Ewakuacja

Aleksandra Boczek
Ewakuacja

Start

Aleksandra Boczek
 Dalej

Wstęp

Szacuje się, że 11 września 2001 roku, w momencie ataku na budynki

World Trade Center w Nowym Jorku, w wieżach przebywało około 80
tysięcy osób. Liczba ofiar wynosiła około 3 tysięcy. Specjaliści twierdzą
jednak, że śmierć mogło ponieść znacznie więcej ludzi. Na sprawną
akcje ratowniczą miały wpływ trzy czynniki: poświęcenie służb
mundurowych, zaufanie obywateli do tych służb i sprawna ewakuacja,
będąca wynikiem systematycznie przeprowadzonych ćwiczeń
Tryby
ewakuacji
 Tryby
Część
II
ewakuacji

Zagrożenie wymagające ewakuacji może mieć charakter nagły lub być

przewidywany. W pierwszym wypadku mówimy o ewakuacji doraźnej, I
stopnia. W drugim przypadku, mamy do czynienia z ewakuacją
planowaną, II stopnia możemy też mieć do czynienia z uprzednio
zaplanowanym przemieszczeniem ludności, zwierząt i mienia w sytuacji
zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub po wybuchu wojny. Ten rodzaj
ewakuacji nazywamy ewakuacją III stopnia. W ramach ewakuacji I, II i III
stopnia może być przeprowadzona zarówno ewakuacja zorganizowana,
jak i samoewakuacja.
 Samoewakuacja polega na
Samoewakuacja przemieszczeniu się ludności (z rejonów
niebezpiecznych poza strefę zagrożenia)
w miarę własnych możliwości. Dochodzi
do niej wtedy, gdy z jakiś powodów nie
jest możliwe przeprowadzenie
Samoewakuacja ewakuacji zorganizowanej

Planowana, prowadzona
Doraźna, Planowana, na wypadek zagrożenia
I stopnia II stopnia wojną lub w stanie wojny,
III stopnia
 Samoewakuacja polega na
Samoewakuacja przemieszczeniu się ludności (z rejonów
niebezpiecznych poza strefę zagrożenia)
w miarę własnych możliwości. Dochodzi
do niej wtedy, gdy z jakiś powodów nie
jest możliwe przeprowadzenie
Samoewakuacja ewakuacji zorganizowanej

Dalej

Planowana, prowadzona
Doraźna, Planowana, na wypadek zagrożenia
I stopnia II stopnia wojną lub w stanie wojny,
III stopnia
Przygotowanie do ewakuacji planowej Część
II

W trakcie ewakuacji grup ludzkich z powodu realnego zagrożenia

występują zawsze silne emocje. Dlatego towarzyszy jej wiele
niebezpieczeństw np.: ktoś może upaść na schodach i skręcić staw
skokowy, ktoś inny może zemdleć, a jeszcze ktoś – zgubić drogę i oddalić
się od grupy. Dlatego decyzja o ogłoszeniu ewakuacji wiąże się z dużą
odpowiedzialnością. Podejmuje ją zwykle osoba pełniąca władzę na
danym terenie. Ewakuacja powinna być okresowo ćwiczona, nawet wśród
większych skupisk ludzkich. Ewakuacji z zagrożonego terenu podlegają
wszystkie znajdujące się na nim osoby. W pierwszej kolejności ewakuuje
się: dzieci, starców, chorych i kobiety w ciąży. Na terenach ewakuowanych
pozostają jedynie służby ratownicze i ochronne. Ich zadaniem jest stała
kontrola i dbałość o mienie państwowe oraz prywatne.
W wypadku każdego Miejsce awaryjnego spotkania powinno
zagrożenia mieszkańcy spełniać następujące warunki:
powinni się upewnić, czy ich • Znajdować się poza obszarem zagrożonym;
sąsiedzi są go świadomi, a • Być dostępne (każdy z rodziny powinien
także czy wiedzą o ewakuacji. móc do niego dotrzeć bez problemu)
Przed ewakuacją koniecznie • Być ograniczony przestrzennie (np. w
trzeba ustalić miejsce galerii handlowej trudno się będzie
awaryjnego spotkania z odnaleźć;
pozostałymi członkami • Można w nim bezpiecznie przebywać
rodziny. W zamieszaniu, które nawet przez kilka godzin
towarzyszy każdej ewakuacji,
Dalej
można bowiem stracić z nimi
kontakt, a telefon może W trakcie ewakuacji trzeba wykonywać wszystkie
przestać działać lub ulec polecenia służb. Trzeba też pomóc osobom, które- ze
zniszczeniu. względu na doznane obrażenia lub wiek – nie mogą się
samodzielnie poruszać. Podczas ewakuacji może być
konieczne przetransportowanie osób poszkodowanych.
Dalej
 Elementy organizacyjne zabezpieczające proces ewakuacji
Elementy organizacyjne ewakuacji (przyjęcia) ludności tworzy się (z wyjątkiem punktów pomocy
medycznej i punktów pomocy technicznej) na bazie komórek organizacyjnych prowadzących
sprawy ewidencji ludności.

•W rejonach objętych ewakuacją tworzy się:

• szpitale polowe (SP)
• rejon kierowania (RK) •Na trasach ewakuacji tworzy się:
• strefy segregacjI (triage) • punkty pomocy medycznej (PPM);
• rejony ewakuacyjne (RE) • punkty pomocy technicznej (PPT).
• punkty ewidencyjno-informacyjne (PEI); •W docelowym miejscu przeznaczenia tworzy się:
• punkty zbiórki (PZb); • punkty wyładowcze (PW);
• punkty załadowcze (PZ); • punkty rozdzielcze (PR).
• tymczasowe miejsca dla LPR (HEMS)
• miejsca dla pojazdów ratowniczych, wozów
zabezpieczenia technicznego, pojazdów
medycznego wsparcia i tymczasowe parkingi Dalej
• dodatkowe punkty pomocy medycznej np. dla
RM(PPM).
ewakuacyjne
 Znaki
ewakuacyjne

 Wyjście ewakuacyjne  Przesunąć w celu otwarcia Drabina Okno ewakuacyjne

lewostronne ewakuacyjna z drabiną

Wyjścia i drzwi
Dalej
Miejsce zbiórki Znaki Kierunku

Miejsca
zbiórki
Kierunek do wyjścia
Kierunek do wyjścia
ewakuacyjnego w dół
ewakuacyjnego – w lewo
lewostronny

Miejsce Kierunek do wyjścia Kierunek do wyjścia

zbiórki do ewakuacyjnego w dół w ewakuacyjnego w lewo
ewakuacji  prawo

Dalej
 Pierwsza pomoc
medyczna Uwaga stopień

Uwaga próg
Telefon alarmowy

Uwaga niski strop

Defibrylator
(AED) Uwaga strome schody

Woda zdatna do picia

Dalej
Źródła:
Podręcznik Edukacja dla

Koniec
bezpieczeństwa dla klasy 8

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewakuac
jahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Ewaku
acja

https://znaki-bhp.pl/znaki-ewakuacyjn
e-i-ich-znaczenie