DOŚWIADCZENIE -

CIECZ
NIENEWTONOWSK
A.
 CO TO PŁYN?
Według defi­ni­cji płyn jest to każda sub­stan­cja, która może pły­nąć,
czyli dowol­nie zmie­niać swój ksz­tałt w zależn­o­ści od naczy­nia,
w którym się znaj­duje, a także swo­bod­nie się prze­miesz­czać (prze­
pły­wać). Należy w tym miej­scu pod­kre­ślić, że pojęcie płynu jest
szer­sze od pojęcia cie­czy, ponie­waż pły­nem są także wszyst­kie gazy
oraz mie­sza­niny zło­żone z różn­ych faz fizycz­nych takie jak: piana,
emul­sja czy zawie­sina. Pod­sta­wową, dającą się mie­rzyć cechą pły­
nów jest ich lep­kość (nie należy jej mylić z gęsto­ścią jak to się
dzieje w bar­dziej potocz­nym języku). Lep­kość czyli ina­czej tar­cie
wew­nętrzne jest wła­ści­wo­ścią pły­nów opi­su­jąca ich opór wew­
nętrzny prze­ciw pły­nięciu. Lep­ko­ścią nie jest opór prze­ciw pły­
nięciu pow­sta­jący na gra­nicy płynu i ścia­nek naczy­nia, lecz jedy­nie
między cząst­kami płynu.
Ze względu na cha­rak­ter zależn­o­ści naprężeń ści­na­jących
i szyb­ko­ści ści­na­nia wyróżnia się dwa pod­sta­wowe
rodzaje pły­nów:
 New­to­now­skie
 Nie­new­to­now­skie (można tu wydzie­lić wiele pod­grup:
pla­stycz­no­lep­kie, pseu­do­lep­kie, tik­so­tro­powe i wiele
innych)
W przy­padku pły­nów new­to­now­skich (dosko­nale lep­kich)
napręże­nia ści­na­jące zależą w spo­sób liniowy od szyb­ko­
ści ści­na­nia co widać na poniższym wykre­sie. Jest to tak
zwana krzywa pły­nięcia:
Tego typu model
dobrze opi­suje
takie płyny jak
woda, czy gazy.
Druga kate­go­ria pły­nów nie zacho­wuje tej linio­wej zależn­
o­ści czyli nie spełnia prawa New­tona! Lep­kość pły­nów nie­
new­to­now­skich nie jest war­to­ścią stałą w warun­kach sta­
łego ciśnie­nia i zmie­nia się w cza­sie. Zgod­nie z tą defi­ni­cją
krzywa pły­nięcia takiego płynu nie jest funk­cją liniową.
Płyny tego rodzaju możemy podzie­lić na:
 zagęsz­czane ści­na­niem (im bar­dziej chcemy je zmu­sić
zew­nętrzną siłą do pły­nięcia, tym bar­dziej lep­kie się
stają)
 roz­rze­dzane ści­na­niem (prze­ciw­nie niż w poprzed­nim
przy­padku- wyka­zują mniej­szą lep­kość w warun­kach
dyna­micz­nych).
CO TO CIECZ NIENEWTONOWSKA?
Ciecz nienewtonowska (nieniutonowska), to płyn, który
przeczy prawom fizyki. W spoczynku, bez działającej na
niego żadnej siły zachowuje się jak zwykła ciecz, ale gdy
tylko dostarczymy mu jakąś energię, np. poprzez nacisk,
ciecz ta zachowuje się jak ciało stałe. Przykładem jednej z
najprostszych takich cieczy jest mieszanina wody i skrobi
(popularnie nazywanej mąką ziemniaczaną). W
odpowiedniej konsystencji staje się cieczą
nienewtonowską.
CO NAM BĘDZIE POTRZEBNE?

 Mąka ziemniaczana (skrobia)
 Miska
 Woda
 Łyżeczka 
PRZEPIS NA CIECZ
NIENEWTONIOSKĄ
Do miski należy wsypać skrobię. Ilość dostosuj do tego jak dużo
potrzebujesz magicznej cieczy. Następnie dolewaj wody -ciągle
mieszając. Zastanawiasz się czym? Najlepiej użyć do tego własnych
rąk!  Na początku mieszanie jest proste. Dopiero gdy dochodzimy
do punktu cieczy nienewtonowskiej mieszanie staje się trudne.
Gotowa ciecz ma konsystencję gęstej farby.
Płyn nienewtonowski (nieniutonowski) to bardzo
interesująca mikstura, którą można samemu wykonać.
Molekuły w tym płynie są połączone luźno, ale pod
wpływem nacisku formują się w uporządkowaną
strukturę, zachowując się jak ciało stałe. Ruchome piaski
są przykładem mikstury nieniutonowskiej.
DZIĘKUJĘ ZA
UWAGĘ.