KOMBINACJA

NORWESKA

Zapraszam do oglądania
Autor: Tomasz Stankowski
Co to jest Kombinacja
norweska.

Kombinacja norweska to sport

zimowy, popularny w Europie, a także Japonii
oraz Stanach Zjednoczonych. Kombinacja jest
połączeniem dwóch innych sportów zimowych:
skoków i biegów narciarskich. Wraz z biegami i
skokami kombinacja należy do rodziny
sportów narciarstwa klasycznego.
Krótka historia Kombinacji norweskiej.

Kombinacja norweska narodziła się w XIX wieku w Norwegii . To właśnie tam 12 lutego 1879 klub
Christiania Skiklub zorganizował pierwsze zawody Husebyrennet [1]. Rywalizacja składała się z
jednego skoku oraz biegu na 4 km. Nie mierzono długości skoku, a jedynie oceniano styl
przyznając od 1 do 5 punktów. W 1892 zawody przeniesiono z Ullern do innej dzielnicy Oslo –
Holmenkollen. Do dziś to właśnie tam odbywają się jedne z najważniejszych zawodów
narciarskich w Norwegii, Holmenkollen Skifestival. Nowy sport szybko zyskał popularność, przede
wszystkim w krajach nordyckich i krajach alpejskich. Pod względem technicznym kombinacja
ewoluowała równolegle do dwóch dyscyplin, z których się składa. Początkowo bieg odbywał się
techniką klasyczną , a w skokach stosowano styl równoległy. Z czasem w biegu zaczęto
preferować technikę dowolną. Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku w skokach wprowadzono „styl
V”, który jest bezpieczniejszy i pozwala osiągnąć większe odległości.
Konkurencje:

1.Gundersen

Jest to obecnie podstawowa konkurencja zarówno w Pucharze Świata, mistrzostwach świata jak i na
igrzyskach olimpijskich. Pierwotnie składała się z dwóch serii skoków na dużej lub normalnej skoczni oraz
biegu na 15 km [2]. Opracowana została przez norweskiego kombinatora Gundera Gundersena i od jego
nazwiska zwana jest metodą Gundersena.

W sezonie 2008/2009 przeprowadzono reformę. Celem było uatrakcyjnienie zawodów. Gundersen i sprint
połączono. Rozgrywa się jedną serię skoków, zazwyczaj na dużej skoczni, a następnie bieg na 10 km.
Skoki są oceniane za odległość i styl. Na dużej skoczni 1 metr to 1,5 pkt., a na normalnej 1 metr to 2 pkt.
Do biegu zawodnicy przystępują według kolejności miejsc zajętych po skokach. Punkty są przeliczane na
różnice czasowe, 1 minuta to 15 punktów. Jeśli między dwoma zawodnikami są 2 punkty różnicy po
skokach, to na starcie biegu drugi zawodnik będzie miał do pierwszego stratę 8 sekund. Wygrywa
zawodnik, który jako pierwszy dotrze do mety. Pierwszy raz tę formułę zastosowano w latach 80. XX wieku.
Konkurencje

◦ 2.Sprint
◦ Co do zasady sprint rozgrywano podobnie do metody Gundersena z tym, że rozgrywano tylko jedną serię
skoków, a trasa biegu była krótsza i wynosiła 7,5 km. W Pucharze Świata pierwsze zawody w sprincie
rozegrano w sezonie 1996/1997. Na mistrzostwach świata sprint zadebiutował w 1999 podczas
Mistrzostw w Ramsau am Dachstein , a olimpijski debiut tej konkurencji miał miejsce na Igrzyskach w
Salt Lake City w 2002. Od sezonu 2008/2009 sprint połączono z Gundersenem i obecnie kombinatorzy
oddają jeden skok i biegną na 10 km.