Professional Documents
Culture Documents
Vi̇yana Kongresi̇ Ve 1830 1848 İhti̇lalleri̇
Vi̇yana Kongresi̇ Ve 1830 1848 İhti̇lalleri̇
Vi̇yana Kongresi̇ Ve 1830 1848 İhti̇lalleri̇
Napolyon ordusunun sürekli yenilgiye uğrayıp geri çekildikleri bir dönemde, 9 Mart
1814 tarihinde, VI. Koalisyon’un, aynı zamanda Avrupa’nın en güçlü devletleri
olarak Birleşik Krallık, Avusturya, Prusya, Rusya, Avrupa’da siyasi coğrafyanın ve
dolayısıyla güçler dengesinin yeniden düzenlenmesi için aralarına bir ittifak
oluşturmuşlardı. Doğal olarak bu ittifak, askerî olmaktan çok, siyasi bir ittifaktır.
Fransız İhtilali ile etkinlikleri artan milliyetçilik, hürriyetçilik ve sosyalizm akımlarına tamamen karşı ve
statükonun korunmasından yana olan Metternich'in yeni Avrupa politikası üç temel görüşe dayanıyordu.
Bunlardan birincisi "Orta Avrupa" görüşü olup Avusturya'nın önderliğinde Rusya ve Fransa'ya karşı Birleşik
Krallık ile ittifak; ikincisi, batıdan gelebilecek yeni ihtilal hareketlerine karşı Birleşik Krallık, Rusya, Avusturya
ve Prusya arasında dörtlü ittifak; üçüncüsü ise tüm Avrupa'da iç ve dış barışın korunması için ek olarak
Fransa'nın da katıldığı beşli ittifak.
Metternich'in Orta Avrupa'sı, eski Kutsal Roma-Germen İmparatorluğu topraklarını ve İtalya'yı kapsıyordu. Bu
düzenlemede, geniş bir Alman-Roma birliği, kültür ve güç alanında gerçekte bağımsız; ancak sürekli bir birlik
bağı ile birbirine bağlı devletler topluluğu bulunmaktaydı. Böyle bir Orta Avrupa'da yeni büyük devletler ile
birleşik bir Almanya'nın, bağımsız bir İtalya'nın ortaya çıkmasına yer yoktu. Metternich, Alman birliğini,
Avusturya'nın egemenliği altına alabileceği prenslerin yönetimindeki küçük devletçikler hâlinde oluşturmayı
hedeflemişti. Dolayısıyla, Metternich'in Avrupa'nın yeniden yapılanması planında, kıtanın merkezinde yer alan
Avusturya'ya çok güç bir görev verilmişti. Bu görev; yeni devlet sistemi ve eski toplum yapısı temeli üzerinde,
bölgenin siyasal ve sosyal açılardan devamının sağlanmasında öncülük ve liderlik göreviydi. Metternich'in
düşüncesi, Avrupa'yı "federasyon" sistemi içinde yeniden kurmak ve kıtanın merkezinde yer alan ve tarihsel
bir varlık olan Avusturya'nın yönetiminde federatif bir güç oluşturmaktı
1830 İHTİLALLERİ
1830 ihtilalleri dünya siyasi yapısını derinden etkilemiş olan bir akım olmuştur. Bu akım ile
birlikte insanların düşünce ve davranış yapısı tümüyle değişmiştir.
1830 ihtilallerinin çıkış noktası Temmuz Devrimi olarak da adlandırılan bir olaya
dayanılmaktadır ve bu olay Fransa’da meydana gelmiştir. Fransa’da halkın başarı elde etmiş
olmasından sonra bu ihtilaller sırası ile başarılı oldukça Almanya, Polonya, İspanya, İtalya ve
de İngiltere’de de etkilerini hissettirmiştir. Fransa, İspanya ve Belçika’nın liberalizm
hareketleri büyük bir başarı ile sonuçlanmıştır. Liberalizm akımı sayesinde birçok ülke
bağımsızlığına kavuşmuştur.
1830 ihtilalleri ile hükümdarların birtakım hakları ellerinden alınmıştır ve bunun yerine
milletlerin özgürlükleri hakim olmaya başlamıştır. 1830 ihtilalleri İngiltere ve Fransa’nın işçi
kesiminin siyasal hayatta özgür bir kuvvet olarak doğmasını da sağlamıştır ve Avrupa’da
bulunan ittifakların çözülüp yerine yeni gruplaşmaların meydana gelmesine neden olmuştur.
Kısaca özetleyerek olursak 1830 ihtilalleri, orta kesim halkın daha rahat ve özgür bir yaşam
sürmelerine zemin hazırlamıştır ve ülkeler bağımsızlıklarını kazanmıştır diyebiliriz.
1830 İHTİLALLERİNİN
SEBEBLERİ
Ekonomik hayatın gelişmesinin ancak siyasal alandaki
liberalizm ile gerçekleşeceğine inanılması, Avrupa
halklarında özgürlük arayışının gittikçe yaygınlaşması,
1815 Viyana Kongresi’nden sonra Metternich Sistemi ile
kralların özgürlük düşüncesini benimseyen Avrupa
halkının üzerinde hakları kısıtlayıcı politika uygulaması,
1815-1830 yılları arasında ülkelerin anayasal düzene
geçmeleri ve kralların anayasayı kaldırmak veya
anayasanın sınırlarını daraltmak
istemesi, başka devletlerin egemenliği altındaki halklarda
milliyetçilik akımının güçlenmesi, Almanya’da bilim ve
felsefenin ilerlemesiyle Avrupa’ya liberalizmin yerleşmesi
yer alır.
