„IMIĘ RÓŻY”- GRUPA

TEOLOGÓW
OPRACOWALI: NELA KULCZYCKA, LILIANA PUŁAWSKA, MARTYNA
WOŹNIAK, JAKUB FIGAT, ANTONI MOCZYŃSKI, MAJA WITECKA
JAKIE DWA ZAKONY ZOSTAŁY PRZEDSTAWIONE W FILMIE?
NA CZYM POLEGAŁY ICH REGUŁY? W JAKI SPOSÓB ICH
SPECYFIKA ZOSTAŁA ZOBRAZOWANA W FILMIE?

W filmie „Imię Róży” zostają ukazane dwa zakony benedyktyni i franciszkanie. Słowa
przewodnie zakonu benedyktynów brzmią „Ora let labora” („Módl się i pracuj”), chcą wyrzec
się jakiejkolwiek radości i uważają śmiech za rzecz niestosowną i niepoważną, ponieważ w
Biblii nie ma informacji, o tym że Jezus się śmiał. Głównym zajęciem mnichów z tego zakonu,
było przepisywanie ksiąg. Dlatego też tajemniczy tom „Poetyki” Arystotelesa znalazł się w
sekretnej bibliotece w opactwie. W filmie zakonnicy benedyktyńscy nosili długie, czarne
habity z kapturem. Natomiast franciszkanie głosili potrzeby ubóstwa, miłosierdzia i miłości do
wszystkich stworzeń, tak jak założyciel ich zakonu- św. Franciszek z Asyżu. Nosili oni
brązowe lub szare, luźne i długie habity.
W JAKIM CELU REPREZENTANCI
FRANCISZKANÓW I PRAŁACI PAPIESKIEGO
DWORU MIELI SPOTKAĆ SIĘ W OPACTWIE?
Reprezentanci zakonu franciszkanów i prałaci papieskiego dworu mieli spotkać się w
opactwie, by odpowiedzieć na pytanie „Czy Chrystus był właścicielem ubrań, które nosił?”.
Rozmowa ta miała doprowadzić, do wniosków, która ze stron ma rację i postępuje właściwie.
Franciszkanie uważali, że dobra doczesne nie są potrzebne w rozwoju wiary i powinno się
oddać innym ludziom tak jak to robił św. Franciszek z Asyżu. Natomiast prałaci papieskiego
dworu uznawali, że fundusze i dobra materialne są potrzebne kościołowi do nawracania
innych na chrześcijaństwo.
WYJAŚNIJCIE POJĘCIE „HEREZJI”. KTÓRZY Z BOHATERÓW
FILMU ZOSTAJĄ O NIĄ OSKARŻENI? DLACZEGO? JAKI LOS
CZEKAŁ TYCH, KTÓRYCH UZNANO ZA HERETYKÓW?

Herezja – inaczej odstępstwo od wiary który polega na poglądzie religijnym sprzecznym z powszechnym
dogmatem religii panującej. Jest to też uporczywe głoszenie poglądów sprzecznych z nauką Kościoła lub
powątpiewanie w np. niepokalane poczęcie Jezusa Chrystusa. O herezję zostają oskarżeni mnich
Salvatore i dziewczyna którzy mieli dokonać morderstw i parać się czarami. Mnich Remigiusz
(Klucznik) zostaje oskarżony o przynależność do sekty heretyków którym przewodził mnich Dulcyna
spalony wcześniej na stosie. Osoby, które uznano za heretyków były poddawane torturom, które miały za
zadanie oczyścić ich z grzechu lub potwierdzić winę. Tortury, które stosowano to: Łamanie kołem,
kołyska Judasza zgniatacz kciuków, szczurza tortura czy żelazna dziewica. Wszystkie te tortury były
starannie wymyślone i jeśli je stosowano rzadko kto wychodził z tego cało. Ostatnim aktem „dobroci”
było spalenie na stosie. Ponieważ ogień oczyszczał. Szacuje się, że spalono na stosie w Europie przez
600 lat od około kilkaset tys. do 1mln. ludzi natomiast w Polsce od XVI do XVIII w. 20-40 tys.
JAKA INSTYTUCJA ROZSTRZYGAŁA O TYM, CZY KTOŚ
DOPUŚCIŁ SIĘ ODSTĘPSTWA OD WIARY? KTO W FILMIE
REPREZENTUJE TĘ INSTYTUCJĘ?

