ციურ სხეულთა ბრუნვის პერიოდები  

სამყაროს ევოლუცია

Ლუკა კოპაძე
საკითხები

 Ციურ სხეულტა ორბიტალური პერიოდი

 Მთვარის ორბიტალური პერიოდი
 Სინოდური პერიოდი
 Სიდერიული პერიოდი.
 Კავშირი სინოდურ და სიდერიულ პერიოდებს შორის.
Ორბიტალური პერიოდი

•  დიდი ნახევარღერძი ----a
• Სტანდარტული გრავიტაციული
პარამეტრი ---- μ = GM
• Გრავიტაციული მუდმივა ----  G
• Უფრო მძიმე სხეულის მასა ---- M
Ორი შესადარი მასის სხეულისთვის

Სადაც ამ სხეულების მასებია M1 და M2  

Მთვარის ორბიტალური პერიოდი
მთვარე დედამიწის ირგვლივ გარემოიქცევა ელიფსზე, რომლის დიდი
ნახევარღერძი 384 000 კმ-ია. მისი ექსცენტრისიტეტი მცირეა - 0,055, ასე
რომ მთვარის დაშორება დედამიწიდან პერიგეუმში სულ 21 000 კმ-ით
ნაკლები, აპოგეუმში კი ამდენივეთი მეტი იქნება ჩვენი პლანეტიდან
მთვარის მანძილის საშუალო მნიშვნელობაზე. მთვარის ორბიტის
სიბრტყე დახრილია ეკლიპტიკის მიმართ დაახლოებით 5°-ით,
გარემოქცევის სიდერული ანუ ვარსკვლავიერი პერიოდი კი 27,3
სიდერული ანუ ვარსკვლავიერი დღე-ღამეა. 

მთვარეს მზე 2,5 ჯერ მეტი ძალით იზიდავს, ვიდრე დედამიწა 

ამდენჯერვე მეტ აჩქარებას ანიჭებს მას დედამიწის მიერ მინიჭებულ
აჩქარებასთან შედარებით. მაგრამ მთვარის მოძრაობას
განსაზღვრავს არა უშუალოდ მზის მიერ მისთვის მინიჭებული
აჩქარება, არამედ მზისგან დედამიწასა და მთვარისათვის მინიჭებულ
აჩქარებათა სხვაობა.
Ექსცენტრისიტეტი, პერიგეუმი და
აპეუმი
 Სიდერიული პერიოდი
Სიდერიული პერიოდი დრო რომელიც ჭირდება
ციურ სხეულს მზის სისტემაში რათა შეასრულოს
ერთი სრული ბრუნი უძრავი ვარსკვლავის მიმართ
ანუ სისტემის გარეთ მდებარი დაფიქსირებული
წერტილის მიმართ
Სინოდური პერიოდი

Სინოდური პერიოდი არის დროის ინტერვალი

რომლის მერეც ეს ციური სხეული გამოჩნდება იმავე
წერტილში ორი ან მეტი ობიექტის მიმართ. Ეს
ობიექტები უმეტესად არიან დედამიწა და მზე.
Კაშირი სინოდურ და სიდერიულ
პერიოდს შორის
ნახაზის თანახმად, დედამიწისა და ვენერას მიერ
ვარსკვლავიერ ცაზე 1 დღე-ღამეში განვლილი რკალებია,
შესაბამისად, T1 T2 = 360° / T და V1 V2 = 360° / P ვენერას
კუთხური წანაცვლება კი მზე - დედამიწის სხივის მიმართ -
V V2 = 360° / S.
V
Მადლობა ყურადღებისთვის