Udział pielęgniarki w znieczuleniu ogólnym pacjenta

Znieczulenie ogólne

Pojęciem znieczulenia jest określane zniesienie czucia bólu w całym ciele bądź w
określonej jego części przy użyciu metod farmakologicznych i fizycznych.
Wyodrębnia się dwa rodzaje znieczulenia:
 Ogólne- w którym wpływowi anestetyku poddawane są wszystkie narządy i tkanki. W
takim znieczuleniu odwracalnie zniesiona czynność OUN.
znieczulenie ogólne dzieli się na:
 dożylne
 wziewne (proste lub złożone)
mieszane
 Znieczulenie ogólne c.d.

Znieczulenie dożylne, polega na podaniu drogą dożylną pacjentowi leku

przeciwbólowego i znieczulającego. Lek ten po kilkunastu sekundach powoduje zaśnięcie
pacjenta. Poddany takiemu znieczuleniu pacjent oddycha samodzielnie. Sen, wywołany
przez lek trwa kilka minut, a dawki leku można powtarzać do chwili zakończenia zabiegu.
Taki rodzaj znieczulenia jest wykorzystywany jest przy krótkich zabiegach, przykładowo
podczas nastawiania złamań.
 Znieczulenie ogólne c.d.

Znieczulenie ogólne dotchawicze polega na podaniu środków przeciwbólowych, znieczulających

oraz zwiotczających mięśnie. Podczas takiego znieczulenia konieczna jest intubacja pacjenta oraz
prowadzenie oddechu zastępczego przez respirator. Znieczulenie ogólne dotchawiczne jest częściej
wykonywane. Zależnie od sposobu podania leków dzieli się je na:
 znieczulenie ogólne mieszane albo złożone, w trakcie którego leki podawane są wziewnie i dożylnie,
 znieczulenie ogólne całkowicie dożylne,
 znieczulenie ogólne indukowane wziewnie.
 Znieczulenie ogólne c.d.

Elementy składowe Cele Etapy

Sen – hypnosis Zniesienie świadomości Wprowadzenie do znieczulenia

Zniesienie bólu – analgesio Działanie przeciwbólowe (indukcja)
Zniesienie odruchów -areflexio Zwiotczenie mięśni Podtrzymanie znieczulenia
Zwiotczenie mięśni poprzecznie Brak odruchów (kondukcja)
prążkowanych – relaxatio Wyprowadzenie ze znieczulenia
musculorum (budzenie)
 Rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem w znieczuleniu ogólnym

Współczesna sztuka znieczulenia to obszerna wiedza i procedury techniczne dotyczące

chorego w czasie od przygotowania do znieczulenia poprzez znieczulenie śródoperacyjne i
okres wybudzenia, do opieki pooperacyjnej. Medycyna okołooperacyjna dotyczy poszerzonego
okresu opieki wielospecjalistycznej, w której pielęgniarki anestezjologiczne odgrywają rolę
szczególnie ważną.
 Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Do podjęcia pracy w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa

anestezjologicznego i intensywnej opieki konieczne jest posiadanie wykształcenia
wyższego pierwszego stopnia i ukończenie bądź odbywanie kursu kwalifikacyjnego albo
specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki.
 Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia
pracy w zawodzie

Do wykonywania zawodu pielęgniarki niezbędne jest posiadanie prawa wykonywania zawodu

wydawanego przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych. System kształcenia pielęgniarek
przewiduje edukację w ramach kursów kwalifikacyjnych i specjalizacji. Pozytywne ukończenie kursu
kwalifikacyjnego pozwala na udzielanie świadczeń zdrowotnych, jakie mieszczą się w zakresie
pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, zaś specjalizacja te kompetencje rozszerza i
uprawnia do tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki.
 Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem
poddawanym znieczuleniu ogólnemu

Przygotowanie i organizowanie stanowisk pracy w anestezjologii i intensywnej terapii

Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

 Standardy wyposażenia stanowisk do intensywnej  Przygotowywać stanowisko intensywnej terapii zgodnie z

terapii; obowiązującymi standardami;
 Zasady przygotowania stanowiska do znieczulenia;  Przygotowywać stanowisko do znieczulenia zgodnie ze
 Działanie i obsługę stosowanego sprzętu do standardami;
anestezjologii i intensywnej terapii;  Obsługiwać sprzęt do anestezjologii i intensywnej terapii na
 Zasady i przepisy BHP, ochrony ppoż., ergonomii, stanowisku pracy;
ochrony środowiska – w zakresie wykonywania  Przestrzegać zasad i przepisów BHP.
procedur medycznych;
 Aktualne akty prawne dotyczące rodzajów, zakresu i
wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej
przetwarzania;
 Procedury gospodarowania odpadami medycznymi.
Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem poddawanym
znieczuleniu ogólnemu c.d.
Ocenianie i monitorowanie stanu zdrowia pacjenta
Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

 Zasady prowadzenia badania fizykalnego:  Przeprowadzać badanie fizykalne;

 Znaczenie i sposoby monitorowania chorego oraz
wykorzystanie zaawansowanych technik oceny stanu
pacjenta;
 Zasady nadzoru nad pacjentem w anestezjologii
intensywnej terapii;
 Objawy stanów zagrożenia życia u chorego.
 Monitorować parametry życiowe z zastosowaniem
zaawansowanych technik oceny stanu pacjenta;
 Prowadzić nadzór nad pacjentem w anestezjologii i intensywnej
terapii;
 Rozpoznawać stany zagrożenia życia u chorego.
 Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem
poddawanym znieczuleniu ogólnemu c.d.
Rozpoznawanie potrzeb zdrowotnych i problemów pielęgnacyjnych pacjenta
Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

 Potrzeby zdrowotne i problemy pielęgnacyjne pacjentów
poddawanych anestezji i intensywnej terapii;
 Zakres deficytu w samoopiece i w samopielęgnacji u
pacjentów w anestezjologii i intensywnej terapii;
 Problematykę transplantacji narządów i zasady opieki
nad dawcą lub biorcą narządów
 Rozpoznawać potrzeby zdrowotne i problemy pielęgnacyjne
pacjentów poddawanych anestezji i intensywnej terapii, w tym:
z niewydolnością układu krążenia, układu oddechowego,
uszkodzeniem mózgu, niewydolnością nerek, ostrymi
chorobami w obrębie jamy brzusznej;
 Określać zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską u pacjentów
w anestezjologii i intensywnej terapii;
 Rozpoznawać problemy pielęgnacyjne pacjenta będącego
dawcą lub biorcą narządów.
Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem
poddawanym znieczuleniu ogólnemu c.d.

Realizowanie indywidualnego planu opieki pielęgniarskiej nad pacjentem w anestezjologii i

intensywnej terapii
Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

 Sposoby realizacji potrzeb zdrowotnych zgodnie  Prowadzić proces pielęgnowania na podstawie

z aktualną wiedzą medyczną;
 Zasady i procedury profilaktyki i minimalizacji
zakażeń szpitalnych;
 Zasady oceny skuteczności realizacji procesu
pielęgnowania.
indywidualnego planu opieki;
 Stosować zasady i procedury profilaktyki i
ograniczania zakażeń szpitalnych;
 Oceniać skuteczność wdrożonego procesu
pielęgnowania i w razie konieczności korygować
podjęte działania.
 Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem
poddawanym znieczuleniu ogólnemu c.d.

