ALGORITMET E RENDITJES 2

RENDITJA ME PERZIERJE
RENDITJA E SHPEJTE

1
 DİZENJİMİ İ ALGORİTMEVE
 Ka disa menyra per ndertimin e algoritmeve. Rendtja me
nderfutje perdor metoden inkrementale: Duke patur te renditur
nenvektorin A[1..j - 1], ne nderfutim elementin A[j] ne vendin e
vet, duke perftuar keshtu nenvektorin e renditur A[1 j].
 Ne kete mesim do te shohim nje metode alternative te dizenjimit,
te njohur si “Perça-e-Sundo” .
 Ne do ta perdorim metoden “Perça-e-Sundo” per te dizenjuar nje
algoritem renditjeje per te cilin koha e ekzekutimit ne rastin me te
keq eshte shume me e shkurter se ajo e renditjes me nderfutje.

2
 METODA “PERÇA-E-SUNDO” .

 Shume algoritme te perdorshem jane rekursive ne strukture: per

te zgjidhur nje problem te dhene, ata therrasin vetveten ne
menyre rekursive nje ose disa here per te zgjidhur nenprobleme
te lidhura ngushte me to.
 Keto algoritme zakonisht ndjekin nje metode “perça e sundo”:
ata e ndajne problemin ne disa nenprobleme qe jane te ngjashem
me problemin fillestar por qe jane me te vegjel ne madhesi, i
zgjidhin nenproblemet ne menyre rekursive dhe me pas
kombinojne keto zgjidhje per te krijuar nje zgjidhje te problemit
fillestar.

3
METODA “PERÇA-E-SUNDO” .

Metoda “perça e sundo” perfshin 3 hapa ne secilin nivel te

rekursivitetit:

• Ndaj (perça) problemin ne disa nenprobleme.

• Zgjidh (sundo) nenproblemet duke i zgjidhur ato ne

menyre rekursive. Megjithate, nese madhesia e
nenproblemeve eshte mjaftueshem e vogel, zgjidh
nenproblemet ne nje menyre te drejtperdrejte.

• Kombino zgjidhjet e nenproblemeve per te perftuar

zgjidhjen e problemit fillestar.

4
RENDİTJA ME PERZİERJE (MERGE
SORT )

Algoritmi i renditjes me perzierje ndjek parimin “perça e sundo”.

• Perça: Ndaj sekuencen prej n elementesh qe duhet renditur, ne dy

nensekuenca me nga n/2 elemente secila.

• Sundo: Rendit dy nensekuencat ne menyre rekursive duke perdorur

renditjen me perzierje.

• Kombino: Perziej dy nensekuencat e renditura per te prodhuar zgjidhjen e

renditur: Rekursiviteti perfundon kur sekuenca qe duhet renditur ka
gjatesine 1, rast ne te cilin nuk ka pune per te bere, meqe çdo sekuence prej
1 elementi eshte vete e renditur.

5
RENDİTJA ME PERZİERJE - PSEUDOKODİ

Thirrja fillestare: MERGE-SORT(A, 1, n)

6
RENDİTJA ME PERZİERJE – SHEMBULL PER N=8

7
RENDİTJA ME PERZİERJE – SHEMBULL PER N=11

8
 RENDİTJA ME PERZİERJE (MERGE
SORT )
 Veprimi baze i renditjes me perzierje eshte perzierja e dy
sekuencave, ne hapin “Kombino”

 Per te realizuar perzierjen , ne perdorim nje procedure ndihmese

MERGE(A, p, q, r), ku A eshte nje vektor dhe p, q, dhe r jane
indekset qe numerojne elementet e vektorit te tille qe p ≤ q < r.
 Procedura supozon se nenvektoret A[p..q] dhe A[q + 1..r] jane
te renditur. Kjo procedure i perzien dy vektoret per te formuar
nje nenvektor te vetem te renditur qe zevendeson nenvektorin
aktual A[p..r].

9
RENDİTJA ME PERZİERJE (MERGE
SORT )
Procedura MERGE kerkon nje kohe ekzekutimi te rendit Θ(n),
ku n = r - p + 1 eshte numri i elementeve qe po renditen dhe funksionon
si me poshte: Duke iu kthyer lojes me letra, supozojme se:
 Kemi dy stiva me letra mbi tavoline, ku selica stive eshte e renditur, me
letren me te vogel ne maje te stives.
 Ne deshirojme qe t’i perziejme dy stivat ne nje stive te vetme output.

