FA U N A

A R K T Y K I I
A N TA R K T Y D
Y
 Rozciągający się wokół bieguna
Arktyka - północnego obszar ze względu
mieszkańcy na surowe warunki klimatyczne
jest trudno dostępny dla ludzi. To
lodowego sprawia, że nadal jest on
enklawą dzikiej i niezwykłej
królestwa przyrody. Regiony wokół bieguna
północnego tworzą magiczną
krainę - nieprzystępną, skutą
lodem, a mimo to tętniącą
życiem. W zachwycającej
surowym pięknem Arktyce
znalazły swój dom fascynujące
zwierzęta.
Niedźwiedź polarny
Nazwa Arktyka z greckiego znaczy
"kraina niedźwiedzi". I to właśnie
majestatyczne niedźwiedzie polarne
rządzą tym obszarem. Łacińska nazwa
tego gatunku oznacza "niedźwiedź
morski", ponieważ ssaki te dużą część
swojego życia spędzają w wodzie, gdzie
żerują. Na ląd wychodzą, by odpocząć, a
samice poszukują tam miejsca do
urodzenia i odchowania młodych.
 Lis polarny

W ślad za niedźwiedziami często podążają

lisy polarne, które żywią się padliną i drobnymi
kręgowcami. Poszukiwanie pożywienia jest zresztą
ich główną aktywnością. Nocą lisy chronią się w
rozpadlinach skalnych lub wykopanych przez
siebie norach. Lisy polarne są bardzo wytrzymałe
na niskie temperatury i zdolne przemierzać spore
odległości, nawet przy temperaturze -70 stopni.
Dzięki białemu ubarwieniu są niemal niewidoczne,
gdy przemieszczają się wśród lodowych pól.
Jednak gdy przychodzi wiosna, zmieniają
ubarwienie na jasnobrązowe. Bardzo rzadkie są
tzw. lisy niebieskie, których futro ma
jasnoniebieski odcień.
 Sowa śnieżna to bez wątpienia jeden
z najpiękniejszych ptaków, które
przecinają niebo nad Arktyką.
Majestatu, oprócz śnieżnobiałego
upierzenia, dodaje im rozpiętość
skrzydeł - nawet do 166 cm. Ich
głównym pożywieniem są małe
gryzonie, na które polują za dnia.
Sowy śnieżne zamieszkują tundrę
euroazjatycką i
Sowa śnieżna północnoamerykańską. Ponieważ
tereny te nie są zalesione, gniazdują
w płytkich zagłębieniach w ziemi.
Maskonur zwyczajny
Krótkie czerwone łapki, okrągła głowa, biały
brzuch, kolorowy dziób - tak prezentuje się
dorosły maskonur, zwany z łacińskiego
braciszkiem arktycznym. Te sympatyczne
ptaki można spotkać na wybrzeżach
północnego Atlantyku, ale niektóre dolatują
nawet w rejony północnej Afryki. Maskonury
to także doskonali pływacy i nurkowie. W
poszukiwaniu pożywienia, którym są malutkie
ryby pływające w ławicach i drobne
bezkręgowce, potrafią zejść kilkadziesiąt
metrów pod powierzchnię wody. Według
wierzeń Lapończyków braciszkowie arktyczni
to wcielenia żeglarzy, którzy zginęli na morzu.
 Mors
W wodach przybrzeżnych Arktyki doskonale czują
się morsy. Dzięki słusznym rozmiarom - zwierzęta
te mogą ważyć nawet 1700 kg i mierzyć 4 metry -
oraz dwóm potężnym kłom, których używają do
obrony, ssaki te budzą respekt wśród innych
mieszkańców terenów wokół bieguna
północnego. Ich naturalnym wrogiem są jedynie
orki i niedźwiedzie. Morsy wykorzystują też kły w
inny sposób. Podpływają do wybrzeży skutych
lodem i wbijają ciosy w krę. W ten sposób
"przyczepiają się" do lądu, by zażyć drzemki.
Foka grenlandzka
Foki to - obok morsów i orek - najbardziej
rozpoznawalni mieszkańcy zimnych
arktycznych wód. Tuż po urodzeniu foki są
białe, dopiero po 4 tygodniach ich futro
zmienia barwę, by ostatecznie stać się
szare. Białe ubarwienie przez lata było
przekleństwem dla nowo narodzonych,
sympatycznych ssaków. Od XIX w. były one
zabijane ze względu na dużą popularność
rzadkiego koloru futra. 25 lat temu rząd
Kanady wprowadził zakaz polowania na
młode foki. Obecnie gatunek ten nie jest
już uważany za zagrożony wyginięciem.
Antarktyda
Antarktyda to kontynent, na którym w
większości nie żyją żadne rośliny ani
zwierzęta. Tylko w przybrzeżnych rejonach
można znaleźć mchy, porosty i prymitywne
glony. Życie zwierząt w tamtejszych
obszarach jest ściśle związane z oceanem.
Cechą charakteryzującą antarktyczną
faunę jest brak całkowicie lądowych
kręgowców. Wszystkie tu żyjące, należą
bowiem do ssaków płetwonogich które są
przystosowane do bytowania w dwóch
środowiskach: wodnym i lądowym.
Lampart morski
Lampart morski, zwany inaczej
foką lamparcią, zamieszkuje
zimne tereny południowej
półkuli, a swoją potoczną nazwę
zawdzięcza cętkom na futrze i
temu, że jest niebezpiecznym
drapieżnikiem. Jest mięsożercą,
poluje na pingwiny oraz inne foki,
zjada ryby i kryl. Istnieją
udokumentowane przypadki
ataków tych zwierząt na ludzi.
Orka
Te morskie ssaki to groźne drapieżniki -
polują na foki i delfiny, potrafią zaatakować
rekiny, morsy oraz wieloryby. Orki żyją w
stadach, którymi opiekuje się najstarsza
samica. Potrafią pływać z prędkością do
60km/h i żyją nawet do 90 lat. Choć można
je spotkać we wszystkich oceanach,
najbardziej lubią zimne wody, dlatego są
częstymi gośćmi arktycznych wybrzeży.
 Pingwin cesarski

Pingwin cesarski to prawdopodobnie najbardziej

znany nielot i największy żyjący przedstawiciel
rodziny pingwinów. Jest to gatunek endemiczny i
żyje wyłącznie na obszarze Antarktydy. Jego
występowanie na lądzie ograniczone jest do
szybko dryfującego lodu, szelfu kontynentalnego
oraz okolicznych wysp. Najczęściej polują w
otwartych wodach, a ich głównym pożywieniem są
ryby, skorupiaki i głowonogi wód antarktycznych,
w zależności od dostępu i sezonowości.
 Pingwin białobrewy to gatunek
pingwina z charakterystycznymi,
Pingwin białymi brwiami nad oczami. Ma
krótkie i silne, czerwone nogi,
białobrewy lekko przesunięte ku tyłowi.
Ogon stanowią krótkie, sztywne
pióra. Skrzydła są
przystosowane do pływania i
przypominają płetwy. Na głowie,
oprócz szerokiej brwi występują
białe cętki. Zasiedla wody wokół
Antarktydy aż po wybrzeża
Ameryki Południowej. Tworzy
kolonie, poluje głównie na ryby.
DZIĘKUJĘ
ZA UWAGĘ