Podawanie leków i płynów infuzyjnych

Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

Działanie leków stosowanych w anestezjologii i Charakteryzować działanie poszczególnych leków –

intensywnej terapii – dawki, stężenie, skutki uboczne; dawki, stężenie, skutki uboczne; Podawać leki różnymi
Drogi i sposoby podawania leków; drogami – dożylnie, domięśniowo, podskórnie, wziewnie,
Rodzaje i zasady stosowania płynów zewnątrzoponowo;
infuzyjnych. Podawać płyny infuzyjne.
 Kompetencje zawodowe pielęgniarki w sprawowaniu opieki nad pacjentem
poddawanym znieczuleniu ogólnemu c.d.

Uczestniczenie w leczeniu niewydolności oddechowej

Pielęgniarka zna i rozumie Pielęgniarka potrafi

Objawy niedrożności dróg oddechowych; Rozpoznawać objawy niedrożności dróg oddechowych;

Metody bezprzyrządowe i przyrządowe
udrażniania dróg oddechowych; Objawy niewydolności
oddechowej i sposoby postępowania terapeutycznego;
Wskazania, zasady i techniki tlenoterapii biernej.
Stosować metody bezprzyrządowe i przyrządowe
udrażniania dróg oddechowych;
Wykonywać intubację w sytuacji zagrożenia życia
chorego;
Rozpoznawać objawy niewydolności oddechowej;
Uczestniczyć w respiratoroterapii inwazyjnej i
nieinwazyjnej;
Prowadzić tlenoterapię bierną różnymi technikami.
 Zadania pielęgniarki - przyjęcie pacjenta na oddział

1. Przedstawienie się i zebranie osobowych danych pacjenta – imię, nazwisko oraz datę urodzenia
2. Przeprowadzenie wywiadu pielęgniarskiego, jaki dotyczy:
 Otrzymanej premedykacji,
 Uczuleń,
 Godziny, o której pacjent spożył ostatni posiłek,
 Obecności protezy zębowej, protezy gałki ocznej oraz innych protez, aparatu słuchowego, biżuterii oraz
soczewek kontaktowych.
3. Upewnienie się, czy pacjent wyraził świadomą zgodę na wykonanie znieczulenia, potwierdzoną
podpisem.

Po upewnieniu się przez pielęgniarkę, iż wszelkie dane są zgodne pacjent może zostać
przewieziony na blok operacyjny.
 Problemy pielęgnacyjne pacjenta przed zabiegiem operacyjnym:
I. Problem pielęgnacyjny: odczuwanie przez pacjenta leku i niepokoju, spowodowanego planowanym zabiegiem
operacyjnym.
Cel opieki pielęgniarskiej: zminimalizowanie leku pacjenta.
Interwencje pielęgniarskie:
 przeprowadzenie pielęgniarskiej wizyty przedoperacyjnej, jakiej celem jest poznanie przez pacjenta pielęgniarki
anestezjologicznej i nabranie do niej zaufania,
 okazanie pacjentowi zrozumienia i życzliwości,
 udzielenie odpowiedzi na wszelkie nurtujące pacjenta pytania oraz rozwianie jego obaw,
 opisanie wszystkich wykonywanych czynności,
 używanie spokojnego tonu głosu,
 przed wprowadzaniem pacjenta do znieczulenia maksymalne ograniczenie liczby osób przebywających na sali.
 Problemy pielęgnacyjne pacjenta przed zabiegiem operacyjnym c.d.:

II problem pielęgnacyjny: ryzyko uzyskania błędnych wyników pomiarów parametrów życiowych, w wyniku nieprawidłowego
użytkowania urządzeń
Cel opieki pielęgniarskiej: uzyskanie rzetelnych i wiarygodnych pomiarów
Interwencje pielęgniarskie:
 skontrolowanie przed rozpoczęciem zabiegu operacyjnego czy wszystkie urządzenia działają prawidłowo,
 dobranie mankietu do pomiaru ciśnienia w odpowiednim rozmiarze
 zwracanie uwagi, aby mankiet do pomiaru ciśnienia nie został założony na kończynie z przetoką tętniczo-żylną
 założenie pulsoksymetru na osuszony palec pacjenta, ze zwróceniem uwagi, by końcówka palca została umieszczona dokładnie w
środku urządzenia
 zwrócenie uwagi, aby pomiary ciśnienia tętniczego i saturacji nie były wykonywane na tej samej kończynie
 usunięcie nadmiernego owłosienia z klatki piersiowej pacjenta przed naklejeniem elektrod EKG,
 zwrócenie uwagi, aby elektrody EKG nie zostały przyklejone ponad kośćmi i tkanką tłuszczową oraz głównymi mięśniami.
 Opieka pielęgniarki anestezjologicznej nad pacjentem
Przed zabiegiem

