ideologie, charakteryzujące się wierzeniami związanymi z Szatanem lub filozofią akcentującą opozycyjną stronę świata bądź ludzkiej natury. W dzisiejszych czasach występują dwa główne rodzaje poglądów satanistycznych: Satanizm teistyczny i Satanizm filozoficzny. SATANIZM TEISTYCZNY Jest to religia czcząca Szatana jako bóstwo, realną istotę, nie będącą jedynie symbolem. Powstało kilka bardziej znanych Kościołów Szatana, m.in.: Świątynia Boullana, czy Świątynia Seta. Oprócz tego niektórzy dzielą go na pododmiany:
okultystyczny (Szatan istnieje realnie, jego
wyznawcy praktykują magię, okultyzm i spirytyzm); lucyferianizm (Lucyfer nie był upadłym aniołem, tylko wysłańcem Boga); oraz satanizm, w którym nadrzędną wartością jest przemoc, dokonuje się gwałtów, morderstw, odprawia się "czarne msze" Głównie ten ostatni rodzaj wpłynął na złą sławę satanistów i na ogólne ich postrzeganie przez ludzi niezaznajomionych z tematem. Powstał on najpewniej pierwotnie jako parodia religii chrześcijańskiej, a głównym jego celem było ośmieszenie Chrześcijaństwa przez odwrócenie jego symboli i obrzędów. Stąd też wzięły się sławne odwrócone krzyże, kielichy pełne krwi, Eucharystia w najobskurniejszych formach, ołtarz zastępowany ciałem dziewicy i recytacja modlitw od tyłu. Sama „czarna msza” to zaprzeczenie mszy odprawianej w Kościele chrześcijańskim. Warto też zauważyć, iż Szatan oznacza przeciwnika, przez co był idealnym symbolem zaprzeczania Chrześcijaństwu. Większość tych praktyk została prawdopodobnie wymyślona w Klubie Ognia Piekielnego i podobnych tego typu stowarzyszeniach. Towarzystwo to, założone przez Sir Francisa Dashwooda (1708-1781), często było opisywane jako satanistyczne, lecz w rzeczywistości było miejscem seksualnych zabaw z kobietami zwanymi "zakonnicami" i pijaństwa. Klub Ognia Piekielnego lub "Szaleni Mnisi", jak siebie sami nazywali, spotykali sie regularnie miedzy 1750 a 1762 rokiem w domu Dashwooda, Medmenham Abbey. Członkowie odprawiali czarne msze, ale wątpliwym jest, czy miały one satanistyczny wydźwięk, czy stanowiły jedynie rozrywkę. SATANIZM FILOZOFICZNY Inaczej - satanizm laveyański, zwany też symbolicznym, uznający Szatana za symbol pewnych idei, takich jak siła woli i postępowanie według swoich pragnień zależnie od własnego systemu wartości i norm moralnych. Absolutnie nie należy kojarzyć go ze składaniem żywych ofiar, czy sławną brutalnością satanistów. Jest to system filozoficzny stawiający na najwyższym miejscu w hierarchii świata samego siebie oraz całkowite zaspokajanie swoich potrzeb wyłącznie na podstawie rachunku strat i zysków (przy czym za zysk uznać można również także zaspokojenie potrzeb bliskiej osoby). Największy i najstarszy współczesny związek wyznaniowy satanistów – Kościół Szatana stworzył w 1966 roku Anton Szandor LaVey w San Francisco, autor Biblii Szatana, stanowiącej wykład filozofii i praktyki satanistycznej. Anton Szandor LaVey Najważniejszymi cechami cenionymi przez satanizm laveyański są m.in. silny charakter, odpowiedzialność, dążenie do celu, hedonizm, nieograniczanie siebie, nonkonformizm i walka o swoje wartości. K O N I E C