Professional Documents
Culture Documents
Втора Светска Војна Капитулација и Последици
Втора Светска Војна Капитулација и Последици
Втора Светска Војна Капитулација и Последици
Капитулација и последици
Нуклеарниот облак над Хирошима во
8 мај 1945 година пред облик на печурка, 6 август 1945.
претставници на
Антифашистичката коалиција
Германија го потпишала актот
за безусловна капитулација.
• Холокаустот бил геноцид ширум континентот, кој уништил не само поединци и семејства, туку цели заедници и култури кои се
развивале во Европа низ вековите.
• Се започнало со бојкотот на еврејските продавници и завршило со гасни комори во Аушвиц, во намерата Хитлер и неговите
следбеници да ги истребат Евреите и другите "неариевци" низ Европа, а подоцна и Светот. Во јануари 1933 година, по
десетгодишна политичка борба, Адолф Хитлер дошол на власт во Германија. Додека неговата моќ растела, тој континуирано ги
обвинувал Евреите за поразот на Германија во Првата светска војна и за економските тешкотии со коишто таа се соочила потоа.
Во јавноста, тој ја пласирал расната теорија, според која Германците со светол тен, руса коса и сини очи се супериорна раса,
владеачка раса, а спроти нив се Евреите, кои коваат светски заговор со што се обидуваат да ја оттргнат германската раса од
позициите во светот што им припаѓаат и да владеат со светот.
• Во тој период, Евреите биле едвај еден процент од тогашната 55 милионска германска популација. Германските Евреи во тоа
време биле космополити и горди што се Германци по националност, а Евреи по религија. Тие живеле во Германија со векови.
Тогаш, како и сега, важеле за интелигентни луѓе со успеси во многубројни професии.
• Меѓутоа, германската држава, водена од нацистичкиот режим, со Законот од Нирнберг (1935) најпрвин го забранил бракот меѓу не-
Евреи и Евреи и со што Евреите биле отстранети од училиштата како професори, им било забрането да обавуваат јавни
професии, да служат во војската, па дури и да седат на иста клупа во парк со не-Евреи.
• Во исто време, добро организираните активности на Министерството за пропаганда на министерот Јозеф Гебелс ги претставувал
Евреите како непријатели на Германија и германскиот народ. Секој ден, по весниците се објавувале натписи против Евреите, а
ѕидовите се облепувале со антисемитски постери.
• Во март 1938 година, Хитлер ги проширил границите на Германија, прогласувајќи припојување (аншлус) на Австрија. И таму
Евреите ги изгубиле своите основни човекови права. Како и во Германија, биле приморани на јавна работа зачинета со потсмев
под будното око на германската нацистичка младина.
Ноќта на скршеното стакло“ - повод за почеток на
Холокаустот
Како кулминација на се, т.н. Ноќ на скршеното стакло (Кристална ноќ), ноќта на 9 спрема 10
ноември, кога 17-годишниот Хершел Гринцпан -Евреин го убил германскиот амбасадор
во Париз, Ернст фон Рат, се смета за официјален почеток на холокаустот.
Користејќи ги аргументите на ова убиство, нацистите го оправдувале првиот Прогон
против Евреите. Истата ноќ, деведесетина Евреи биле убиени, над 500 синагоги биле
запалени, а скоро сите излози по продавниците на Евреите биле искршени. Веднаш потоа,
се случило првото масовно апсење на поголема група Евреи, околу 25.000, кои биле
однесени во концентрациони логори.
Следните неколку недели, огромни бранови на бегалци ја напуштале Германија, во обид да
се спасат, но наидувале на незаинтересираност од западните земји и Америка. Таков е
примерот со бродот Св. Луис, со околу 1000 Евреи, кои, откако биле одбиени да се укотват
во Куба и САД, биле приморани да се вратат назад во Германија.
