ადაპტაცია

პრეზენტატორები:მარიამ ბეგრაკიანი,
სალომე ქათამაძე, ნინი გელენიძე, თამარ
მაღლაკელიძე
ადაპტაცია
● ადაპტაცია არის ახალ პირობებთან ან
გარემოსთან შეგუების პროცესი
გადარჩენისა და განვითარებისთვის. ეს
შეიძლება ეხებოდეს ბიოლოგიურ
ადაპტაციებს ორგანიზმებში, ასევე
კულტურულ, ტექნოლოგიურ ან ქცევით
ადაპტაციებს ადამიანთა
საზოგადოებებში.
 ადაპტაცია ბიოლოგიაშო

ბიოლოგიაში ადაპტაცია ეხება პროცესს, რომლის

დროსაც ორგანიზმი უკეთესად ერგება მის
გარემოს, ზრდის მის გადარჩენისა და
გამრავლების შანსებს. ეს შეიძლება მოიცავდეს
ფიზიკურ მახასიათებლებს, ქცევებს ან
ფიზიოლოგიურ მექანიზმებს, რომლებიც
აძლიერებენ ორგანიზმის უნარს განვითარდეს მის
კონკრეტულ ჰაბიტატში.
XVIII საუკუნის დეისტურად მოაზროვნე ბიოლოგების აზრით, ადაპტაცია მოასწავებს
ცოცხალ ბუნებაში ერთგვარი საწყისი მიზანშეწონილობის არსებობას, რომელსაც
ცოცხალი ორგანიზმების იმანენტურ თვისებად მიიჩნევდნენ. ეს კი ადაპტაციის
მოვლენების მატერიალისტურ, მიზეზობრივ, დეტერმინანტულ ახსნას უარყოფდა.
მოძღვრება საწყისი მიზანშეწონილობის შესახებ უარყო დარვინის ევოლუციურმა
თეორიამ. 1859 წელს ჩ. დარვინმა დაადგინა, რომ სახეობების ევოლუცია
ხორციელდება გარემოსადმი მათი შეგუებით. ამ დროიდან განმტკიცდა დებულება,
რომლის მიხედვითაც ადაპტაცია ყოველთვის წარმოიქმნება და ვითარდება
ორგანული ევოლუციის სამი ძირითადი ფაქტორის — ცვალებადობის,
მემკვიდრეობითობისა და ბუნებრივი გადარჩევის (აგრეთვე ხელოვნური გადარჩევის)
შედეგად.
● ადაპტაცია გამოხატავს შეგუებულობას
როგორც გარემოს ბიოტიკური
(გენოტიპის, პოპულაციის ან ბიოცენოზის
შიგნით), ისე აბიოტიკური
ფაქტორებისადმი (ტემპრის, განათების,
მარილიანობის, ტენიანობის
პირობებისადმი და სხვ.). ზოგი
ადაპტაცია განაპირობებს ორგანიზმისა
და მისი ნაწილების მორფოლოგიურ-
ფიზიოლოგიურ გართულებას, ზოგს კი
თან ახლავს მისი აგებულებისა და
ფუნქციების მეტნაკლები გამარტივება.
მადლობა ყურადღებისთვის❤️