1830 İHTİLALLERİNİ
ETKİLEYEN AKIMLAR
1) Liberalizm ve Cumhuriyetçilik
2) Bonapartizm
3) Ekonomide Liberalizm
4) Dinde Liberalizm
5) Yunan Dostluğu (Philhellenisme)
6) Sosyalizm
7) Romantizm
1830 İhtilallerinin Sonuçları
1) Fransa’da halkın kısıtlanmış olan birtakım hakları geri verilmiştir
ve yönetimde liberal kesimin etkisi artmıştır. Yeni kral ise
anayasaya tamamen bağlı kalacağına dair yeminler etmiştir.
2) -İngiltere’de yapılmış olan seçimleri liberal kesimler kazanmıştır.
3) Belçika, Hollanda’dan ayrılmıştır ve bağımsız bir ülke haline
gelmiştir.
4) İsveç ile Norveç birbirlerinden ayrılmıştır ve bağımsız devlet
haline gelmişlerdir.
5) 1830 İhtilalleri sayesinde Avrupa’da liberal milliyetçi akım iyice
güçlenmeye başladı.
6) Avrupa’da orta sınıfa bağlı olan insanlar, birtakım haklar elde
etmeye başlamışlardır.
1848 İHTİLALLERİ
Avrupa’da 1815-1830 yılları arasında yaşanan siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel gelişmeler ile 1815 Viyana
Kongresi’nin getirmiş olduğu düzen, 1848 İhtilallerini de beraberinde getirdi.
1848’e doğru toplumlar birbirleri ile kaynaşırken devletler arası ilişkilerde de değişmeler yaşandı. Avrupa’da
1815-1830 yılları arasında yaşanan siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeler 1830 İhtilalleri sonrasında
güçlenmişti.
1848’den önce liberalizmin içerisinde yer alan fikirler ve kavramlar arasına anayasalı siyasal rejim, seçim hak ve hürriyeti
ile basın hürriyeti dâhil olmuştu. Avrupa’da sanayi geliştikçe ve üretim arttıkça, ulaşım sorunu ortaya çıktı. Bu durumun
çözümü için demir yollarının yapımına hız verildi. Ulaşım araçlarının gelişmesiyle mesafeler kısaldı. Bu durum toplumları
birbirine yaklaştırdı ve fikir akımlarının daha hızlı ve geniş alanlara yayılmasını sağladı .
Ekonomide yaşanan büyük değişim fikir bakımından da bazı sonuçları ortaya çıkardı. Sanayi Devrimi sonucunda üretim
artınca Avrupa Kıtası’nda yeni pazar arayışlarına gidildi.
Milletlerarası ticaretin serbestçe yapılması fikri, liberalizme güç kazandırdı. Sanayi Devrimi, birtakım problemleri de
beraberinde getirdi. Şehirlerin nüfusu arttı. Buna bağlı olarak sanayi şehirlerinde işçi sınıfı gittikçe büyüdü. İşçilerin
düşük ücretle çalıştırılması sefaleti de beraberinde getirdi.
1848 İhtilalleri 1830 İhtilalleri’ne göre daha etkili oldu. İmparatorlukların hâkimiyeti
altında yaşayan milletlerin bağımsızlık için ayaklanmaları bu ihtilalleri yaygınlaştırdı.
Liberalizm, nasyonalizm ve sosyalizm gibi fikir akımlarının insanlar arasında yayılması
1848 İhtilallerine güç kazandırdı. Sicilya’da başlayan 1848 İhtilalleri Fransa’da güç
kazanarak diğer ulusları da etkiledi. 1848 İhtilalleri’nde Fransa’daki liberaller ve
sosyalistler geçici bir başarı elde ettiler. Almanya, İtalya ve Macaristan’daki ihtilal
hareketleri, milliyetçilik açısından başarısızlıkla sonuçlandı. Belçika, Hollanda,
Danimarka, Sardinya ve İsviçre ihtilalleri ise özgürlüklerin güçlenmesini sağladı.
Avrupa’daki bu ihtilallerin genel olarak başarısızlığı demokrasinin gelişmesini olumsuz
etkilediyse de Avrupa’yı bir savaş alanı hâline gelmekten de korudu çünkü yenilikçi
hareketlerin düşmanı olan Rusya bu tür ihtilal girişimlerine müdahale etmek için adeta
fırsat kollamaktaydı.
Avrupa’da yeni bir barış dönemine girilerek Avrupa uygarlığını geliştirecek yeni
adımlar atıldı. Hükûmetler, ideoloji veya inançlar üzerinden değil güç ve gerçeklik
üzerinden siyaset yapmaya başladılar. Devletler doğal düşman veya müttefik gibi
davranışları sergilemek yerine kendi çıkarlarını gözettiler. Yararlı sayılabilecek her
türlü ittifakın içerisinde yer aldılar. İhtilalden sonra iktisadi alanda bir refah dönemi
meydana geldi. 1848 İhtilallerine karşı çıkan Avusturya ve Rusya’nın zayıflaması İtalya
ve Almanya’nın siyasi birliklerinin de oluşmasını sağladı.
İhtilalden Önce Avrupa’daki
Toplumsal Sınıflar
Sınıf esasına dayanan bir sosyal yapı, Avrupa tarihinin bütün olaylarına
damgasını vurmuştur. Etkileri hâlâ devam eden büyük buhranların
ortaya çıkmasına neden olmuştur. Orta Çağ’da servetin üçte biri ruhban
sınıfının elinde bulunuyor ve rahipler buralarda köylüleri istekleri
dışında toprağa bağlı olarak çalıştırıyorlardı. Büyük manastırlarda keşiş
başına üç hizmetçi bulunuyordu. Bu hizmetçiler, efendilerinin izni
olmadan evlenme dâhil hiçbir hakka sahip değillerdi.