Zadania pielęgniarki:
1. Sprawdzenie wszystkich sprzętów, niezbędnych do znieczulenia pacjenta. Pozwala to na uniknięcie błędów medycznych oraz ich
konsekwencji.
Standardowe stanowisko składa się z:
 Aparatu do znieczulenia ogólnego z respiratorem anestetycznym
 Worka samosprężalnego i rurek ustno- gardłowych
 Źródła tlenu powietrza i próżni
 Ssaka i zestawu do intubacji dotchawiczej
 Rurek intubacyjnych i laryngoskopów, defibrylatora,
 Wyciągu gazów anestetycznych,
 Wózka anestezjologicznego,
 Aparatu do pomiaru ciśnienia krwi, termometru, pulsometru, kardionomitora, kapnometru,
 Monitorów – stężenia tlenu, gazów anestetycznych, zwiotczenia mięśniowego,
 Urządzenia do inwazyjnego pomiaru ciśnienia,
 Sprzętu - do ogrzewania płynów, do szybkich przetoczeń, do ogrzewania pacjenta,
 Pomp infuzyjnych i zestawów do dożylnej podaży leków

W pobliżu musi znajdować się kompletnie wyposażony wózek reanimacyjny.

Pielęgniarka sprawdza podłączenie do prądu i szczelność aparatury, obecność wszystkich akcesoriów oraz leków, wraz ze
sprawdzeniem terminów ich ważności oraz podpisuje formularze kontroli czynności okołooperacyjnych i stanowiska
znieczulenia.
 Zadania pielęgniarki na sali operacyjnej:

Przed znieczuleniem pacjenta:

1. Ułożenie pacjenta na stole operacyjnym w pozycji na plecach,

2. Założenie wkłucia obwodowego, niezbędnego do podaży leków,
3. Przyklejenie pacjentowi elektrod EKG na klatce piersiowej,
4. Założenie pacjentowi pulsometru oraz mankietu do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi,
5. Pobranie krwi do badań gazometrycznych i oceny wartości elektrolitów.
 Znieczulenie ogólne – zadania pielęgniarki

I etap – indukcja

1. Pielęgniarka zajmuje miejsce obok pacjenta, co zapewnia jej bezpośredni dostęp dowózka ze sprzętem do intubacji
2. Po wprowadzeniu przez lekarza laryngoskopu pielęgniarka podaje mu rurkę intubacyjną w odpowiednim rozmiarze,
3. Po podłączeniu rurki intubacyjnej ze sprzętem znieczulającym pielęgniarka podaje lekarzowi stetoskop, celem sprawdzenia
czy rurka została umieszczona w odpowiednim miejscu,
4. Przykładane stetoskopu do klatki piersiowej pacjenta w odpowiedniej kolejności:
 szczyt prawego płuca,
 szczyt lewego płuca,
 prawe płuco po bocznej stronie
 lewe płuco po bocznej stronie,
 dołek podsercowy.

