TREN XII

Jan
Kochanowski
Definicja trenu

Tren to zawodząca oda, pieśń, hymn lub

poemat żałobny skomponowany lub wykonany
na pamiątkę zmarłego.
Analiza
Tren XII przedstawia postawę cierpiącego
ojca, który doświadczył straty jedynej
córki. Wymienia on jej liczne zalety,
powołując się do konkretnych sytuacji, a
zarazem przedstawia swój wielki żal
związany z tym, że Orszuli już nie ma
wśród żywych. Rozpamiętuje on radosne
momenty, które już nie wrócą. Tren
stanowi uhonorowanie krótkiego życia tej
młodej dziewczyny i zarazem wylanie
emocji dających upust ciągle rosnącej
rozpaczy w sercu Kochanowskiego. W tym
trenie poznajemy także wiek Orszuli w
momencie śmierci („więcej nad trzydzieści
miesięcy nie miała”). Na koniec
zasmucony ojciec wyznaje, że śmierć
dziecka spowodowała w nim utratę
Poeta twierdzi, że żaden ojciec przed nim nie
kochał swojego dziecka tak bardzo, jak on
Orszulę – żaden też aż tak nie rozpaczał po jego
stracie. Jego córeczka była grzeczna, posłuszna,
nierozpieszczona, umiejąca się odpowiednio
zachować itp. Była także zdolna, mądra,
skromna, znająca dobre obyczaje itp. (podmiot
liryczny idealizuje ją i wymienia wszelkie jej
zalety).
Orszula zaczynała zawsze dzień od modlitwy, w
której powierzała Bogu swoich rodziców.
Chętnie także pomagała rodzicom. Wśród
pozytywnych cech wymienione są pobożność,
skromność, szacunek wobec rodziców i dobre
zachowanie
 Sytuacja liryczna
Tutaj występuje podmiot liryczny w
postaci smutnego ojca, który zwraca się
do Orszuli. W środkowej części podmiot
liryczny skupia się na radosnych
wspomnieniach związanych z ukochaną
córką Orszulą.
 Środki stylistyczne
Epitety - „Roztropne, obyczajne, ludzkie,
nierzewniwe, Dobrowolne, układne,
skromne i wstydliwe“.

Wykrzyknienie - „znowu cię w smutną

ziemię sieję!”
Dziękuję za waszą uwagę!