka që e kishte lënë
gojëhapur. Të verbrit që vinin në kafe nuk ishin të verbër dosido, të bërë kështu nga sëmundja apo ndonjë goditje, as të plagosur
në luftë. Të qenë të tillë, ai do t’i mirëpriste me gjithë qejf në kafenenë e tij. Por ata ishin tjetër gjë dhe ishin verbuar për arsye që
njeriu e kishte vështirë ta gjente. Nga fëmijëria Mark-Alemit i kujtohej, ndonëse turbull, dekreti i famshëm i “Qorrfermanit”, me
anë të të cilit shteti kishte shpallur verbimin e dhjetëra-mijëra njerëzve që, me syrin e keq, rrezikonin mbretërinë; por vetëm prej
kafetarit kishte mësuar c’kishte ndodhur në të vërtetë: ankthin e pafund, gjuetinë e sykëqijve, së fundi, pensionet që u kishte
dhënë shteti atyre që u paraqitën vullnetarisht për t’u cliruar prej syve të vet. E kupton tani përse s’i dëboj dot nga kafeneja ime?
E mbajnë veten me të madh për flijimin e syve. Kushedi si u duket vetja, pothuajse heronj.
Si intertekste (mite) letrare hasim edhe ndikimin nga autorë të letërsisë botërore:
Miti i frymës së diktatorit sipas modelit Big Brother-it tek “1984”; ferri totalitar sipas ferrit dantesk dhe frymës së “Kështjellës”
së Kafkës, ndërsa përmes frymës së misterit, krimit e luftës për pushtet riaktualizohet miti i Makbethit të Shekspirit.
Detyrë:
Rubrika “Detyrë” në f. 191 dhe f.194.
Detyrë f.191: Cilat janë linjat kryesore të funksionimit të çdo shteti diktatorial? Si
funksionon ky shtet?
Detyrë f. 194: Përshkruajeni me fjalët tuaja botën e ëndrrave të Mark-Alemit.
Punoi: Majlinda Shapka
Praktikanti: Engjëll Luçi