საყლაპავის

ატრეზია
ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის
სახელმწიფო უნივერსიტეტი
მედიცინის ფაკულტეტი - ჯგუფი „მ“
სტუდენტები - მარი ხარებავა, იზა ბარბაქაძე
საკვანძო საკითხები
1. შესავალი
2. ატრეზიის რისკ-კატეგორიები
3. საყლაპავის ატრეზიის
კლასიფიკაცია
4. საყლაპავის ატრეზიის ტიპები
5. კლინიკური თავისებურებები
6. დიაგნოსტიკა
7. დამატებითი კვლევები
8. საწყისი მენეჯმენტი
9. მკურნალობა
10.გართულებები
საყლაპავის მორფოგენეზი
 საყლაპავის ატრეზიის რისკ-კატეგორიები
I კატეგორია - ახალშობილები
საყლაპავის ატრეზიის თანმხლები
დაავადებებისა და გართულებების
გარეშე;

II კატეგორია - ახალშობილები
საყლაპავის ატრეზიით, რომლებსაც
აქვთ მცირე წონა, საშუალო სიმძიმის
პნევმონია და სხვა თანდაყოლილი
მანკი;

III კატეგორია - დაბადებისას მცირე

წონა, მძიმე პნევმონია და მძიმე
თანდაყოლილი მანკი.
საყლაპავის ატრეზიის კლასიფიკაცია
A ტიპის
ატრეზია

ამ ტიპის ატრეზია
გულისხმობს იმ
შემთხვევას, როდესაც
საყლაპავის
პროქსიმალური ბოლო
სრულდება ყრუდ,
დისტალური ბოლო
ქმნის ფისტულას
ტრაქეასთან.
B ტიპის
ატრეზია

ამ შემთხვევაში
საყლაპავის ატრეზია
გამოხატულია
ფისტულის გარეშე.
დისტალური ნაწილი
მოკლეა და ხშირად
ჩამოკიდებულია
ფიბროზული ზონრით.
C ტიპის
ატრეზია

ხასიათდება დისტალური ბოლოს

ყრუდ დასრულებით. დისტალური
ბოლოს ნაწილი ერთვის ტრაქეას
უმეტესად ბიფურკაციის ოდნავ
ზემოთ.
D ტიპის ატრეზია

საყლაპავის პროქსიმალური და
დისტალური ნაწილები
უერთდებიან ტრაქეას
დამოუკიდებლად, ფისტულით.
E ტიპის ატრეზია

ტრაქეოეზოფაგალური
ფისტულა საყლაპავის
ატრეზიის გარეშე ანუ H
ტიპის ატრეზია.
 კლინიკური თავისებურებები
• ნერწყვით ასპირაცია, მუცელი ჩავარდნილია.
• მნიშვნელოვანი სიმპტომია ნერწყვის რეგურგიტაცია.
• პირველი კვებისას ასპირაცია, ძლიერი ხველის და ასფიქსიის
განვითარებით.
• გადაჭარბებული სეკრეცია, რაც ვლინდება ჭარბი ნერწყვდენით,
მოხრჩობით, რესპირტორულ დისტრესით და კვების
შეუძლებლობით.
• ხველა და მოხრჩობის გამოვლინება, რადგან რძის ასპირაცია ხდება
ფისტულის საშუალებით.
• ზოგჯერ დიაგნოზი გადავადებულია უფრო მოგვიანებით და
მოზრდილ ასაკში დასტურდება.
 დიაგნოსტიკა
• საყლაპავის ატრეზიის
დიაგნოზი შეიძლება დაისვას
კათეტერის კუჭში ჩადგმის
დროს წინააღმდეგობით.
• გულმკერდის
რენტგენოგრამის
საფუძველზე.
• H -ტიპის დიაგნოსტიკა საკმაოდ რთული
პრობლემაა. გამოიყენება ბლანტი,
წყალში ხსნადი კონტრასტი.
• ეზოფაგოგრამა ახალშობილში
ადასტურებს ტეფ-ს.
დამატებითი
გამოკვლევები
გულ-მკერდის და მუცლის
ღრუს რენტგენოგრაფია

ელექტროკარდიოგრამა

ექოკარდიოგრაფია

შარდ-სასქესო ორგანოების
ულტრასონოგრაფიული
კვლევა
საწყისი მენეჯმენტი
 ახალშობილის გათბობა;
 სხეულის პოზიცია - 30° თავის ზედა
მდებარეობა;
 მაგისტრალური ვენის კათეტერიზაცია
 ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყება;
 საყლაპავის ყრუდდახურულ ნაწილში
კათეტერის მოთავსება მუდმივი
ასპირაციისთვის.
მკურნალობა
• ტეფ-ის ქირურგიული გამოყოფა ფისტულის გადაკვანძით ხდება.

• საყლაპავის პირველადი აღდგენა მაშინ, როდესაც სეგმენტებს

შორის მანძილი დიდია - შეუძლებელია. ამ შემთხვევაში 2-3 თვით
უნდა გადაიდოს ოპერაცია, სანამ საყლაპავი გაიზრდება.

• ალტერნატიული გზაა საყლაპავის დაგრძელება: მლივი ან მსხვილი

ნაწლავის ჩადგმა და კუჭის ტრანსპოზიცია.
ოპერაციის ტექნიკა
• იძებნება ტრაქეის ქვედა
მესამედი და ბიფურკაცია
• მობილიზდება ფისტულა
და გადაიკვანძება
• იძებნება საყლაპავის ყრუ
ბოლო
• იკვეთება ფისტულა
• იკერება ტრაქეის კედელი
• იდება ანასტომოზი
საყლაპავის ორივე ნახევარს
შორის
• ჭრილობა იხურება ყრუდ
ექსტრაპლევრალური სივრცე დრენირდება საწრეტი მილით, ცალკე ჭრილიდან. დრენაჟის
ამოღება ხდება ოპერაციიდან მე-7-8 დღეს. პოსტოპერაციულად ბავშვის კვება ხორციელდება
შესაბამისი კათეტერის საშუალებით.
გართულებები
• ანასტომოზის
ნაკლოვანება
• მედიასტინიტი
• ემპიემა
• ახალი
ფისტულის
ჩამოყალიბება
• ანასტომოზის
სტენოზი
 მადლობა
ყურადღებისთვის