 Hapi baze konsiston ne zgjedhjen e letres me te vogel nga dy stivat dhe

heqjen e saj nga stiva dhe vendosjen ne stiven output.
 Ky hap perseritet, derisa njera stive input te jete bosh, kohe ne te cilen ne
vetem marrim stiven input te mbetur dhe e vendosim ne stiven output.
 Cdo hap baze kerkon nje kohe konstante, meqenese ne jemi duke
krahasuar vetem dy letrat ne maje te seciles stive. Meqe ne kryejme te
shumten n hapa baze, perzierja kerkon nje kohe te rendit Θ(n).

10
RENDİTJA ME PERZİERJE (MERGE
SORT )
Nuk kemi nevoje qe te kontrollojme nese stiva eshte bosh ne çdo hap baze.
• Vendos ne fund te seciles stive input nje leter te veçante sentinel, qe
permban nje vlere te veçante qe e perdorim per te thjeshtuar kodin.
• Ne perdorim ∞, qe ta kemi te sigurt qe “do ta humbim” kete vlere.
• Kur ∞ eshte ne maje te seciles stive, te gjitha letrat josentinel jane vendosur
tashme ne stiven output.
• Ne e dime qe me perpara se ka saktesisht r − p + 1 letra josentinel
⇒ndalojme kur kemi kryer r − p + 1 hapa baze. Pra nuk na nevojitet kurre
qe te kontrollojme per sentinelet, meqe ato gjithmone humbin.
• Ne vend qe te numerojme hapat baze, mjafton te mbushim vektorin output
nga indeksi p deri tek dhe duke perfshire indeksin r .

11
RENDİTJA ME PERZİERJE - PSEUDOKODİ

12
SHEMBULL: THİRRJA E MERGE(9, 12, 16)

13
SHEMBULL: THİRRJA E MERGE(9, 12, 16) - VAZHDİM

14
ANALIZA E RENDITJES ME PERZIERJE
(1)
 Per thjeshtesi supozojme se n eshte fuqi e 2, pra cdo hap “perca” na con ne dy
nenprobleme, secili me madhesi saktesisht n/2
 Hapi baze ndodh kur n = 1.
 Kur n ≥ 2, duhen hapat per Merge Sort:
 Perca: Llogaritet q si mesatare e p dhe r , pra Θ(n) = (1).
 Sundo: Zgjidhen dy nenproblemet ne menyre rekursive, secili me madhesi
n/2, pra 2T (n/2).
 Kombino: MERGE per nje nenvektor me n elemente kerkon nje kohe (n),
pra C(n) = (n).
 Meqe Θ(n) = (1) dhe C(n) = (n), te dy se bashku sjellin nje funksion qe eshte
linear ne n: (n) Pra rekursiviteti per kohen e ekzekutimit te merge sort eshte

15
ANALIZA E RENDITJES ME PERZIERJE
(2)
 Le te jete c nje konstante qe pershkruan kohen e
ekzekutimit per rastin baze dhe gjithashtu eshte
koha per element vektori per hapat perça e sundo
(natyrisht nuk eshte e domosdoshme qe te perdoret
e njejta konstante per te dyja). Per kete kemi:

 Vizatojme nje peme rekursiviteti, qe tregon

zgjerimin hap pas hapi:
 Per problemin fillestar, kemi nje kosto cn, plus dy
nenproblemet, ku secili kushton T (n/2):

16
ANALIZA E RENDITJES ME PERZIERJE
(3)
• Per secilin nga nenproblemet me madhesi n/2, kemi nje kosto prej
cn/2, plus dy nenproblemet, ku secili kushton T (n/4):

17
ANALIZA E RENDITJES ME PERZIERJE
(4)
• Vazhdojme te zgjerojme pemen derisa madhesia e problemit te behet 1:
• Secili nivel ka koston cn.
• Niveli me i larte ka koston cn.
• Niveli pasardhes me poshte ka
2 nenprobleme, me kosto cn/2
secili
• Niveli pasardhes ka 4
nenprobleme, me kosto cn/4
secili.
• Sa here qe ulemi me nje nivel,
numri i nenproblemeve
dyfishohet por kostoja per
gjysmat e nenproblemeve ⇒
kostoja per nivek mbetet e
njejte.
• Ka lg n + 1 nivele (lartesia
eshte lg n).

