БОЛЕСТИ НА ЗАДЕН РЕЗЕН НА

ХИПОФИЗА(НЕУРОХИПОФИЗА)
Изработила-Мила Алексиќ III-9
 ADH
• ADH- антидиуретичен хормон или вазопресин
• Тој има влијание на задршката на вода во
организмот.
• Клетките на дисталните и собирните
каналчиња се пропусливи за вода ако на нив
дејствува ADH
• Се реапсорбира водата па се излачува помало
количество урина со поголема специфина
тежина (клетките на дисталните тубули се
секогаш пропусливи за вода).
 ИНСИПИДЕН
ДИЈАБЕТ
• Синдром кој се карактеризира со силно изразена жед и полиурија (излачување на
големо количество урина ) како последица на недостаток на антидиуретичниот хормон
ADH.
• Недостаток на ADH доведува до полиурија т.е. Излачување на големо количество урина
ниска осмоланост и ниска спечифична тежина, хипертонична дехидратација
(дехидратација поради губенје на вода, без губење или мал губиток на соли што доведува
до многу јака жед и пиење на големо количество течност (полидипсија).
 ЕТИПАТОГЕНЕЗА
1.Примарна полиурија- при психози (шизофренија), постои наришување на жед, и
болните пијат повеќе од 5л вода дневно.
2.Секундарна полиурија- тоа е инсипиден дијабет при кој постојат два основни форми:
a)Централен-тутуитарен, хипофизен dijabetes insipidus- причина е недостаток на ADH
кој може да и е а)вроден,фамилијарен централен недостаток на ADH или б)стекнат
недостаток на ADH кој може да е индиопатски, трауматски (фрактури на базата на
черепот, што го зафаќаат и хипоталамус), тумори, инфекции(менингоенцефалитис),
ваксуларни лезии, по отстранување на хипофиза.
Б) Нефроген- резистентен на ADH diabetes insipidus. Причина е неосетливост на
рецепторите на дисталните тубули и собирните каналчиња на бубрезите на ADH.
 КЛИНИЧКА
СЛИКА
• Се манифестира со полиурија- диуреза
поголема од 3л т.е. 3,5,101.\24 часа со ниска
специфична тежина (под 1005).
• -жедта е сило изразена како преку ден така и
преку ноќ, па поради тоа болниот нема сон, му
се немува начинот на живот, раздрлив е и
нервозен.
• -пие големо количество течности (полидипсија)
21,31. до 301\24 часа.
 ДИЈАГНОЗА

• Ако диурезата е поголема од 4л.

• Определување на осмолалноста на серумот и урината. Специфичната тежина на уринате е ниска(под
1005) и покачен осмолалитет на плазмата.
• Тест на жеднеење- на болниот му се забранува внесување на течност, а потоа на секој час се собира
мочта и се определува нејзината специфична тежина. Тестот се изведува од 6-12ч предпладне. Ако се
види дека специфичната тежина на мочта не се менува значително околу 11ч.
• Се изведува тест на стимулација со ADH-вазопресин.Тоа се постигнува со давање на 5Е вазопресин
субкутано.
• Кај здрав човек концентрацијата на урината при жед се зголемува, а егзогениот вазопресин не води до
натамошно зголемување на специфичната тежина на урината.
• Кај централен инсипиден дијабет специфичната тежина на урината е намалена и се зголемува при
давање на вазопресин, но не над нормални вредности.
• Тест со инфузија на NACL(5%) со што се постигнува пораст на осмолалноста на плазмата и
ослободување на ADH. Кај централен инсипиден дијабет нема пораст на АDH а кај нефроген и
психоген се зголемува АДХ.
• Мерење на ADH во крвта со РИА метод
• Магнетна резонанца-за визуализацијата на неврохипофизата.
 ЛЕКУВАЊЕ
• 1.Супституцијата на АDH со синтетски
препарати(дезмопресин ацетат адиуретин) кај централен
инсипиден дијабет.
• 2.Кај нефроген инсипиден дијабет се лекува основната
бубрежна болест ако ја има, ако не се работи за вродено
пореметување на рецепторите ADH.
• Се прави редукција на соли и протеини, а се даваат
диуретиции и нестероиди антипевматици, кои прават
зголемена реапсорбација на течности во проксималните
тубули, а го намалуваат дотокот на течност во дисталните
тибули.
БЛАГОДАРАМ НА
ВНИМАНИЕТО!
.