Пишување извештај

Научниот извештај за посебно истражување се состои од повеќе делови и тоа :

Основни
насловна страна,

резиме,

елементи
содржина на извештајот,

вовед,

теориски дел-дефинирање на предметот на истражување,

на истражувачки дел-приказ на методите на истражување и техниките на прибирање податоци,

резултати од истражувањето,

извештајот заклучни согледувања (заклучок),

литература,

прилози, и илустрации.
 Во оваа точка ќе се осврнеме на техничката обработка на текстот, која е
важна доколку се сака да се постигне прегледност на трудот. За да се
постигне прегледност на трудот се препорачува:

Трудот да се подготви на А4 формат,

Техничка Да се користат букви Times New Roman, со соодветна поддршка и со

големина 12 pts, а додека за пишување фусноти буквите да се со

обработка
големина 10pts.

Маргините на страната да се 2,54 cm, со исклучок на левата маргина која

на текстот
заради коричењето треба да биде 3,17cm

Да се користи проред 1,5 со исклучок кај фуснотите каде се препорачува

распоред 1,15

Да се пишува во пасуси, при што е пожелно да се користи европски

систем, т.е. пишување со табулар, при што нема празни редови меѓу
пасусите.
 За почеток на секоја научна работа важна е поделбата на:
• Искуствени извори на податоци
• Научни извори на податоци
Во најширока смисла научен извор на податоци се сите дела кои настанале со користење на научните
методи. Овие извори се делат на:

Методи и •
•
Теориски – оние кои го сочинуваат фондот на верификувани значења
Хипотетичко –емпириски, т.е. оние кои се во фаза на хипотеза кој се истражува или се резултат на

техники за
емпириско истражување, но се уште не се составен дел на некоја научна теорија
Изворите на податоците исто така може да се поделат и според следниве критериуми:

прибирање
• Природа на материјата
• Содржина на предметот
• Субјектот, авторот

податоци •
•
Формата на презентирање на содржината
Јавноста
• Достапност
• Службеноста или официјалноста
• Изворноста
 Во истражувањето како што веќе споменавме имаме две основни извори на податоци: прво, субјектите на активноста
со своето вербално и невербално однесување и второ, документите кои настанале во одреден временски период или
се во процес кои не се дел од актуелно однесување. Документите ќе ги поделиме на:
• Акциони – програми, планови, и слично
• Евиденциски – сите видови на евиденција како што е книговодството и слично
• Нормативни – прописи, процедури, и слично
• Работно – деловни, договори, протоколи и слично
Постојат повеќе критериуми за класификација на акционите документи. Од страна на истражувачите најважни се:
• Субјектот кој го изработува и донесува документот
• Улогата на документот во процесот

Документите
• Местото на документот во процесот
• Субјектот на кој се однесува документот

како извори на
Кај документите разликуваме:
• Основни документи во кои се содржат основните стратегии и политики, и

податоци
• Изведени документи оние кои се разработка, конкретизација на основните и кои од нив произлегуваат.
Според општоста разликуваме:
• Општи документи т.е. документи кои содржат пораки наменети за сите субјекти и се однесуваат на најопштите
прашања.
• Посебни документи т.е. документи кои се однесуваат на одредени сегменти од стратегијата или на целината на
тактиката.
Документите покрај заедничката имаат и многу посебни услови во процесите. Според улогата разликуваме:
• Програмски документи
• Нормативни документи
• Аналитички документи
• Евиденциони документи
• Оперативни документи
 • Испитувањето е метод на прибирање на емпириски
податоци со посредство на исказите, првенствено
усмени но и пишувани, кои ги даваат испитаниците.
Испитување Оваа е непосреден начин на прибирање на
податоците, н истовремено е и начин на посредно
собирање на податоци бидејќи меѓу настанот и
податокот за настанот посредува испитаник кој го
дава исказот. Податоците кои ги добиваме од него се
резултат на неговите забелешки, искуство и свест,
особено кога се однесува исклучиво за него, на
неговото непосредно сознание и доживување.
Вистинитоста и вредноста на податокот добиен со
испитување се ограничени со субјективноста како на
тој што го дава исказот, така и на оној кој го
спроведува истражувањето.
 • Како основни техники на испитување општо се прифатени
интервју и анкетата. Како посебен нивен род може да се
смета и испитувањето преку одредени видови тестови,
иако некои од нив може да се сметаат и за експерименти.
Интервјуто и анкетата многу често недоволно се
разликуваат појмовно не само дневно општење, туку и во
стручната и научната литература. Поимот интервју многу
лесно се идентификува со поимот анкета, додека пак
Интервју анкетата со облик на испитување на примерок од
одредена популација. Коректната примена на испитување
како научен начин на прибирање на податоци подразбира
разликување на техниките на испитување. Важни
критериуми за разликување на интервјуто од анкетата се
својствата на инструментот и постапката на испитување.
Инструментот на интервјуто е основата на разговорот која
во праксата уште се нарекува и потсетник за разговор што
не е потполно коректно ниту доволно сеопфатно.
 • Во методолошката литература најчесто се во употреба две значења на поимот анкета:
прво, доста распространето и општо усвоено во науката и применувано во различни
дејности дека анкета, анкетното испитување е секое испитување кое се спроведува на
примерок, и второ, потесното значење дека анкетата е техниката на испитување.
Според оваа значење анкетата е техника на прибирањето податоци со испитување во
кое нема креативност, самостојна работа на испитувачот и испитаникот, туку нивната
активност строго е водена инструмент т.е. упатство содржана и форма на анкетниот
прашалник.
• Анкетите според различни критериуми може да се класифицираат на повеќе начини.
Од научна гледна точка постојат два критериуми, кои ги користиме и при

Анкета
класификацијата на интервјуто, а кои се битни и тука. Тоа е: работата на анкетарот и
карактеристиките на инструментот, т.е. анкетниот прашалник.
Според критериумот работа на анкетарот, анкетите можеме да ги поделиме на усни и
писмени.
• Усните анкети подразбираат усно општење меѓу испитувачот анкетарот и
испитаникот – анкетираното лице со посредство на одредени технички и други
средства. Во склоп на овие анкети се јавуваат и подвидови на анкетите како што
се: телефонска, компјутерска, интернет, итн..
• Писмената анкета подразбира писмено општење меѓу анкетарот и анкетното
лице. Туку како подвидови се јавуваат поштенските, новинарските,
статистичките итн..