salawikain-Ang salawikain ay isang Bugtong-Ang bugtong, pahulaan,

patalinhagang pahayag na o patuturan ay isang pangungusap

ginagamit ng matatanda noong o tanong na may doble o
unang mangaral, magpayo, at ituwid nakatagong kahulugan na
ang mga kabataan sa tamang landas nilulutas bilang isang palaisipan
at kabutihang asal. Karaniwan itong
may sukat at tugma.
sawikain-Ang sawikain o idyoma ay
isang pagpapahayag na ang kahulugan
Karunungang bayan-Ito ay isang
ay hindi komposisyunal — sa ibang
sangay ng panitikan kung saan
salita, hindi binubuo ng tumpak na
nagiging daan upang maipahayag
kahulugan ang mga kanya-kanyang
ang mga kaisipan na nakapapabilang
salita na nabuo. Ito ay di-tuwirang
sa bawat kultura ng isang tribo
pagbibigay kahulugan at pagpapakita
ng kaisipan at kaugalian ng isang lugar.
Ang kasabihan ay pahayag na
1. Kapag makitid ang
nagbibibigay ng payo o nagsasaad
kumot, matuto kang
ng katotohanan kung saan ang mga
mamaluktot.
salitang ginagamit ay payak at
madaling maintindihan.
2. Ang mabuting ugali,
masaganang buhay ang sukli.

3. Kung may tiyaga, may nilaga.

4. Ang kaginhawaan ay nasa

kasiyahan at wala sa kasaganahan.

5. Walang umaani ng tuwa, na

hindi sa hirap nagmula.
1.Isang baklita nakaupo sa papa = Laptop.
2.Ibuka at higupin sungkitin bago kainin =
Tahong.
3.Mahaba't Matigas nang isubo'y kumatas =
Ice Candy.
4.Mapalad sa paningin masarap pindutin =
Cellphone.
5.Malaki at maumbok pag hinimas bago
pumasok = DoorKnob
Pagpapahalaga sa Kultura: Ipinapakita
ng karunungang-bayan ang mga
pangunahing halaga, paniniwala, at
kultura ng isang lipunan. Ito'y
nagpapakita ng pagmamahal sa sariling
kultura at nagpapalaganap ng tradisyon
at kaugalian sa mga kabataan.