18
ANALIZA E RENDITJES ME PERZIERJE
(5)
 Duke perdorur induksionin kemi:
 Rasti baze: n = 1⇒1 nivel, dhe lg 1 + 1 = 0 + 1 = 1.

 Hipoteza induktive eshte qe nje peme per nje problem me madhesi 2i

ka lg 2i+1 = i+1 nivele.
 Duhet te vertetojme qe pema me madhesi 2i+1 ka i + 2 nivele.
 Meqe supozojme se madhesia e problemit eshte fuqi e numrit 2, madhesia e
problemit tjeter pas 2i eshte 2i+1.
 Nje peme per nje problem me madhesi 2i+1 ka nje nivel me shume se pema e
problemit me madhesi 2i ⇒ i + 2 nivele.
 Meqe lg 2i+1 + 1 = i + 2, pema ka i+2 nivele (cfare deshem te vertetojme)

 Kostoja totale eshte shuma e kostove te secilit nivel. Kemi lg n +1

nivele, ku secili e ka koston cn ⇒ kostoja totale eshte cn lg n + cn.
 Duke mos marre parasysh termin e rendit me te ulet cn dhe koeficientin
konstant c ⇒ Θ (n lg n).
19
KRAHASIME

 Krahasuar me renditjen me nderfutje, renditja me

perzierje eshte me e shpejte.
 Per madhesi te vogla inputi, renditja me nderfutje mund
te jete me e shpejte. Por per inpute mjaft te medha
renditja me perzierje gjithmone do te jete me e shpejte,
sepse koha e ekzekutimit te tij rritet me ngadale se koha
e ekzekutimit te renditjes me nderfutje.

20
DETYRE SHTEPIE
 Bazuar ne algoritmin ne pseudokod per renditjen me
perzierje, ndertoni nje program ne C++ per kete
algoritme.
 Modifikojeni algoritmin menyre qe ai t’i rendise vektoret
ne rendin zbrites.

21
RENDITJA E SHPEJTE (QUICKSORT)
 Renditja e shpejte (quicksort).
 Deri tani kemi studiuar dy metoda klasike (iterative) të
renditjes dhe kemi vërejtur se ato janë të rendit O(n2).
 Nga ana tjetër, kemi studiuar rekursivitetin dhe ajo çka do të
perpiqemi të bëjmë është të ndërtojmë një algoritëm rekursiv
për renditjen.
 Çelësi, si gjithmonë me rekursivitetin, është të menduarit e
reduktimit të çdo rasti në një version më të thjeshtë të të njëjtit
problem duke arritur, eventualisht deri në bazë.

22
RENDITJA E SHPEJTE (QUICKSORT)
 Të rendisësh një tabelë që është boshe ose përmban një element është e
thjeshtë : mos bëj asgjë.
 Por si të arrijmë deri tek një apo zero elementë ?

 Ne mund ta ndanim tabelën përgjysëm e më pas të rendisnim të dy pjesët.

 Mirëpo, të dy pjesët do të ishin të palidhura me njëra tjetrën përveçse po të

përcaktonim një mënyrë që do të na lejonte ti bashkonim përsëri.
 Le të supozojmë se duam të rendisim një tabelë A.

 Një mënyrë e përshtatshme për ndarjen (particionimin) e kësaj tabele do të

ishte të rregullonim që të gjithë elementët në pjesën e majtë të ishin në të
majtë dhe jo më të mëdhenj se një farë elementi « bosht », dhe të gjithë
elementët në pjesën e djathtë të ishin në të djathtë dhe jo më të vegjël se
boshti.
 Pasi të arrihej kjo, vetë elementi bosht duhet të vendoset në një pozicion
ndërmejt pjesëve në një indeks që do ta quajmë « ndares ».
 Vizualisht kjo mund të paraqitet me figurën e mëposhtme :

