• Metoda e kultivimit: Kjo metodë përfshin mbledhjen e mostrave të ujit nga burimi i dyshuar dhe inkubimin e tyre në mjedise të veçanta të kulturës që mbështesin rritjen e baktereve Legionella. Më pas kulturat ekzaminohen për praninë e kolonive Legionella. Kjo metodë konsiderohet standardi i artë (gold standard) për zbulimin e Legionellës në ujë, por mund të duhen deri në 10 ditë për të dhënë rezultate. • Reaksioni zinxhir i polimerazës (PCR): Kjo metodë përdor një teknikë që amplifikon sasi të vogla të ADN-së së Legionellës në mostrat e ujit. ADN-ja e përforcuar më pas mund të zbulohet duke përdorur një sondë fluoreshente ose me sekuencë. Kjo metodë është më e shpejtë se metoda e kulturës dhe mund të japë rezultate brenda disa orësh. • Metodat imunologjike: Këto metoda përdorin antitrupa për të zbuluar Legionellën në mostrat e ujit. Metoda më e zakonshme imunologjike quhet enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). ELISA përdor antitrupa që janë specifikë për Legionellën, për të zbuluar praninë e baktereve në mostrat e ujit.
• Antitrupat e fluoreshencës direkte (DFA): Kjo metodë përfshin ngjyrosjen e mostrave të
ujit me antitrupa specifikë që lidhen me bakteret Legionella. Mostrat më pas ekzaminohen nën një mikroskop fluoreshent për të zbuluar praninë e Legionellës.
• Sekuencimi i gjeneratës së ardhshme (NGS): Kjo metodë përfshin sekuencimin
(renditjen) e ADN-së së të gjithë mikroorganizmave të pranishëm në mostrën e ujit. Mund të përdoret për të zbuluar njëkohësisht bakteret Legionella dhe patogjenë të tjerë që vijnë nga uji.