1. Ułożenie pacjenta w docelowej pozycji i zabezpieczenie pasami przed niepożądana zmiana miejsca ułożenia.
 Znieczulenie ogólne – zadania pielęgniarki c.d.:

II etap – kondukcja

1. Dożylne podawanie leków znieczulających, przeciwbólowych oraz znieczulających zleconych przez lekarza,
2. Uzupełnianie śródoperacyjnej utraty płynów
3. Stele monitorowanie wszystkich parametrów pacjenta:
 cieśnienia tętniczego, mierzonego metodą nieinwazyjną,
 ośrodkowego ciśnienia żylnego, które ocenia objętość wewnątrznaczyniową, ubytek krwi, wydolność krążenia, skuteczność płynowej
terapii, ciśnienie w prawym przedsionku serca,
 pulsometrii, w celu jednoczesnego pomiaru tętna oraz saturacji,
 kapnometrii, jaka obrazuje wydolność oddechową oraz wentylację płuc pacjenta,
 temperatury ciała pacjenta,
 zapisu EKG,
 wyników gazometrii tętniczej,
 wartości indeksu bispektralnego (pomiar snu i czuwania)
 Znieczulenie ogólne – zadania pielęgniarki c.d.:

II etap – wyprowadzenie ze znieczulenia

1. Przerwanie podawania środków zwiotczających mięśnie około30-60 minut przed planowanym wybudzeniem,
2. Włączenie wziewnych leków znieczulających, zleconych przez pacjenta na 15 minut przed planowanym wybudzeniem,
3. Podanie pacjentowi przed ekstubachją czystego tlenu,
4. Odessanie nagromadzonej w ustach i gardle wydzieliny,
5. Po wybudzeniu pacjenta sprawdzenie powrotu przewodnictwa nerwowo- mięśniowego,
6. Przygotowanie pacjenta do przeniesienia na salę pooperacyjną:
 zabezpieczenie niewykorzystywanych wkłuć,
 odłączenie płynów infuzyjnych na czas transportu pacjenta z zostawieniem wlewu do cewnika centralnego,
 odłączenie kabli do monitorowania, z zostawieniem elektrod ekg oraz mankietu do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi,
 poinformowanie pacjenta o przełożeniu ze stołu operacyjnego na łóżko,
 przymocowanie drenaży, worków na wydzieliny i butelek do wieszaków przy łóżku poniżej ciała pacjenta,
 podpisanie dokumentacji.
 Zadania pielęgniarki - ocena stanu pacjenta po zabiegu operacyjnym

Z sali budzeń pacjent jest wypisywany na oddział macierzysty, jeżeli dwukrotnie w ciągu 30 minut uzyska co
najmniej 9 punktów w skali Aldreta.
Skala Alderta zawiera 5 kryteriów oceny:
 poruszanie kończynami,
 oddech, krążenie,
 stan przytomności
 krążenie.
 Pacjent otrzymuje 0, 1 lub 2 punkty.
Zadania pielęgniarki - ocena stanu pacjenta po zabiegu operacyjnym
c.d.

Ważne przed przeniesieniem operowanego pacjenta na oddział macierzysty:

Do pielęgniarki należy upewnienie się, iż

 przy wypisie chorego z sali pooperacyjnej jest on przytomny,
 może poruszać wszystkimi kończynami,
 ma naturalny kolor skóry,
 układ oddechowy i krążenia pacjenta jest w pełni wydolny,
 pacjent musi być w stanie głęboko, wydolnie kasłać.
 ciśnienie tętnicze pacjenta powinno być zbliżone do wyjściowych wartości (± 20 mm hg).
 wykluczone lub opanowane muszą zostać także wszelkie wczesne powikłania pooperacyjne .

Wówczas także kończy się pooperacyjna opieka anestezjologiczna nad pacjentem.