23
SHEMBULL
Le të zgjedhim (pa u menduar se pse
për momentin) elementin e fundit të
1 2 3 4 5 6 7 8 tabelës si bosht. Atëherë detyra jonë
është që ta ndajmë tabelën në dy
10 0 50 80 90 50 30 60 pjesë të tilla që e majta përmban
elementët jo më të mëdhenj se
boshti dhe e djathta ata jo më të
vegjël se boshti e më tej ta vendosim
1 2 3 4 5 6 7 8 boshtin në mes të këtyre dy pjesëve.
10 0 50 30 50 60 80 90
Pjesa e majtë Pjesa e
djathtë

Pra boshti ne rastin tonë bëhet elementi

Kjo metodë është më e volitshmja
e mundshme nga pikëpamja e
ribashkimit të pjesëve duke qenë
se nuk kemi nevojë të bejmë asgjë
pas renditjes së secilës pjesë veç e
veç.
A[ndares] ose A[8] meqë 8 përfaqëson
indeksin e elementit të fundit në tabelë.
Vini re se në përfundim të këtij proçesi
A[ndares] do të zërë vendin përfundimtar
të tij në tabelën e renditur.
24
SHEMBULL
 Pa marrë parasysh për momentin sesi realizohet proçesi i
mësipërm i particionimit mund të përdorim pseudokodin
e mëposhtëm për të përshkruar algoritmin tone rekursiv.
 

 Për të renditur tabelën A nga indeksi i pare deri tek

indeksi i fundit:
 Në qoftë se A përmban më shumë se një element

 Particiono A duke përdorur një indeks ndarës ndërmejt

pjesëve
 Rendit A nga indeksi i parë deri tek indeksi ndarës – 1

 Rendit A nga indeksi ndarës + 1 deri tek indeksi i fundit

25
PARTICIONIM
 Particionimi (partition).
 Pra arritëm ta ndajmë problemin fillestar në dy
nënprobleme më të thjeshta dhe gjithashtu përcaktuam
edhe bazën apo pikën e ndalimit të rekursivitetit.
 Çfarë na mbetet është të ndërtojmë algoritmin që
realizon particionimin (proçesin e ndarjes në dy pjesë të
tilla që elementët në pjesën e majtë të jenë në të majtë
dhe jo më të mëdhenj se boshti dhe elementët në pjesën e
djathtë të jenë në të djathtë dhe jo më të vegjël se boshti.

26
PARTICIONIM
 Le të vazhdojmë ta marrim të mirëqenë faktin që
zgjedhja e elementit të fundit të tabelës si bosht është
zgjedhja e duhur.
 Detyra jonë është që çdo element në të majtë të elementit
tonë bosht që është më i madh se boshti të lëvizet në të
dajthtë. Në mënyrë të ngjashme, çdo element në të
djathtë që është më i vogël duhet të lëvizet në të majtë të
boshtit.
 Një nga mënyrat për ta bërë këtë përshkruhet vizualisht
më poshtë (version i Robert Sedgewick bazuar në
metodën origjinale të C.A.R. Hoare).

27
PARTICIONIM
 Elementi i fundit në tabelë është
zgjedhur si bosht. Fillojmë në anën
e majtë të tabelës dhe lëvizim
djathtas derisa të gjendet një
element të paktën po aq i madh sa
boshti.
 Pastaj lëvizim majtas nga ana e
djathtë e tabelës derisa të gjendet
një element të paktën po aq i vogël
sa boshti - shiko (a) tek figura
majtas.
 Tani i shkëmbejmë këto dy elemntë
dhe e përsërim proçesin. Mirëpo,
ne nuk kemi nevojë të shkojmë
përsëri krejt mbrapa deri në skajet
e majtë dhe të të djathtë; mjafton
që ne të vazhdojmë aty ku e lamë –
shiko (b) tek figura majtas.

28
PARTICIONIM
 Ne e vazhdojmë këtë proçes derisa lëvizjet tona nga e
majta dhe nga e djathta ose takohen në të njëtën pikë (në
të njëjtin element) ose kryqëzohen – shiko (c) tek figura
majtas.
 Më pas, e vetmja gjë që na ka mbetur për të bërë është të
vendosim boshtin në vendin e tij përfundimtar në tabelën
e renditur.
 Këtë e realizojmë duke shkëmbyer boshtin me elementin
që ndodhet aty ku shënjon indeksi i bredhjes djathtas në
anën e majtë.

