Janusz Korczak – życie

i twórczość
Wykonał: Bartłomiej Łapacz, kl. IIIA
 Rodzina
Janusz Korczak urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie, a zmarł
1942 w sierpniu, prawdopodobnie 7 w Treblince. Jego prawdziwe imię to
Henryk Goldszmit. Jego tata nazywał się Józef Goldszmit, a mama- Cecylia
Gębicka. Jego tata był adwokatem i publicystą. Natomiast mama była
pisarką.
 Wykształcenie
Janusz Korczak uczęszczał do szkoły początkowej Augustyna Szmurły przy
ul. Freta, a następnie w 1891 rozpoczął naukę w ośmioklasowym VII
Rządowym Gimnazjum Męskim mieszczącym się w tamtym czasie w
wynajmowanej kamienicy Karola Mintera przy ul. Brukowej 16. Studiował
na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
 Praca
23 marca dostał dyplom lekarza. W czerwcu został powołany do armii
rosyjskiej w wojnie rosyjsko-japońskiej. Właśnie tam służył w pociągu
sanitarnym. Wrócił do Warszawy pod koniec marca 1906. Dostał pracę w
Warszawie w szpitalu dla dzieci im. Bersonów i Baumanów przy ul. Śliskiej
51.
 Twórczość
Janusz Korczak napisał wiele bardzo ciekawych powieści dla dzieci. Do
najciekawszych książek należą:
• „Król Maciuś I”,
• „Jak ciężko być królem”,
• „Józki, Janki i Franki”,
• „Kajtuś czarodziej”,
• „Król Maciuś na wyspie bezludnej”.
Najciekawsze książki dla dzieci Janusza Korczaka.
 Twórczość

Janusz Korczak pisał również książki pedagogiczne. Przykładowe tytuły to:

• „Jak kochać dziecko”,
• „Dzieci ulicy, dziecko salonu”,
• „Dziecko i wychowawca”,
• „Teoria a praktyka. Artykuły pedagogiczne”.
 Dom Sierot i Nasz Dom
Razem ze Stefanią Wilczyńską założył i
prowadził w latach 1912-1942 dom
sierot-dla dzieci żydowskich w
Warszawie. Siedziba domu sierot
znajdowała się przy ul. Krochmalnej 92.
Budynek został wybudowany przez
towarzystwo „Pomoc dla sierot”, które
finansowało w działalność nowej
placówki.
 Ostatni marsz i śmierć
Dom Sierot-Korczak, pracownicy i ponad
200 wychowanków-został wywieziony do
obozu zagłady w Treblince podczas tzw.
wielkiej akcji likwidacyjnej warszawskiego
getta. Najprawdopodobniej stało się to 5
sierpnia 1942, ale istnieją także zapiski i
relacje z getta podającego datę 6 sierpnia.
Dziękuję za uwagę