Temat Çfarë është grupi? Zhvillimi i grupit Funksionimi i grupit Efektet e grupit te individi Grupi Grupi përbëhet nga dy ose më shumë persona që ndërveprojnë socialisht, të cilët kanë qëllime të përbashkëta, kanë marrëdhënie të qëndrueshme, janë disi të ndërvarur, si dhe e perceptojnë veten se janë në fakt pjesë e grupit (Paulhus, 1984). Anëtarët e grupit ndërveprojnë me njëri-tjetrin Anëtarët janë të ndërvarur nga njëri-tjetri Marrëdhëniet e tyre janë konsistente, të qëndrueshme Grupi ka qëllim të përbashkët Anëtarët e grupit e perceptojnë veten si anëtarë të grupit Formimi i grupit Arsyet e formimit të grupit:
Grupet na ndihmojnë të plotësojmë nevoja të
rëndësishme sociale/psikologjike (nevoja për përkatësi, vëmendje dhe afeksion)
Grupet na ndihmojnë në arritje të qëllimeve
Zhvillimi i grupit Fazat e zhvillimit të grupit: I. Formimi: anëtarët njihen me njëri-tjetrin II. Beteja: konfliktet në grup, anëtarët rivalizojnë për rolet në grup III. Normimi: krijohen perspektiva të përbashkëta se si do të veprojë grupi; krijohen rregulla të caktuara IV. Performimi: grupi përqëndrohet në realizim të detyrave dhe qëllimeve V. Shpërbërja: kur realizohen qëllimet, anëtarët nuk kanë më arsye të mbeten në grupe Funksionimi i grupit 1. Normat: përcaktojnë sjelljet e anëtarëve në grupe 2. Rolet: pozita, përgjegjësitë dhe detyrimet ndaj grupit • Paqartësia e rolit (p.sh. prindërit e rinj, duhet të jenë prindër, por edhe të vazhdojnë karrierën profesionale) 3. Kohezioni: forcat që i shtyjnë anëtarët të jenë pjesë e grupit Efektet e grupit te individi 1. Lehtësimi social 2. Humbja sociale 3. Deindividuimi Lehtësimi social në grupe A veproni ndryshe në prezencë të të tjerëve? Norman Triplett (1898), eksperimenti me një skuadër çiklistësh Prania e të tjerëve çon në stimulim psikologjik, gjë që shton rendimentin (lehtësim social) Lehtësimi social ndodh gjatë bashkëveprimit Lehtësimi social ndodh në praninë pasive (p.sh. ne ngremë më shumë peshë kur vëzhgohemi nga të tjerët sesa kur jemi vetëm) Lehtësimi social Përse ka raste kur prania e të tjerëve me tepër e pengon sesa e lehtëson rendimentin? Robert Zajonc (1965): Reagimet zotëruese: sjellje instiktive ose të mësuara Reagime jozotëruese: sjellje të ndërlikuara, që nuk janë mësuar më parë Pse stimulohemi nga prania e të tjerëve? I. Prania e të tjerëve Prania e të tjerëve nxit gjendje alarmi
II. Të kuptuarit e vlerësimit
Unë brengosem se tjerët më shikojnë dhe mund të qeshin me mua
III. Shpërqëndrim të vëmendjes
Vëmendja e përqërqëndruar në dy e më shumë gjëra nxit gjendje alarmi Humbja sociale Max Ringelman (1880-tat) Kontributi i individit në grup më i vogël sesa në izolim Njohur edhe si efekti i Ringelman-it Shkaku i këtij efekti? Mungesa e koordinimit Humbja e motivimit Humbja sociale Alan Ingham dhe kolegët (1974) Eksperimenti me tërheqjen e litarit Bib Latane dhe kolegët (1979) Grupi ndikon në reduktim të përpjekjeve të individit Fenomeni – humbja sociale Humbja sociale mund të evitohet: Kontributi individual në grup identifikohet dhe vlerësohet Detyra e performuar është e rëndësishme për individin Përpjekja ime është e rëndësishme për sukses të grupit Grupi do të ndëshkohet nga rezultati i dobët Kohezioni i lartë grupor Lehtësimi dhe humbja sociale Deindividuimi (mosidentifikimi) Reduktimi i kufizimeve ‘normale’ të sjelljes kur njerëzit nuk mund të identifikohen Deindividuimi (2) Faktorët ndikues të deindividualizimit: Madhësia e grupit Anonimiteti fizik Reduktimi i përgjegjësisë