29
PARTICIONIM
 Problemi jonë fillestar (renditja e të gjithë tabelës) u nda
në dy nënprobleme më të thjeshta (renditja e nëntabelës
majtas boshtit dhe nëntabelës djathtas boshtit).
 Thirrjet rekursive do të ndalojnë atëherë kur nëntabelat
që do të formohen në vazhdimësi do të përmbajnë 0 ose
1 elementë.
 E vetmja çështje për tu sqaruar mbetet zgjedhja e boshtit.

30
ZGJEDHJA E BOSHTIT (PIVOT)
 Duke qenë se ne po supozojmë që elementi A[0] në një
tabelë është i papërdorur ne mund ta vendosim vlerën
bosht aty dhe të kemi kështu një sentinel (roje kufijsh) në
skajin e majtë (tashmë e kemi theksuar se pse na shërben
një sentinel dhe nëse ka dobi përdorimi përkatës).
 Por çfarë të bëjmë me skajin e djathtë të tabelës?

 Nëse ne zgjedhim si bosht elementin në ekstremin e

djathtë atëherë ne jemi të sigurtë se nuk mund ta shkelim
kufirin e djathtë të tabelës (boshti luan rolin e sentinelës
edhe në atë anë gjithashtu).

31
ZGJEDHJA E BOSHTIT (PIVOT)
 Pra, në realitet do të kishim vlerën e boshtit si në elementin në
ekstremin e majtë ashtu dhe në elementin në ekstremin e djathtë
duke qenë kështu gjithmonë të sigurtë se nuk do të dalim jashtë
kufijve në të dy krahët.
 Po mirë, po a është e arsyeshme ta zgjedhim elementin e fundit
si bosht?
 Faktikisht ne nuk mund të jemi të sigurtë se cili prej elementëve
është më i miri.
 Idealja do të ishte po qe se do të mund të zgjidhnim elementin
që përkon me të mesmin e elementeve të tabelës për nga
madhësia (medianën) por pa i patur elementët sipas një rendi të
caktuar ne nuk jemi në gjendje ta gjejmë atë (nënkuptohet që
n.q.s. elementët do të ishin sipas një renditje të caktuar ne nuk
do të përpiqeshim ta rendisim atë).
32
ZGJEDHJA E BOSHTIT (PIVOT)
 Ne mund të provonim zgjedhje të tjera si indeksi i mesit por
përsëri duhet vërejtur se elementi korrespondues mund të jetë më
i vogli, më i madhi – një element i një madhësie çfarëdo në
përgjithësi – në varësi të vendosjes fillestare të elementeve në
tabelën origjinale.
 Pra, zgjedhja e elementit të parë, të mesit apo të fundit (nga
pikëpamja e vendndodhjes së tyre në tabelë dhe jo nga pikëpamja
e madhësisë së tyre relative) nuk do të na jepte ndonjë avantazh të
dukshëm për momentin e për rrjedhojë ne do të zgjedhim
elementin e fundit si bosht sepse në këtë mënyrë kemi nevojë të
përkujdesemi vetëm për një sentinel në skajin e majtë (n.q.s. do të
zgjidhnim si bosht një element çfarëdo të tabelës të ndryshëm nga
elementi i parë apo i fundit atëherë do të duhej që të merrnim
masa për vendosjen e dy sentinelave në të dy skajet e tabelës).

33
QUICKSORT-PSEUDOKODI
QuickSort(A, fillim, fund)
begin
If (fillim < fund)
ndares = Particiono(A,fillim, fund);
QuickSort(A, fillim, ndares-1);
QuickSort(A, ndares+1, fund);
end.
Particiono(A,fillim, fund)
begin {inicializimi}
i fillim – 1;
boshti  A[fund]; {pergatit dy seksionet perreth boshtit}
for j  fillim to fund-1 do {shqyrton dhe shkemben}
if A[j] <= boshti;
i i+1
{shkemben elementet ku jemi pozicionuar}
shkembe (A[i], A[j])
end; { for}; 
{kthen mbrapsht shkembimin e fundit}
shkembe (A[i+1], A[fund]); 
return i+1
end { Particiono }; 34
SHEMBULL PARTICIONIMI (QUICKSORT)

