Styl I Technika Wokalna W XVII I XVIII Wieku

You might also like

Download as pptx, pdf, or txt
Download as pptx, pdf, or txt
You are on page 1of 8

Styl i technika wokalna w XVII i

Przygotowała : Boron Wiktoria


XVIII w.
Styl i technika wokalna w
XII oraz XIII wieku

Przygotowała : Boron Wiktoria


“ Myliłby się ten kto chciałby określić dobrego śpiewaka jako istotę obdarzona po prostu
prawidłowo ukształtowanymi płucami, gardłem, ustami i uszami. Musi on być także zdolny
do myślenia i odczuwania “ ~Jean Baptisle Berard

● Opis cech idealnego głosu jest zawarty we francuskich traktatach wokalnych z


XVII I XVIII wieku. Te cechy to intonacja, wyrównanie brzmienia oraz giętkość.

● Francuzi większy nacisk nakładali na jasność, giętkość i nasycenie niż na


wielkość głosu, która ówcześnie jest konieczna, podczas śpiewania w
wielkich salach operowych z towarzyszeniem orkiestry.
Piszący na początku XVIII w. Le Cerf przedstawił 6 cech które czynią głos
“doskonałym” :
● Dźwięczny
● Dużej rozpiętości
● Słodki
● Jasny
● Żywy
● Giętki

Sprowadzał on zalety śpiewaka do 3 rzeczy :


● Do czystości
● Do ekspresji
● Do stosowności
Francuzi przez cały XVII i XVIII wiek w opisach “idealnego” głosu podkreślali
znaczenie : intonacji, wyrównania, jasności, giętkości, słodyczy, brzmienia, nasycenia i
szerokiego zakresu.

*brak traktatów włoskich z tego okresu

Wielu pisarzy niemieckich pisało o włoskich wymogach praktyki wokalnej :

● Śpiewak powinien posiadać głos piękny, przyjemny, drżący i pulsujący ( drżenie


powinno być umiarkowane=wibrato o wąskiej amplitudzie)
● .. utrzymać długi, nieprzerwany oddech bez respiracji
● .. mieć głos, który można określić jako: Caltum, Altum, Tenor, Bas
● .. posiadać głos brzmiący pełno i jasno na całej skali
J. A. Hiller- jego pisma dostarczają informacji dot. włosko- niemieckiej praktyki
wykonawczej. Według niego sztuka pięknego i muzykalnego śpiewu obejmuje
następujące elementy :

● Posiadanie dobrego głosu oraz czystej i wyraźnej wymowy


● Dokładne i prawidłowe intonowanie
● Wykonywanie każdej nuty stosownie do jej wartości
● Umiejętność wydobywania z pieśni właściwego jej wyrazu oraz ozdabiania jej
J. A. Hiller opisał cechy dobrego głosu i poprawnego śpiewu bardzo szczegółowo :

● Musi być: jasny, ruchliwy, dobrze ukształtowany i mieć odpowiednią rozpiętość.


● .. czysty
● .. mocny w sposób niewymuszony tzn. lekki
● .. wyrównany (górne dźwięki kształtne i cienkie, a im niżej tym pełniejsze i
grubsze w porównaniu z dźwiękami w średnicy)
● Śpiewak powinien używać bogatej palety barw wokalnych

*Hiller zaleca przysłuchiwanie się uzdolnionych śpiewakom jako o najlepszym


sposobie wyrobienia sobie poglądu o cechach dobrego głosu.
W traktacie “Von der singkunst oder Manier” C. Bernhard zawarł następujące
komentarze mówiące jak nie należy śpiewać :

● Śpiewak nie powinien śpiewać przez nos


● .. zaciskać zębów ani otwierać ust zbyt szeroko
● .. nadymać policzków i nosa jak małpa
● .. wystawiać języka
● .. marszczyć czoła ani kręcić głową
● .. przewracać oczami ani ich mrużyć
● .. pozwalać na drżenie warg

*Zaznacza on również, że aby zyskać miano śpiewaka należy oprócz dobrego głosu mieć pewną
artystyczną manierę.
Dziękuję za uwagę!

You might also like