 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym

I problem pielęgnacyjny: ryzyko ucisku oraz uszkodzenia nerwów w wyniku nieprawidłowego ułożenia
pacjenta na stole operacyjnym
Cel opieki: zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia nerwów
Interwencje pielęgniarskie:
 przed planowaną operacją przeprowadzenie z pacjentem wywiadu dotyczącego ograniczeń w poruszaniu się
albo przebytych schorzeń lub kontuzji,
 zastosowanie podkładek w tych miejscach ciała pacjenta, w jakich powierzchownie przebiegają nerwy oraz
sploty nerwowe,
 w trakcie układania pacjenta na stole operacyjnym zwrócenie uwagi, aby kończyny nie były nadmiernie
przeprostowane ani zrotowane bądź ułożone w pozycji niefizjologicznej,
 w celu ochrony nerwu łokciowego skontrolowanie czy górnych kończyn nie uciska przez krawędź stołu
operacyjnego,
 sprawdzenie, czy kończyny dolne pacjenta w całości znajdują się na stole operacyjnym,
 ułożenie stawów barkowych pacjenta pod kątem 90 stopni,
 zabezpieczenie kończyn za pomocą pasów przed zsuwaniem się.
 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym c.d.

II problem pielęgnacyjny: ryzyko wystąpienia powikłań spowodowanych wkłuciami obwodowymi i wkłuciem centralnym
Cel opieki pielęgniarskiej: zapobieganie wystąpieniu powikłań spowodowanych koniecznością zastosowania wkłuć
Interwencje pielęgniarskie:
 podczas zakładania wkłuć obwodowych, centralnego, dotętniczego bezwzględne stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki,
 dostosowanie rozmiaru kaniuli do stanu żył pacjenta oraz do przewidywanej ilości toczonych płynów,
 zabezpieczanie wkłuć korkami jałowymi,
 prowadzenie kontroli drożności wkłuć,
 przygotowywanie leków w jałowy sposób,
 kontrolowanie miejsc wkłuć względem pojawienia się skórnych zmian, zaczerwienienia albo obrzęków,
 upewnienie się przed każdym podaniem leku, czy kaniula znajduje się w świetle naczynia,
 w celu lepszego wypełnienia żył zakładanie wkłucia centralnego w pozycji Trendelenburga,
 po założeniu wkłucia centralnego zaaspirowanie krwi przez każde ramię cewnika, i przepłukanie roztworem soli fizjologicznej,
 w celu wykluczenia odmy opłucnowej wykonanie kontrolnego RTG po założeniu wkłucia centralnego,
 jeśli cewnik nie jest w danym czasie używany każdorazowe zaciskanie zacisków.
 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym c.d.

III problem pielęgnacyjny: ryzyko powstania odleżyn w wyniku długotrwałym przebywaniem w jednej pozycji ryzyko poparzenia
związane z używaniem elektrokoagulacji podczas zabiegu
Cel opieki pielęgniarskiej: zapobieganie powstawaniu odleżyn podczas zabiegu
Interwencje pielęgniarskie:
 dokonanie oceny ryzyka powstania odleżyn wg. skali norton,
 zastosowanie miękkich podkładów w miejscach narażonych szczególnie na powstanie odleżyn celem zamortyzowanie punktów
podparcia pacjenta
 unikanie przesuwania pacjenta i tarcia przy zmianie jego pozycji
 sprawdzanie, czy podkłady operacyjne nie są pofałdowane
 zapinanie pasów zabezpieczających w taki sposób, by nie przylegały bezpośrednio do skóry pacjenta oraz mocno jej nie uciskały
 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym c.d.

IV problem pielęgnacyjny: ryzyko poparzenia związane z używaniem elektrokoagulacji podczas zabiegu

Cel opieki pielęgniarskiej: zapobieganie urazów odleżyn podczas zabiegu
Interwencje pielęgniarskie:
 zmiana miejsca pomiaru saturacji,
 zabezpieczenie za pomocą gazików na twarzy pacjenta miejsc, w których rurka intubacyjna bezpośrednio styka się z jego skórą,
 ułożenie operowanego tak, aby nie leżał na kablach czy przewodach, podłożenie pacjentowi prześcieradeł, w celu zapobiegania
oparzeniom przez prądy pełzające poprzez kontakt jego skóry z metalowymi elementami stołu operacyjnego,
 upewnienie się, czy pacjent nie ma przy sobie żadnych przedmiotów, wykonanych z metalu.
 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym c.d.

