FILOZOFIA EPIKURIANE
SHKOLLA EPIKURIANE
 Shkolla epikuriane ishte një ndër katër
shkollat filozofike më të rëndësishme të
krijuara gjatë periudhës helenistike.
 Ajo u themelua nga Epikuri dhe vazhdoi
me nxënësin e tij Aristipin të cilët
zhvilluan teorinë e kënaqësisë etike duke
e ndërthurur atë me teorinë e atomeve
të Demokritit.
 Duke u mbështetur te teoria e atomeve të
shpirtit ato synonin të largonin frikën nga
vdekja e cila ishte kthyer në një problem
për shoqërinë e kohës dhe kishte shfaqur
pasoja të rënda në jetët e njerëzve.
 Ata iu kundërvunë besimit dhe
supersticioneve dhe u cilësuan edhe si
“filozofët e kopshteve” pasi pikërisht në
këto ambiente lëvronin filozofinë e tyre.
 Sipas tyre për të shijuar jetën përveçse
duhej larguar frika nag vdekja nevojitej
edhe qetësia e vetëkontrolli të cilat do
ndihmonin në durimin e
dhimbjeve.Lumturia e jetës, qëllimi dhe
domethënia e saj qëndronin te ataraksia pra
qtësia shpirtërore.Ata u përpoqën të
shpjegonin se nuk kkishte vetëm kënaqësi
të shqisave, por edhe kënaqës etike e
morale si ajo që arrihej përmes miqësisë,
dashurisë për të bukurën dhe artit.
“Mos prish atë që ke, duke dëshiruar atë që nuk ke; mos harro se, ato gjëra që
tani i ke, dikur kanë qenë mes gjërave që vetëm i ke shpresuar”
(Epikuri)
Për të arritur lumturinë Epikuri, themeluesi i kësaj shkolle ndërmori
tri hapa:
1. Së pari, ai vendosi që do të jetonte së
bashku me shokë. Nuk donte t’i shihte më
rrallë. Ai bleu një tokë me çmim modest
diku jashtë Athinës dhe ndërtoi një vend
ku ai dhe miqtë e tij mund të jetonin pranë
e pranë. Secili kishte dhomën e vet, dhe
jashtë apo në katin përdhes kishte salla të
përbashkëta. Në këtë mënyrë, banorët do
të rrethoheshin gjithmonë nga njerëz që
ndanin pikëpamjet e tyre, ishin argëtues
dhe të sjellshëm. Kishte rotacion për
kujdesjen për fëmijët. Të gjithë hanin së
bashku. Kushdo mund të bisedonte nëpër
korridore natën vonë. Në fakt ishte
komuna e parë e vërtetë e botës.
2. Së dyti, të gjithë në komunë pushuan së punuari
për të tjerët. Ata pranuan shkurtime në të
ardhura, në këmbim të të fokusuarit tek puna
përmbushëse. Disa prej miqve të Epikurit iu
dedikuan bujqësisë, të tjerë gatimit, pak prej
tyre prodhimit të mobiljeve dhe artit. Kishin
shumë më pak para, por më shumë kënaqësi të
brendshme.
3. Dhe së treti, Epikuri dhe miqtë e tij iu dedikuan
gjetjes së qetësisë përmes analizës racionale dhe
depërtimit brenda vetes. Një pjesë të kohës
gjatë ditës e kalonin duke reflektuar për ankthet
e tyre, duke përmirësuar kuptimin që kishin për
psikikën e tyre dhe zotëruar çështjet e mëdha të
filozofisë.Eksperimenti epikurian pati jehonë. U
përhapën komunitete epikurianë në të gjithë
Mesdheun dhe patën mijëra ndjekës.
“Nëse dëshiron ta bësh një njeri të lumtur, mos i shto pasurinë, por
pakësoji dëshirat“
 EPIKURI
 Epikuri ishte një filozof i urtë i Greqisë së
lashtë i cili njihet si themelues
i epikurianizmit, një shkollë filozofike me
ndikim të konsiderueshëm. Ai lindi në
ishullin grek të Samos nga prindër athinas.
 Epikuri thuhet se ka shkruar fillimisht mbi
300 vepra për tema të ndryshme, por pjesa
dërrmuese e këtyre shkrimeve kanë
humbur. Vetëm tre letra të shkruara prej
tij: Menoeceus, Pythocles, dhe Herodoti -
si dhe dy koleksione të citateve: Doktrina
principale dhe Thënie Vatikani kanë
mbijetuar, së bashku me disa fragmente
nga shkrimet tjera të tij.
 Sipas Epikurit,filozofia duhej t’i
ndihmonte njerezit te arrinin
lumturine.Ai u akuzua si ateist sepse
mendonte se edhe Zoti,si nje qenie qe
ekziston ne kete bote,duhej te perbehej
nga atome si cdo gje tjeter.Ne
konceptin filozofik ai shprehet se edhe
nese Zoti ekziston ,ai nuk kontrollon
dot fatin e njerezve.Si rrjedhoje,njerezit
nuk duhet te kishin frike as nga
perendite,as nga vdekja.
 MORALI I EPIKURIT

 Epikuri ishte filozof praktik.Cdo

individ sipas tij ka te drejte te jetoje i
kenaqur.Ai dallonte dy lloje
kenaqesish:
-Kenaqesi te natyrshme dhe te
nevojshme si ushqimi dhe pushimi .
-Kenaqesi te panevojshme si
luksi dhe ushqimi i tepert.
 Ai formoi drejtim te ri te filozofise
morale,qe nuk e perqendroi ne porosite
e Zotit,por te kenaqesite trupore dhe
mendore te njerezve ne jeten
tokesore.Megjithate,ai nuk i hapi rruge
te lire pasioneve te cdo lloji,por
pohonte se njeriu duhej te kontrollonte