O tym, czy ktoś dopuścił się odstępstwa od wiary decydowała Święta

Inkwizycja. Była to podległa papieżowi organizacja, której celem było
nawracanie i karanie heretyków. W filmie reprezentuje ją dominikanin Bernard
Gui.
KTO OPRÓCZ WILHELMA PRÓBUJE ROZWIĄZAĆ
TAJEMNICĘ ZAGADKOWYCH ŚMIERCI W OPACTWIE?

Tajemnicę zagadkowych śmierci próbuje rozwiązać Bernard Gui. Należał do zakonu

Dominikanów i jego celem było poszukiwanie dawnych heretyków. Zakonnik był pamiętliwy,
znany z okrutnych metod działania. Charakteryzuje go duża bezwzględność. To on wskazuje
rzekomych podejrzanych, którzy są winni morderstw w opactwie. Wypiera dowody które poparte
są faktami i rozumem. Narzuca swoje zdanie i zmusza do posiadania tego samego punktu
widzenia. Przybywa do opactwa, by wziąć udział w dyspucie o ubóstwie Chrystusa, ale
jednocześnie prowadzi własne śledztwo. Przyłapanie Salwatora i dziewczyny nasuwa mu
przypuszczenie, że oboje zajmują się czarną magią. Po aresztowaniu Remigiusza, Bernard
odkrywa związek pomiędzy klucznikiem i Salwatorem. Jako inkwizytor przeprowadza pokazowy
proces, który nie daje oskarżonym żadnych szans obrony.
CZYM RÓŻNIĄ SIĘ PRZYJĘTE PRZEZ NIEGO SPOSOBY
DOCHODZENIA DO PRAWDY OD METOD STOSOWANYCH
PRZEZ WILHELMA Z BASKERVILLE?

Bernard nie uznaje dowodów opartych na faktach i dowiedzionych rozumowo. Narzuca swoją
prawdę, która przystaje do wyznawanego przez niego punktu widzenia. Ukazuje się to gdy
Bernard Gui bezpodstawnie i jedynie opierając się na swoich przekonaniach pojmuje i oskarża
Salwatora i dzieweczkę o czary i dokonanie morderstw, przekonany, że to ich wspólne rytuały
umożliwiły działania szatana i były przyczyną zbrodni na terenie opactwa. Wilhelm natomiast
szuka prawdy poprzez rozpatrywanie szczegółów. Zagadki jego śledztwa rozwiązuje np.
badaniem poszlak, domysłami, przesłuchaniami kolejnych postaci oraz rozszyfrowywaniem
pomniejszych zagadek. Bohater opiera się na dowodach i sprawdzonych informacjach.
WYJAŚNIJCIE, NA CZYM POLEGAŁY ZWIĄZKI GŁÓWNEGO BOHATERA ZE ŚWIĘTĄ INKWIZYCJĄ.
JAKIE STANOWISKO WOBEC JEJ DECYZJI O WINIE SALVATORE, REMIGIUSZA I DZIEWECZKI
PRZYJMUJE WILHELM? CZYM MOŻNA JE UZASADNIĆ?

Wilhelm w przeszłości sam był inkwizytorem. To właśnie Święta Inkwizycja przyczyniła się
do panowania i kontrolowania wiernych. Był on również oskarżony o herezję, z powodu
uniewinnienia człowieka, który przetłumaczył księgę, niezgodnie z obowiązującą wtedy nauką
Kościoła. Doskonale znał działania i ogólny zarys tej instytucji. Kiedy Salvatore, Remigiusz i
dzieweczka zostają skazani, Wilhelm broni ich, ale nie sprzeciwia się, gdyż wie, że sprzeciw
wobec Inkwizycji nie przyniesie żadnych pozytywnych skutków. Wilhelm również wie, że
dzieweczka jest niewinna i nie popełniła żadnego karalnego czynu, lecz unika wypowiedzeń
na ten temat, gdyż boi się ponownego oskarżenia o herezję.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!