V problem pielęgnacyjny: ryzyko wysychania śluzówek gałki ocznej

Cel opieki pielęgniarskiej: zapobieganie wysychaniu śluzówek gałki ocznej.
Interwencje pielęgniarskie:
 naklejenie na powieki pacjent wąskiego plastra , który nie powoduje podrażnień, co ma na celu utrzymanie u niego
zamkniętych oczu w trakcie zabiegu operacyjnego,
 upewnienie się, że plaster nie został naklejony rzęsy, ponieważ jego odklejanie może spowodować wyrwanie rzęs pacjenta
 Problemy pielęgnacyjne w trakcie zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym c.d.

VI problem pielęgnacyjny: ryzyko zachłyśnięcia się pacjenta podczas operacji albo w trakcie wprowadzania do znieczulenia
Cel opieki pielęgniarskiej: zapobieganie zachłyśnięciu
Interwencje pielęgniarskie:
 zebranie przed zabiegiem operacyjnym wywiadu pielęgniarskiego, jaki pozwoli upewnić się co do czasu pozostawania pacjenta na
czczo,
 zebranie przed zabiegiem operacyjnym wywiadu pielęgniarskiego, dotyczącego ewentualnych problemów pacjenta z przewodem
pokarmowym
 upewnienie się, czy pacjent nie posiada protez zębowych oraz sprawdzenie, czy usunął je przed zabiegiem operacyjnym
 u zaintubowanego pacjenta monitorowanie ciśnienia w mankiecie uszczelniającym rurki intubacyjnej
 upewnienie się, czy u zaintubowanego pacjenta nie jest słyszalne żadne uchodzenie powietrza z tchawicy,
 regularne odsysanie treści z jamy ustnej i gardłowej pacjenta,
 dokonanie odessania treści z jamy ustnej przed ekstubacją.
 Bibliografia:

1. Aftyka A, Rozalska-Walaszek I, Mróz A. What a surgical nurse should know about general anesthesia?. Pielęgniarstwo Chirurgiczne i Angiologiczne/Surgical and Vascular
Nursing. 2014;8(2), s. 49-55.
2. Andres A. The role of anaesthesiology and intensive care for patient safety in the perioperative period: past, present and future . Anaesthesiol Intensive Ther 2018, vol. 50, no 5, s.
325–329.
3. Berry WR. Cardiac resuscitation in the operating room: reflections on how we can do better. Can J Anaesth. 2012; 59(6), s. 522–526,
4. Li G, Warner M, Lang BH, et al. Epidemiology of anesthesia-related mortality in the United States, 1999-2005. Anesthesiology. 2009; 110(4), s. 759–765,
5. Salagierska W., Hereńczuk M., Zadania pielęgniarki anestezjologicznej w opiece nad pacjentem w trakcie zabiegu transplantacji nerki, Pielęgniarstwo w Anestezjologii i
Intensywnej Opiece, 2019; 5(3), s. 97-102.
6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie wykazu dziedzin pielęgniarstwa oraz dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może
być prowadzona specjalizacja i kursy kwalifikacyjne, Dz.U. 2013 poz. 1562.
7. Ulenberg G., Ulenberg A., Grabowska-Gaweł A., Czapiewski Ł., Dąbrowska M., Smyk P., Lewandowska A., Development of anesthesia nursing in the world and in Poland.
Journal of Education, Health and Sport. 2017;7(8), s.1336-1351.
8. Weinert M., Anestezjologia. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2008, s. 73.
9. Zembala M., Jakość w medycynie. Asystent lekarza – projekt nowego zawodu w polskiej służbie zdrowia, Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska 2008; 5 (2), s. 208–210

Dziękuję za uwagę