Largimi Ahmet Zogut nga

Shqiperia 1939
 Largimi i Ahmet Zogut

Ahmet Zogu, i njohur edhe si Mbreti Zog I,

u largua nga Shqipëria në vitin 1939 për
shkak të pushtimit italian të vendit. Italia,
nën drejtimin e Benito Musolinit, kishte
ambicie territoriale në rajonin e Ballkanit,
përfshirë Shqipërinë. Në prill 1939, forcat
italiane nën gjeneralin Alfredo Guzzoni
pushtuan Shqipërinë, e cila në atë kohë
ishte një vend i vogël dhe i dobët.
 Mergimi i Zogut
Në atë kohë, Shqipëria po përballej me paqëndrueshmëri politike dhe sfida
ekonomike. Zogu ishte President i Shqipërisë që nga viti 1925 dhe më vonë u
vetëshpall Mbret në vitin 1928. Italia, nën udhëheqjen e Benito Musolinit, kërkoi të
zgjeronte ndikimin dhe kontrollin e saj në rajon dhe e konsideronte Shqipërinë si
një vend strategjik. Zogu fillimisht kërkoi strehim në Greqi, por më pas u detyrua
të transferohej në Francë për shkak të presionit politik. Ndërsa ishte në mërgim, ai
u përpoq të merrte mbështetje ndërkombëtare për të rifituar fronin e tij, por
përpjekjet e tij ishin të pasuksesshme. Në fund të fundit, Zogu qëndroi në
internim për gjithë jetën dhe nuk u kthye në Shqipëri.
 Dita e Pushtimit 7 Prill
Mëngjesin e 7 prillit 1939 filloi agresioni
ushtarak italian kundër Shqipërisë.Një orë e
gjysmë para sulmit, mbreti e nisi
mbretëreshën me të birin për në
Greqi.Mëngjesin e 7 prillit mbreti dhe
ministrat e tij kishin braktisur zyrat nga frika
e bombardimeve dhe ishin mbyllur në
shtëpi. Nga aty i dha udhëzimet e fundit
përfaqësuesit që u nis për të biseduar me
gjeneralin italian Guxoni në Durrës. Më pas
Zogu urdhëroi të hartohej një thirrje
drejtuar shqiptarëve e cila u transmetua në
Radio Tiranë afër drekës, pasi kishin arritur
njoftimet për pushtimin e Durrësit, Vlorës,
Sarandës dhe Shëngjinit.
Thirrja akuzonte Italinë se kishte
shkelur traktatet në fuqi,
marrëdhëniet miqësore midis dy
vendeve dhe pavarësinë e Shqipërisë.
Mbreti ftoi popullin të bashkohej për
shpëtimin e atdheut dhe pavarësisë,
për t’u mbrojtur deri në pikën e fundit
të gjakut.Ky ishte akti i fundit zyrtar i
Zogut. Tri orë pasi u kishte bërë thirrje
qytetarëve për të luftuar dhe ishte
betuar që qeveria do të luftonte për
çdo pëllëmbë tokë, mbreti Zog u
largua nga Tirana në krye të një
karvani të madh qeveritar.
 Jeta ne Mergim
Sapo kaloi kufirin e shpërndau qeverinë duke e
lënë Shqipërinë pa qeveri antifashiste në
mërgim.Mbërritën në Follorinë dhe ndenjtën tri
javë në mënyrë që Mbretëresha Geraldinë të
merrte veten nga lindja. Më 2 maj ia mbajtën për
në Stamboll me 115 mërgimtarë, ku qëndruan dy
muajt e ardhshëm. Më 15 qershor lajmërohet që i
ishte siguruar azil politik në Britaninë e Madhe, për
ku u nis më 30 qershor me 19 shoqërues nga
Stambolli për në Konstancë. Nga Konstanca për në
Varshavë, Gdinja, Rigë, Stokholm, Oslo, Anversë
dhe Paris ku mbërritën më 8 gusht. U vendosën në
Château de la Maille në Versajë, ku qëndruan deri
kur shpërtheu Lufta e Dytë Botërore, në shtator
dhe më pas u vendosën në Bretanjë. Me avancimin
e trupave gjermane, Zogu me tashmë 35
shoqëruesit e tij u larguan me veturë drejt Bordosë,
ku u ndihmuan të iknin me anije nga komandanti
Ian Fleming, i shërbimit sekret të marinës britanike
dhe mbërritën në Britani më 26 qershor 1940.