Klasa: VI-A GJUHA E NËNËS Dita Ndërkombëtare e Gjuhës Nënë është një festë vjetore mbarëbotërore e mbajtur më 21 shkurt për të promovuar ndërgjegjësimin për diversitetin gjuhësor dhe kulturor dhe për të promovuar shumëgjuhësinë. ORIGJINA Përpjekjen e parë shkencore për të shpjeguar origjinën e shqiptarëve dhe të gjuhës së tyre, e bëri historiani suedez Hans Erich Thunmann në një nga veprat e tija. Në bazë të argumenteve historike të nxjerra nga burimet greko-latine e bizantine H. T. arriti në përfundimin se shqiptarët mesjetarë janë vazhduesit autoktonë të popullsisë antike të ilirëve, e cila nuk u romanizua si ajo dako-trake paraardhëse e rumunëve, as nuk u zëvendësua në viset e veta nga një popullsi e mëvonshme e dyndur këtu. Pra gjuha shqipe e ka burimin, prej njërës nga gjuhët e lashta të Gadishullit të Ballkanit, ilirishtes ose trakishtes. HISTORIKU I GJUHËS SHQIPE Gjuha shqipe bën pjesë në familjen e gjuhëve indoevropiane, ku futen gjuhët indo-iranike, greqishtja, gjuhët romane, gjuhët sllave, etj. Ajo formon një degë të veçantë në këtë familje gjuhësore dhe nuk ka ndonjë lidhje prejardhjeje me asnjërën prej gjuhëve të sotme indoevropiane. Dijetari i njohur gjerman Franz Bopp vërtetoi me metoda shkencore përkatësinë e gjuhës shqipe në familjen gjuhësore indoevropiane. GJUHA AMTARE, SIMBOL I NJË KOMBI Gjuha është një nga tre simbolet e një shteti. Ajo përcakton identitetin tonë. Gjuha e çdo kombi ështe unike. Ajo mbart në vetvete historinë dhe kulturën e tij. FILLIMET E SHKRIMIT TË GJUHËS SHQIPE Shqipja është një nga gjuhët e lashta të Ballkanit, por e dokumentuar me shkrim mjaft vonë, në shekullin XV, ashtu si rumanishtja. Dokumenti i parë i shkruar në gjuhën shqipe, është ai që quhet “Formula e pagëzimit”, e vitit 1462. “Formula e pagëzimit” Formula e pagëzimit gjendet në një qarkore të shkruar në latinisht nga Kryepeshkopi i Durrësit Pal Engjëlli, bashkëpunëtor i ngushtë i Skënderbeut. Formula është shkruar me alfabetin latin dhe në dialektin e veriut (gegërisht). Kjo formulë është gjetur në Bibliotekën Laurentiana të Milanos nga historiani i njohur rumun Nikolla Jorga dhe është botuar prej tij në vitin 1915 në “Notes et extraits pour servir l’histoire des croisades au XV siecle IV, 1915”. ALFABETI SHQIP Në vitin 1824 Naum Veqilharxhi filloi punën për te krijuar alfabetin shqip dhe ne vitin 1844 dhe 1845 u botua “Evetar”-i. Vaqilharxhi ishte i pari qe shprehu qëllimet e Rilindjes Kombëtare Shqiptare nëpërmjet traktatit të tij, parathënies së “Evetar”-it të parë dhe shumë shkrimeve të tjera. SHQIPJA STANDARTE Formimi i gjuhës letrare kombëtare të njësuar (gjuha standarde), ka qenë një proces i gjatë, që ka filluar që në shekujt XVI-XVIII, por përpunimi i saj hyri në një periudhë të re, në shekullin XIX, gjatë Rilindjes Kombëtare. DIALEKTET E GJUHËS SHQIPE Gjuha shqipe ka dy dialekte kryesore, dialektin e veriut ose gegërishten dhe dialektin e jugut ose toskërishten. Në anën e djathtë të Shkumbinit shtrihet dialekti verior (gegërishtja), në anën e majtë të tij, dialekti jugor (toskërishtja). Dallimet midis dialekteve të shqipes nuk janë të mëdha, folësit e tyre kuptohen pa vështirësi njeri me tjetrin. FAMILJA E GJUHËVE INDO- EVROPIANE Në gjuhësi me Gjuhë indo-evropiane njihet një familje (grup) gjuhësh dhe dialektesh me prejardhje të përbashkët, të cilat fliten sot në pjesën më të madhe të botës, si në Evropë, Azinë jugperëndimore, Azinë qendrore, dhe Azinë jugore. Shqipja është dega më e vjetër e trungut të familjes së gjuhëve indo-evropiane. Si e tillë ajo nuk është e degëzuar më tutje, por ka mbetur si gjuhë e parë dhe e vetmuar. FALEMINDERIT!
A Ka Arkaizma Në Të Folmen e Shqiptarëve Të Ukrainës? Një Krahasim Me Dialektet Dhe Të Folmet e Dokumentuara Në Atlasin Dialektologjik e Gjuhës Shqipe (Adgjsh)