CZERWIEC '76

Gierek, kredyty i nieudane zmiany cen

 POKŁOSIE WYDARZEŃ Z 1970
Kliknij, aby dodać tekst

-po wydarzeniach z grudnia 1970,

odwładzy odszedł Władysław
Gomułka

-władzę obiął Ewadrd Gierek

-zerwano z poprzednim planem

gospodarczym i ustanowiono nowy na
lata 1971-1975
 PLAN EKIPY GIERKA
Sformułowano nową strategię przyspieszonego rozwoju gospodarczego i społecznego
Polski:
-utrzymanie tempa rozwoju gosodarczego
-jednoczesna poprawa materialnych i kulturowych warunków życia społeczeństa

Aby strategia miała szasę bytu, zdecydowano o

zaciągnięciu kredytów u innych państw, aby produkować
towary, które sprzedane, spłacałyby kredyt.
Planowano wzrost dochodu narodowego o 39% oraz
produkcji przemysłowej o 55%.
 DALSZA CZĘŚC PLANU
Poczyniano potężne inwestycje:
-Huta Żelaza Katowice
-Rafineria Gdańsk
-FSM w Bielsko-Białej
-Zagłębie Węglowe w Bełchatowie
-Technologia budowania bloków z
prefabrykantów
ŻYCIE Z PERPEKTYWY PRZECIĘTNEGO ZJADACZA CHLEBA
-wzrost średnich płac (40% przez 5 lat)
przy niewielkiej inflacji
-zwiększona dostępność mieszkań
-większa dostępność samochodów
-pojawienie się luksosów tj.Marlboro,
Coca-Cola, rozwój sieci PEWEX i Baltona
-możliwość przekraczania granicy z NRD
-bony na zakupy dolarów w celach
turystycznych
KRYZYS
Problemy:
-zbyt duży nacisk na przemysł ciężki (nieproporcjonalny do Planowane podwyżki 27.06.1976:
rynku zbytu) -cukier 100%
-fabryki budowano w nieprzemyślanych miejscach -mięsa 70%
-kryzys naftowy w 1973 -sery 50%
-uzależnienie przemysłu od dostaw z zachodu -warzywa i przetwory 30%
-nadmierny konsumpcjonizm na kredyt
 24 i 25 Czerwiec '76
24 czerwca odbyło się transmitowane
przemówienie premiera Jaroszewicza,
w którym to zostały zapowiedziane
podwyżki cen

25 czerwca informacja o podwyżkach pojawiła się w prasie. 97 zakładów

miedzy innymi w Ursusie, Płocku, Radomiu. W Radomiu zaczęto
rabrabować sklepy, a w Ursusie rozbrojono część szyn kolejowych i
zatrzymano pociąg "Opolanin".
26 CZERWCA- WYDARZENIA RADOMSKIE
26 czerwca do akcji strajkującej zakłdadów
"Łucznik" przyłączyły się "Zakłady Sprzętu
Grzejnego", "Radoskór", Zakłady Urządzeń i
Instalacji „Termowent”, Zakłady Drzewnych i
Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego
maszeruąc pod komitet PZPR.

Zwlekano z pacyfikacją, grając na czas, lecz po

godzinie 14 z powodu braku reakcji władz PZPR na
zamieszki, tłum wtargnął do siedziby. Zaczęto
demolować bufet, wyrzucano puszki z szynką i
portrety Lenina przez okna, zmieniono flagę
radziecką na państwową, po czym podpalono
budynek.
Walkę miedzy Milicją i ZOMO, a protestantami rozpoczęto po
podpaleniu KW i kradzieży sklepów. Walka była równa do momentu
użycia armatek wodnych i gazu łzawiącego. Walka skończyła się o
21-godzinę po oficjalnym wycofaniu podwyżek cen.

W wyniku pacyfikacji zginęło 4 ludzi: 2 przygniecionych przez

przyczepę z wielkimi płytami do budowy bloków oraz 2 kolejnych
zmarło w wyniku obrażeń zadanych przez milicję.
Skutkiem zamieszek było powstanie
Komitetu Obrony Robotników oraz
propagada mająca na celu stworzenia
społeczniej niechęci do awanturników.
Próbowano nałożyć większe restrycje na
uczestników, lecz niechęć społeczna
wymusiła amnestię skazanych.