35
  {pergatit dy seksionet perreth boshtit}
 program renditje_shpejt;  repeat {shqyrton dhe shkemben}
 {Implementim ne Pascal i algoritmit te renditjes se tabeles me ane te metodes se shpejte, ose  {shqyrton djathtas}
e} {ashtuquajtura quick sort}  repeat
 deklarojme konstantet, tipet dhe variblat njesoj si tek kerkim_binar_1  majtas := majtas +1
 var  until A[majtas] > boshti;
 ndares : integer;  {shqyrton majtas}
    repeat
 procedure rendit_shpejt (var A : tabele_numrash; fillim, fund : integer);  djathtas := djathtas - 1
 {kjo procedure merr si parameter nje tabele me reference dhe kryen renditjen e saj ne vend  until A[djathtas] <= boshti;
me} {ane te metodes se shpejte, e ashtuquajtura quick sort}
 {shkemben elementet ku jemi pozicionuar}
  
 shkembe (A[majtas], A[djathtas])
 procedure particion (var ndares : integer);
 until majtas > djathtas;
 {me particion do te kuptojme procesin e ndarjes ne pjese referuar nje boshti (pivot); kjo}
{procedure particionon (ndan ne pjese) A[fillim] .. A[fund] tek indeksi ndares duke  {kthen mbrapsht shkembimin e fundit}
perdorur} {A[fund] si pike reference}  shkembe (A[majtas], A[djathtas]);
    {percakton ndaresin dhe boshtin e ri}
 var  ndares := majtas;
 majtas, djathtas : integer;  A[fund] := A[ndares];
 boshti : tip_elementi;  A[ndares] := boshti;
    end {particion};
 procedure shkembe (var a, b : tip_elementi);   
 var  begin {quicksort}
 t : tip_elementi;  if fillim < fund then
 begin {shkembe}  begin
 t := a;  particion (ndares);
 a := b;  rendit_shpejt (A, fillim, ndares -1);
 b := t;  rendit_shpejt (A, ndares +1, fund);
 end {shkembe};  end
    end {quicksort}; 
 begin {particion}  begin {MAIN}
 {inicializimi}  ndares := n;
 majtas := fillim – 1;  rendit_shpejt (A, 1, n);
 djathtas := fund;  end.
 boshti := A[djathtas];

36
EFIKASITETI (ANALIZA E KOMPLEKSITETIT).

 Algoritmi i renditjes së shpejtë (quicksort) është më

efiçient se metodat e tjera të renditjes së përshkruara më
lart (renditja me ndërfutje dhe ajo me flluska).
 Analiza matematike e kompleksitetit të këtij algoritmi do
të na çonte në konkluzionin që mesatarisht renditja e
shpejtë (quicksort) është e rendit O(n*log2n) (arsyen
mundohuni ta gjeni në faktin që çdo herë ne përpiqemi ta
ndajmë tabelën në dy nëntabela mundësisht me të njëjtin
numër elementësh e për rrjedhojë bëjmë log2n copetime).
 Përdorimi i renditjes së shpejtë (quicksort) zakonisht i
përmirëson mjaft gjërat por mund të ndodhë që rastësisht
ti përkeqësojë.
37
EFIKASITETI (ANALIZA E KOMPLEKSITETIT).

 Truku që përdor renditja e shpejtë (quicksort) është që të

shkaktojë lëvizje të mëdha të të dhënave në vend të atyre të
vogla (si tek nderfutja) në mënyrë që thirrjet rekursive të
bëhen çdo herë në tabela shumë më vogla.
 Për çudi, kjo nuk ndodh kur tabela origjinale është e renditur.

 Në fakt, kur tabela është e renditur, mund ta vërtetojmë

kollaj që renditja e shpejtë (quicksort) është e rendit O(n2)
(kemi një progresion aritmetik n-1 + n-2 +.... + 1 = n(n-1)/2
shprehje),
 pra në rastin më të keq (tabela origjinale e renditur dhe boshti i
zgjedhur është elementi i fundit) algoritmi në fjalë është i të njëjtit
rend me ata të përshkruar më sipër (renditja me ndërfutje dhe
renditja me flluska).

38
EFIKASITETI (ANALIZA E KOMPLEKSITETIT).

 Një mënyrë për të rritur shanset e gjetjes së një boshti “të

mirë” është të proçedojmë si më poshtë:

 Për të gjetur boshtin:

 Rendit elementet që ndodhen në pozicionin e parë, të
mesit dhe të fundit të tabelës sipas madhësisë së tyre.
 Zgjidh të mesmin e tyre si bosht.

39
PYETJE

40