Drukarki

Drukarki igłowe

Drukarki igłowe to niegdyś najpopularniejszy rodzaj drukarki komputerowej. Wykorzystuje do drukowania taśmę barwiącą, podobną do
tej stosowanej w maszynach do pisania. Jej główną zaletą są niskie koszty eksploatacji i możliwość drukowania kilku kopii na papierze
samokopiującym. Najczęściej stosowanym rodzajem papieru jest papier ciągły z obustronną perforacją dla mechanizmu tzw. traktora.
Pozwala on na drukowanie np. bardzo długich tabel na jednym arkuszu papieru, bez potrzeby numerowania stron i łatwym składaniu
takich arkuszy. Do dziś drukarek igłowych często używa się do wydruku np. faktur w sklepach, hurtowniach, magazynach itp. Drukarki
igłowe są drukarkami tańszymi w eksploatacji niż drukarki atramentowe i drukarki laserowe. Są to ponadto urządzenia z niewielkimi
wymogami co do jakości papieru i środowiska pracy. Pozwala to na dodatkowe oszczędności i zastosowania do celów, w których
użycie drukarek laserowych byłoby niemożliwe.
Drukarki laserowe

rodzaj drukarki wykorzystującej w procesie drukowania światło lasera lub diod LED, w celu naelektryzowania bębna
światłoczułego w ten sposób, aby naniósł on odpowiednią ilość tonera z zasobnika na drukowaną powierzchnię, który po
utrwaleniu w podwyższonej temperaturze utworzy wydruk. Drukarki laserowe charakteryzują się bardzo wysoką jakością
wydruku, a druk jest zwykle wodoodporny i o dużej trwałości. Ogólnie tego typu drukarki można podzielić na kolorowe,
wykorzystujące przeważnie 4 różne tonery CMYK, i monochromatyczne – używające wyłącznie jednego, czarnego tonera.
Pierwsza drukarka laserowa została zbudowana w roku 1971 przez inżyniera firmy Xerox Gary'ego Starkweathera.
Drukarka umożliwiała monochromatyczny, dwustronny druk z rozdzielczością 300 dpi i z prędkością 120 stron na minutę.
W 1976 roku firma IBM wprowadziła do sprzedaży pierwszą drukarkę laserową, nazwa modelu brzmiała IBM 3800.
Urządzenie skonstruowane przez Starkweathera trafiło na rynek w 1977 roku, model nosił nazwęXerox 9700. Koszt
produkcji urządzenia wynosił 5 tys. dolarów. Drukarka miała spore rozmiary, co uniemożliwiało zastosowanie jej w
niewielkim pomieszczeniu – była sterowana przez PDP-11 i przeznaczona głównie do współpracy z komputerami typu
mainframe.
Drukarki atramentowe

Drukarka atramentowa – drukarka wykorzystująca do druku tusz (barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel
środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym. Pierwsze
informacje o sposobie druku za pomocą wymienionych właściwości pochodzą z 1976 roku, lecz pierwsza współczesna drukarka atramentowa
powstała w 1988 r. wyprodukowana przez znaną już z innych urządzeń cyfrowych korporację Hewlett-Packard. Była to drukarka z linii
DeskJet.
Drukarka termiczna

Drukarka termiczna – drukarka pozwalająca na otrzymywanie wydruków na specjalnym papierze termicznym, który zmienia swoją barwę
(ciemnieje) pod wpływem dostarczonego do niego ciepła. W tym przypadku nie ma potrzeby stosowania taśmy barwiącej, tonera czy tuszu.
Ten rodzaj drukarki wykorzystuje specjalną głowicę termiczną zawierającą matrycę igieł, podobnie jak w drukarkach igłowych, dlatego zalicza
się go do grupy drukarek mozaikowych. Wydruk jest realizowany poprzez nacisk sprężyny na głowicę, która zostaje dociśnięta do papieru
termicznego powodując jego zaczernienie w odpowiednich miejscach. Zaletą drukarek termicznych jest szybkość wydruku i cicha praca; wadą
zaś – zanikanie wydruku, szczególnie pod wpływem światła słonecznego (promieniowania podczerwonego) lub wysokiej temperatury.
Drukarka termosublimacyjna

typ drukarki wykorzystujący ciepło do przenoszenia barwnika na określony nośnik druku. Nazwę tej drukarki określono wpierw jako
„termosublimacyjna”, gdyż uważano, że barwnik przechodził ze stanu stałego do gazowego z pominięciem stanu ciekłego. Jak się później
okazało, takie rozumienie zachodzących procesów było nieprawidłowe. Od tego momentu proces ten jest czasami określany jako dyfuzja
barwnika, lecz pomimo tego nazwa drukarki nie została zmieniona. Barwniki umieszczone są na specjalnej, zwykle trójkolorowej wstędze
(Cyan, Magenta, Yellow), często z dodatkową warstwą wodoodporną i chroniącą przed promieniowaniem UV (Overcoating), w systemie
CMYO. W przypadkach, gdy istnieje potrzeba drukowania tekstu lub kodów kreskowych, stosuje się dodatkową barwę (blacK) w systemie
YMCKO.
Ploter

komputerowe urządzenie peryferyjne, służące do pracy z dużymi płaskimi powierzchniami, mogące nanosić obrazy, wycinać wzory,
grawerować itp. Plotery są również używane do kreślenia map.
Ploterów używają głównie graficy komputerowi, poligrafowie i architekci.
Wyróżnia się następujące rodzaje ploterów:
ze względu na prowadzenie papieru:
● ploter płaski
● ploter bębnowy
ze względu na zastosowanie:nanoszące obraz:
● ploter atramentowy
● ploter solwentowy
● ploter kreślący