Финално решение за „Еврејското прашање“
Летото 1941, СС водачот Хајнрих Химлер го повикал новоназначениот командант
на Аушвиц, Рудолф Хес, информирајќи го дека: „Фирерот понуди финално решение за
Еврејското прашање. Ние, СС, мораме да се погрижиме за тоа... Поради тоа, јас го одбрав
Аушвиц за таа цел.“
Во Аушвиц, голем дел од логорите веќе биле во изградба, именувани под името Аушвиц 2
(Биркенау). Овој дел ќе стане средиште на четири огромни гасни комори, употребувани за
масовно истребување. Идејата за масовно убивање потекнувала од програмата Убиство од
милосрдие, која ја применувале докторите за евтаназирање на болните и немоќи цивили од
окупираните Австриски и Полски територии. Во меѓувреме, за само два дена, во месноста Баби
Јар во Украина, биле стрелани 33.000 Евреи-цивили.
Нередната 1942 година, вториот по ранг командант на СС-силите, Рајнхард Хејдрих, на
конференцијата во Ванси, Берлин, ги изнел плановите за Финалното решение. Според
него, Евреите од Европа треба да се депортираат во Полска, каде што со полна пареа се
граделе нови погони за истребување, како Белзец, Собибор, Треблинка и Аушвиц-Биркенау.
Систематско и планско истребување
Секој детал од истребувачкиот процес бил методски испланиран. Евреите кои пристигале со
возови од Белзец, Собибор и Треблинка, биле лажно информирани од СС дека тоа е само
транзитно запирање и дека ќе продолжат кон нивното вистинско одредиште (фабрики каде
требало да работат) по извесно време. Им било кажувано дека нивните алишта ќе бидат
дезинфицирани и дека треба најпрвин да се истушираат. Мажите биле одделувани од жените
и децата. Сите биле водени во бараките за соблекување. На жените и девојките им била
сечена косата. Најпрвин мажите, а потоа и жените, биле водени во простории со тушеви, каде
откако ќе влезеле, им ги затворале вратите и ги вклучувале машините на бензин.
Смртоносниот јаглероден моноксид за кратко им ја труел крвта, по што следела нова тура на
"капачи".
Во Аушвиц-Биркенау, на новодојденците им ја одземале облеката, ја ставале во посебни
фиоки со броеви и им наредувале секој да го запомни бројот на својата фиока за "подоцна".
Наместо јаглероден моноксид, за нив бил користен комерцијалниот пестицид Циклон-Б.
Најпрвин умирале децата, а потоа возрасните, бидејќи пестицидот е вид на високоотровна
киселина, која им била пуштана во вид на пареа. По 4-5 минути, влегувале специјални единици
составени од Евреи-заробеници, кои ја "чистеле" просторијата за наредната група. Претходно, им
биле вадени златните заби, доколку некој имал такви. Телата биле уништувани на различни
начини, вклучувајќи масовни палења, кремирање на отворен оган, или во специјално дизајнирани
печки, како оние од Аушвиц. Сета облека, пари, злато, накит, очила и други вредности, биле
сортирани и вратени назад во Германија за „повторна употреба“. Косата од жените била праќана
во фирма во Баварија, за производство на перници, перики и фломастери!
Еден невообичаено перфиден аспект на сите овие злосторства им дава фактот што со имиња на
веќе убиените Евреи биле праќани разгледници од фиктивната област Валдси, до нивните
роднини дома, со зборовите: „Ние сме добро и добро ни оди. Работиме и добро сме третирани. Го
чекаме вашето пристигнување овде“, кои биле испечатени на позадината!
Возовите кои пристигнувале во Аушвиц, биле подложни на селикционен процес од страна на СС
"докторите", како Јозеф Менгеле. Способните млади Евреи биле тетовирани на левата рака и
праќани на принудна работа. Сите други биле праќани во гасните комори. Само
децата близнаци биле исклучени од ова, за да бидат подложени на страшни ѕверски генетски
експерименти.
Изработиле:
Сара Танеска, Теа Споа, Теона Боглев, Ева Стојановска,
Ања Николовска, Матеа Стојчева, Александар Панов,
Максим Ивановски, Mарин Николовски