RUCH

HIPISOWSKI
Członkowie tej subkultury
nazywani byli hipisami,
dziećmi kwiatami
lub dziećmi LSD.
 Nazwa pochodzi od
angielskiego zwrotu to be
hip – żyć na bieżąco.
 Ruch hipisowski działał
w drugiej połowie lat 60
i na początku lat 70 XX wieku.
Narodził się w Stanach
Zjednoczonych.
Ich znakiem była pacyfa –
symbol pokoju.
Był to bunt młodych przeciwko
światu dorosłych. Negowali
rodzinę, kościół, szkołę,
rywalizację, pieniądze, wojsko,
wojnę, normy, przymusy,
zakazy.
Pierwsi hipisi w PRL pojawili
się już w 1967 roku, zaraz
po przedrukach artykułów
o nowym ruchu z zachodniej
prasy w tygodniku „Forum”.
Podczas gdy na Zachodzie hipisi
występowali przeciwko władzy
konsumpcji i pieniądza,
w Polsce sprzeciw skierowany
był przeciwko komunie.
 Pierwsi hipisi w PRL pojawili się już w 1967 roku, zaraz
po przedrukach artykułów
o nowym ruchu z zachodniej prasy w tygodniku „Forum”
Podczas gdy na Zachodzie hipisi występowali przeciwko władzy konsumpcji i pieniądza,
w Polsce sprzeciw skierowany był przeciwko komunie.
Po 1968 hipisami zaczęła interesować się Milicja Obywatelska.
Ówczesne gazety przedstawiały
hipisów jako wyrzutków społeczeństwa, leni wpatrzonych
w amerykańską modę.